"อาจจะเพราะได้ออกไปสูดอากาศภายนอกเลยทำให้จิตใจของหม่อมฉันดีขึ้น เมื่อร่างกายเราได้รับอากาศบริสุทธิ์ เลยทำให้มีภูมิต้านทานโรคมากขึ้นกระมัง"
เฟิงซูเหยากล่าวอย่างน่าเชื่อถิและไร้พิรุธใด ๆ ทำให้อี้เฟยเลิกสงสัยในตัวนาง
"เช่นนั้นก็ดีแล้ว แม่ทัพใหญ่ฟ่างจะได้มีคนช่วยดูแลไม่อ้างว้าง"
นางก็คิดเช่นนั้น แต่ไม่รู้ว่าชะตาวันข้างหน้านางจะแก้แค้นสำเร็จหรือไม่ หากสำเร็จยังไม่รู้ว่าชะตาชีวิตนางจะเป็นเช่นไรต่อ
"หม่อมฉันว่าเราย้ายที่คุยกันดีหรือไม่เพคะ วันนี้คงมีเรื่องหารือกับองค์ชายหลายเรื่องเลย"
แผนการของนางควรเดินหน้าได้แล้ว รู้สึกว่าปล่อยตัวเองเสียเวลากับการเลือกแก้แค้นให้เจ้าของร่างอย่างฟ่างเซียนเซียนนานไปแล้ว
"นำทางเถิด"
อี้เฟยไร้ขัดจ้องเพราะวันนี้เขาตั้งใจจะมาถามไถ่เรื่องที่นางเคยบอกไว้ในวันนั้นจริง ๆ
ภายในสวนรื่นฤทัยที่อยู่ด้านหลังสุดของจวนฟ่าง เต็มไปด้วยมวลดอกนานาชนิด ต้นไม้น้อยใหญ่ปกคลุมจนทำ
