ตอนที่ 41
“ภาคิน...”
เสียงหวานหวีดร้องเมื่ออารมณ์ที่ถูกปลุกปั่นดันตัวขึ้นสูง ความอึดอัดเสียวซ่านระเบิดออกมาในที่สุด
เสียงฟ้าคำรามลั่นไม่แพ้เสียงกรีดร้องของปรางอินท์ ขอบตาคู่งามร้อนผ่าว ปากอิ่มเผยอช่วยหอบเอาอากาศเข้าสู่ปอด เมื่อการกระทำหยาบหยามของเขาจบสิ้นลง
ภาคินถอนมือออกมา นิ้วของเขายังชุ่มโชกด้วยน้ำหวานที่ดอกรักสาวคายออกมา ลิ้นร้อนๆ ไล้เลียอยู่กับเรียวปากอิ่มด้านนอกก่อนจะแทรกนิ้วที่ยังชุ่มเข้ามาตรงกลาง ปากเข้มประกบปิดปากอิ่มโดยมีนิ้วของตนเองแทรกเข้าสู่โพรงปากสาว จุมพิตเร่าร้อนดูดดื่มหนักหน่วง รสรักอันหวานหอมถูกลิ้มลองไปพร้อมๆ กัน เลือดในกายหนาเดือดพล่าน
ท่ามกลางพายุและความต้องการปลดปล่อยจนรวดร้าว เสียงโทรศัพท์ดังแข่งกับเสียงฟ้าคำรามแทรกตัดบทพิศวาสอันรุนแรง ตามมาด้วยเสียงสบถอย่างหัวเสียของอสูร
ภาคินจำต้องละมือจากเรียวปากอิ่ม หากดวงตาคมจ้องนิ่งที่ใบหน้าหลับตาพริ้ม แถมยังเมินหนีเขา
