ตอนที่ 52
“ช่วย...อุ๊บ”
นับเป็นการตัดสินใจที่ผิดถนัด ปิลันต์รอโอกาสนี้อยู่แล้ว เขารออย่างใจเย็นทั้งที่นุ่มเนื้อหอมหวานทำให้เขาแทบอยากกระโจนเข้าขย้ำฉีกทึ้ง เรียวลิ้นร้อนผ่าวสอดเข้าสู่โพรงปากนุ่มอุ่นและหอมหวาน แตะไล้ซอกซอนไปทั่วเพื่อกวาดเก็บทุกความหอมหวานที่เขาค้นพบ
“ฮื้อ...”
เสียงประท้วงดังแผ่วในลำคอเล็กของคนที่หัวใจเต้นโลดแรง จุมพิตเร่าร้อนดุดันแปรเปลี่ยนเป็นดูดดื่ม หนักหน่วง เมื่อได้พานพบกับความหวานพิสุทธิ์ ลิ้นเล็กๆ ถูกแตะต้องด้วยปลายลิ้นสาก เธอพยายามขยับถดถอยหนี หากสุดท้ายกลับถูกรัดเร้าตวัดพันเสียจนแทบขาดใจ
ความซาบซ่านวิ่งพล่านไปตามกระแสเลือด ความรัญจวนแปลกๆ ทำให้สาวน้อยหยุดปฏิกิริยาต่อต้านทั้งหมดไปเองอัตโนมัติ สัมผัสแรกในวัยสาวก่อความเร้าระทึกและช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ รู้เพียงแต่สมองของตนเองว่างเปล่า ขาวโพลน ร่างกายเหมือนกำลังจะลอยขึ้นจากพื้นตามแรงดูดดึงรุกเร้าเอาแต่ใจ
“หวานมากเลย
