"Seni seviyorum... Deli gibi değil gayet aklı başında olarak seviyorum"
1 yıl sonra
Yeni düzenimize alışmış kendi halimizde yaşamımıza devam ediyorduk. Abim 1 yıldır görev yapıyordu, hem okulunu hem öğrencilerini çok seviyordu öğrencileri de abimi. Her gün çantasından ya da ceketinin cebinden aşk mektupları çıkmaya devam ediyordu. Gülerek okuyorduk çoğunu, henüz lise öğrencisi olan kızlar bayağı bayağı ilanı aşk ediyorlardı abime ama abimde durumlar biraz farklı seyretmeye başladı bir zaman sonra sürekli cep telefonuyla meşgul oluyor habire birilerine mesaj atıyordu. Bu durum hepimizin dikkatini çekmişti ama anlatmak istediğinde kendi anlatsın diye bekledik ve nihayet bir akşam yemeğinde abim
"Anne baba birşey söylemek istiyorum size"
"Söyle annem n'oldu"
Annemin bu şefkatli yaklaşımı
