Chapter- 3

2166 Words
“ATTORNEY Lath Vincent Montemayor, sisiguraduhin kong magbabayad ka sa ginawa mong pagsira sa buong angkan ng del Valle!” sigaw ng may-edad na lalaki habang pinoposasan. “Hihintayin ko ang araw na iyon, Mr. del Valle.” Sabay smirk niya rito sabay tayo. “Let’s go,” tawag niya sa kanyang bodyguard na nakatayo sa gilid. Maraming media ang nag-aabang paglabas niya ng trial court. Napakaraming gustong itanong sa kanya ang mga reporter pero wala siyang sinagot kahit isa. Nagmamadali siyang lumayo sa kumpulan ng mga tao kaagapay ang matangkad na lalaking kanyang bodyguard. Nang makaupo sa passengers seat ay agad na pinaharurot ng kasama ang kanilang kotse. Alam ni Lath na laman siya ng social media at telebisyon ngayon dahil sa pagkakakulong ng isang multimillionaire. Pagod na pagod siya sa mga nagdaaang mga araw sa malalaking kasong hinahawakan niya. “Jong, sa penthouse,” utos niya sa kanyang bodyguard. “Copy, sir!” Nang makarating sila sa penthouse at maiparada ang sasakyan ay agad na lumabas ng koste si Lath. “Wait for my call.” At nagmamadali nang tumalikod para sumakay sa elevator. Nang makapasok sa loob ng bahay ay agad siyang nagtuloy sa banyo. Katulad ng nakasanayan niya, pinuno niya ng tubig ang jacuzzi saka tumapat sa shower. Naglinis muna siya ng katawan saka lumubog sa naghihintay na jacuzzi. Halos thirty minutes siya doon, kung ’di pa nakaramdam ng antok ay hindi pa siya aahon. Inabot aniya ng malapad na towel at mabilis na pinunasan ang buong katawan. Pabalibag niyang ibinato sa laundry basket ang pinaggamitan niyang damit. As usual, padapa siyang nahiga sa kama nang walang kahit anong saplot. Inabot niya ang isang unan at niyakap iyon. Comforter na hanggang baywang lang ang tumatakip sa hubad niyang katawan. Agaw-antok na siya nang lumabas sa balintataw niya ang isang hubad na babae. Ang magandang katawan na iyon, ang magadang mukha na matagal na niyang hinahanap. Mula nang gabing iyon ay hindi na siya pinatahimik nito. Sa tuwing uuwi siya dito sa penthouse ay palaging dinadalaw siya ng alaala nito. At ang nakakatawa lang, isang Lath Montemayor ay mauuwi sa pagsasariling-sikap para lang makapag-release siya bago matulog. ‘Who is she?’ ang paulit-ulit na tanong sa kanyang isipan. ‘Kumusta na kaya ang babaeng iyon?’ Nakakainis lang dahil kakaiba ang babaeng iyon sa lahat ng naangkin niya. Hindi man lang ito nagparamdam sa kanya after ng gabing iyon at parang bula lang itong naglaho. Kahit pinaimbestigahan niya ay ni anino nito ay walang nakita. Naiiling na sinikap makatulog ni Lath kaya naman mataas na ang sikat ng araw nang magmulat siya ng mga mata. Napabalikwas siya nang mapatingin siya sa side table. “Oh, sh*t!” Agad siyang tumayo, ni hindi man lang nag-aksayang takpan ang kahubaran. Dinampot niya ang phone at tinawagan ang kanyang bodyguard. “Pick me up after one hour.” “Copy, sir . . .” Agad siyang nag-shower at nagmamadaling nagbihis. Napapamura siya sa sarili. Wala na siyang oras. Siguradong sermon na naman siya sa kanyang Kuya Dave. Pagbaba niya ng elevator ay nakatayo na ang kanyang bodyguard. Agad siyang pinagbuksan nito ng pinto. “Double time!” utos niya rito at agad namang humarurot ang sasakyan. Nasa kahabaan sila ng highway nang tumunog ang phone niya. “Yes, Kuya. Give me twenty minutes . . .” Dial tone na lang ang narinig niya. Bakit kaya ang bilis namang bumalik ng kapatid niya? Nasa US lang ito two days ago dahil sa bagong tayong airline nila doon. Kahit kailan talaga hindi ito nakatatagal na malayo sa pamilya. Mabuti na lang at single siya, walang iniisip kung hindi ang trabaho niya. Sa mansiyon siya tumuloy, alam niyang doon matatagpuan ang kapatid. Pababa na siya nang tumunog na naman ang kanyang phone. “Yes, Kuya?” “Nasaan ka na ba, Lath?” “I’m here, Kuya, sa mansion. . . .” “Dito ka sa mansiyon ni Uncle Lander tumuloy. We are here dahil may importanteng bagay kaming dini-discuss.” Sasagot pa sana siya pero dial tone na lang ang narinig niya. Napaiiling na umayos siya ng upo. “Sa mansiyon ni Uncle Lander tayo.” Hindi naman nagtagal at narating agad nila ang lugar. Umibis ng sasakyan at dumiretso na sa loob ng mansiyon. Nadatnan niya ang pinsang si JB at ang Kuya Dave niya. “Sit down,” utos ng kuya niya sabay baba ng folder sa mesa. “Read it kung tama ang proposal para mapirmahan na ’yan at nang mai-release na agad dahil minamadali na ng contractor.” Kalakip ng proposal ay ang Archetictural plan. “What is this, Kuya?” “Oh, sorry. Give me that.” Pero sa halip ay pinasadahan iyon ni Lath. Kahit copy lang iyon at hindi original ay humanga siya. Magaling ang pagkakagawa noon, almost perfect. “Saang branch ito?” habang binabasa ang pangalan ng architect na gumawa. Architect: Ms. Nadine Moran. “Planong itayo ’yan sa Mexico. Sa tingin mo, okay ba?” “Yes. The architect is good.” “Yeah, and she’s so beautiful. ’Yun nga lang, buntis na,” ngiti si Dave. Natawa naman si JB sa sinabi ni Dave na parang may panghihinayang sa pananalita nito. “Montemayor ka talaga, Kuya Dave. Ang talas ng mata mo! Basta maganda, lumilinaw ang paningin mo!” “Bakit ikaw? Alam ko naman na nagagandahan ka rin sa babaeng iyon, ah. Kaya lang buntis na siya. Siguro kung hindi ay malamang na hindi makakalampas ’yon sa ’yo.” Malakas na nagtawanan ang magpipinsan. “Wala ba kayong plano na mag-asawang dalawa?” Tumayo agad si Lath. “Kuya, I have to go, naghihintay ang bodyguard ko sa labas.” “Kahit kailan, Lath, iwas na iwas ka ’pag ’yon ang topic. Alalahanin mo, malapit ka nang mawala sa calendar.” “Bye, JB. Bye, Kuya.” At malalaki ang hakbang na lumabas siya ng mansiyon. “Sa penthouse, Jong,” utos ni Lath sa kanyang bodyguard. “Copy, sir . . .” “Lilipad tayo tonight.” *** KINAGABIHAN ay sakay ng jumbo private jet si Lath at ang bodyguard nito. Patungo silang China. May problema doon ang ilang passenger na na-cancel ang flight. Dahil doon ay ayaw makipag-areglo ng mga pasahero. Ang sabi ng manager ng company nila ay sinisingil daw sila ng damages dahil sa pag-cancel ng kanilang flight pero hindi iyon ang pinoproblema nila kundi ang pag-abuso ng mga pasahero sa kanilang airline kesyo mga iresponsable daw ang mga staff nila. Dahil kumalat na sa internet ang issue na iyon ay maraming client na nila ang nagba-back out. Minsan naiinis na siya, parang gusto na niyang magsisi kung bakit naging lawyer pa siya. Hindi na nakatutuwa ang paulit-ulit na mga kasong hinaharap niya. At dahil maraming kalaban sa negosyo ang kanilang pamilya ay gumagawa ng paninira ang mga ito sa kanila, hindi patas kung lumaban. Ilang beses na rin siyang muntikan nang mamatay dahil sa mga malalaking kasong naipapanalo niya. Dahil hindi matanggap ng kalaban ang pagkatalo ay gusto siyang ipapatay ng mga ito. Mula nang maging lawyer siya ay wala pa siyang kaso na natalo, lahat ng hawak niya ay panalo. Nakatulugan niya ang mga isiping nakaatang sa balikat niya. “Sir, were here.” Ginising siya ni Jong. Hindi niya namalayang naka-landing na pala sila. Agad siyang tumayo at inayos ang nagusot na suot saka lumakad na palabas ng jet. Kasunod niya ang bodyguard bitbit ang kanyang mahahalagang gamit. Isang black SUV ang sumundo sa kanila. Ang sasakyang iyon ang ginagamit niya ’pag narito siya sa China, nasa pangangalaga ng company iyon. Malalaki ang hakbang niya papuntang elevator paakyat sa 15th floor ng building kung saan naroon ang kanilang opisina. Agad niyang hinarap ang mga reklamo na iniabot sa kanya ng manager. Pinasadahan niyang isa-isa ang mga iyon saka inutusang ipatawag ang lahat ng nasa list kinabukasan ng 10 AM sa conference room. Inangat niya ang intercom. “Bring two cups of brewed coffee here.” Agad niya ring ibinaba iyon. Hindi nagtagal ay pumasok ang isang magandang babae dala ang hiningi niyang kape. Napansin ni Lath ang kakaibang kilos ng babae. “Put those on the table then you may leave.” Saka tumungo at hinarap uli ang mga papeles na nasa ibabaw ng desk. Ilang minuto siyang nakatungo nang maramdaman niya ang presence ng babae. Nakatayo pa rin ito sa gilid ng table kaya nag-angat siya ng tingin at sinalubong ang mga mata ng babae. Sadyang nagpapapungay ng mga mata o sadyang gusto siyang i-seduce nito. “Jong, leave us for a while.” Agad namang tumalima ang kanyang bodyguard, malapad ang ngiti habang naglalakad palabas. Tumayo siya saka lumapit sa babaeng hindi agad nakakilos dahil inilang hakbang lang niya ang pagitan nila. Halos magdikit na ang mga mukha nila. “Are you a virgin?” diretsong tanong niya sa hindi nakaumang na babae. Nakaisip siya ng kalokohan, gustong mangiti sa naiisip. “What do you want, honey?” Inilapit pa niya nang husto ang mga labi sa gilid ng tainga nito, sinadyang huminga nang malakas doon na ikinahigit ng hininga ng babae. Malakas na napasinghap ang babae nang bigla niyang kagatin ang leeg nito. “Open your legs . . .” At dahil naka-mini skirt lang ang babae ay madali niyang nahila ang panloob nito. Walang salitang ipinasok niya sa pagitan ng hita nito ang kanyang middle finger. Napaungol nang malakas ang babae. “Ito ba ang gusto mo?” Dinalawang daliri niya ang ipinasok sa kaibuturan nito na ikinaungol uli nito nang malakas sabay dukot ng phone at may tinawagan. “Jong, come here and lock the door.” Agad na bumukas ang pinto at nagmamadaling pumasok ang kanyang bodyguard, ini-lock ang pinto tulad ng utos niya. Nanlaki ang mga mata ng babae dahil siguro napahiya ito na naabutan sila ng lalaking tinawag ni Lath. “F*ck her!” balewalang utos niya sa kanyang bodyguard. Gustong magprotesta ng babae pero wala itong nagawa nang itulak siya ni Lath sa katawan ni Jong. “Don’t worry, hindi ka magsisisi. Malaki ang armas ng bodyguard ko.” Bago maupo ay ibinato niya kay Jong ang isang bagay. “Use it!” Agad namang naghubad ng jeans si Jong at nagmamadaling nag suot ng proteksyon. Agad niyang itinulak ang babae sa mahabang sofa. Nanlaki ang mga mata ng babae nang makita ang malaking harapan ni Jong. “Bend, baby!” Sabay tulak ni Jong dito. “Hold tight.” Saka niya biglang ipinasok ang harapan sa lagusan ng babaeng nakayuko. Malakas na napasigaw ang babae nang sumagad siya sa kaloob-looban nito. Si Lath ay parang walang naririnig, tuloy lang ang pagbabasa sa mga papeles. Ang iba ay pinipirmahan nito at may nire-reject din. Kailangang matapos niya ang problema dahil lilipad sila the next day patungong France. “Ahh . . .” malakas na sigaw ng babae na ikinalingon ni Lath. Napaiiling siya nang makita kung paano pagbabayuhin ng kanyang bodyguard ang babae. “Ahhh . . . Tama na,” sigaw ng babae habang tila wala namang pakialam si Jong. “What tama na? Hindi ba’t ito ang gusto mo? Pati ang boss ko ay sini-seduce mo. Hindi mo ba alam na hindi ’yan pumapatol sa kagaya mong w***e? Pero sa akin, hindi kita palalampasin! Ano, masarap ba?” Panay ang malakas niyang galaw rito na halos ikapatid na ng hininga ng babae. “Ahh . . . Tama na, . . .” “Bakit ayaw muna?” “Ahh . . .” Sigaw nang sigaw ang babae kaya naman inabot niya ang harapan nito. Pinaglaran iyon habang patuloy sa malakas na galaw. Hindi nagtagal ay kakaiba na ang halinghing nito, Naramdaman din ni Jong na handang handa na ito sa pag-welcome sa kaniya. “Ano, ititigil ko na ba dahil ayaw muna?” “No!” agad na sagot ng babae. Napangiti si Lath sa narinig. Maloko rin ang kanyang bodyguard, mana sa kanya. Ilang beses na niya itong ipinagawa sa harapan niya. Kadalasan ang mga flirt sa company ay si Jong ang bahala. “Oh, faster! Ahhh . . .” Nanginginig na ang mga tuhod ng babae kaya naman binilisan na niya nang husto ang walang-patid na galaw. “I’m c*mming!” “Oh, sh*t! F*ck you, b***h!” Ilang malalakas pang ulos ay nailabas nila pareho ang init ng katawan. Agad niyang inilayo ang sarili sa babae at inalis ang supot. Hinila niya ang palad ng babae at inilagay rito ang kahuhubad lang na bagay. “Go!” utos niya sa babae. Nagmamadaling inayos ang sarili at walang lingon-lingon itong lumabas ng opisina. “Thank you, boss.” At parang walang nangyaring tumayo si Jong at pumunta sa ’di-kalayuan. Busy pa rin si Lath sa pagpirma at pagbabasa ng mga papeles. Hindi nagtagal ay natapos din iyon. “Tara na!” Mabilis na dinampot ni Jong ang ang mga gamit ng kanyang boss at sumunod na rito. >>>
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD