ตอนที่ 18
“ฮื้อ...”
เสียงประท้วงในลำคอเริ่มขาดหาย สมองเริ่มมึนงงและพร่าเบลอด้วยจุมพิตเร่าร้อนรุนแรงนั้น เธอลืมทุกสิ่งไปหมดสิ้น ลืมว่ากำลังถูกกระทำอย่างไม่ควรสักนิด ลืมว่ามือเล็กๆ ถูกคลายออกเป็นอิสระ เพราะมือหนาเลื่อนลงไปกอบกำอยู่ที่ความหยุ่นอวบ ลืมแม้กระทั่งว่าร่างกายท่อนล่างนั้นแช่อยู่ในน้ำที่เย็นจัด
ภาคินเฝ้าบดขยี้จุมพิตซ้ำไปซ้ำมาจนพอใจ จึงได้ไล่ระเรื่อยไปตามแนวคาง ลำคอระหง ลิ้นร้อนชื้นกวาดไล้โลมเลียพร้อมทั้งริมฝีปากที่เฝ้าขบเม้มผิวกายนุ่มแรงๆ ดูดกลืนจนเป็นรอยช้ำ จนมาถึงเนินทรวงสร้างอวบอัดอีกครั้ง ชายหนุ่มทาบปากลงไปรวบเอาความชื้นของทรวงสาวเข้าดูดดึงแรงๆ โลมไล้ด้วยเรียวลิ้น ขบกัดด้วยฟัน และดูดกลืนหนักๆ จนรวดร้าวไปทั้งทรวงสวย
“อย่า...ไม่...”
สำนึกของความถูกต้องสั่งให้หญิงสาวส่งเสียงห้าม แต่ก็เป็นเสียงที่แผ่วผิวลงทุกนาที ปรางอินท์กัดริมฝีปากตนเองไว้แน่น มือบางจิกอยู่ที่ไหล่แกร่ง ความเจ
