Bir sınavdan diğerine koşturmaktan kesinlikle beyin nöronlarım yandı artık hissedebiliyorum daha doğrusu beynimi hissedemiyorum. Ben ki derslesini günü gününe çalışan biri olmama rağmen çılgınlar gibi sınavlara hazırlık yapıyorum. Neden? Çünkü süper zeka(!) olduğum için üstten de ders alıyorum. Tıp okuduğumu söylemiştim di mi?
19 yaşındaysanız ve tıp okuyorsanız hayat gerçekten çok zor. Cedrike sevgiler…
Bugün 19 yaşıma girdim baba. Yine bir ocak ayının 23. günündeyim. Büyüdükçe eksikliğini tüm iliklerimde hissediyorum. Adım adım diplomaya doğru gidiyorum her ne kadar daha 2. Sınıf olsam da. Ama bunu seninle konuşamıyor olmak, senin müthiş telkinlerini dinleyemiyor olmak öyle zormuş ki. Sana en çok şimdi ihtiyacım varmış biliyor musun? Çocukken daha çok ihtiyacım olduğunu sanırdım halbu
