สะดุ้งตัวตื่นขึ้นมาอีกที ก็ต้องตกใจ เพราะแม่ผมนั่งอยู่ข้างเตียงป้า ส่วนพ่อยัยเบสท์ก็ยืนอยู่ข้าง ๆ แม่ผม
ผมรีบสะกิดเบสท์ให้ตื่น ยัยนี่ตื่นมาก็ทำหน้างอแง คงจะหลับได้ไม่เต็มอิ่ม
“ดีกันตั้งแต่เมื่อไหร่” แม่ผมเอ่ยถามอย่างยิ้ม ๆ
“สวัสดีค่ะ” เบสท์ได้ยินเสียงแม่เข้า เธอก็รีบยกมือไหว้ สลัดความง่วงออกไป
“ดีกันเมื่อวานอะแม่” ผมยกมือไหว้แม่แล้วตอบกลับ มองไปทางพ่อยัยเบสท์แล้วทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน
“ไหว้ลุงเขาด้วยสิ” แม่ผมสั่ง
ผมหันไปมองพ่อยัยเบสท์ แล้วยกมือไหว้ไป ก็เอาวะ ญาติดีกับคนในครอบครัวคงไม่เสียหายนักหรอก
“เดี๋ยวไปเรียนกันหรือเปล่าเด็ก ๆ” พ่อยัยเบสท์เอ่ยถามขึ้นมา
ผมดูนาฬิกาข้อมือก็เห็นว่าเพิ่งจะหกโมงเช้า ไปอาบน้ำแต่งตัวก็ยังทัน
“ไปครับ” ผมตอบกลับไป
“เบสท์ก็ไปค่ะ”
“ถ้างั้นโบ๊ทก็ไปส่งน้องที่บ้านป้าบัวด้วยก็แล้วกัน จะได้เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน” แม่ผมเอ่ยขึ้นมา
ผมก็ตั้งใจไว้แบบนั้นแหละครับ แต่
