“ไม่รู้โว้ย!!” ผินเองก็ไม่รู้ แต่เท่าที่ดูท่าทีของอดีตเจ้านาย ตะวันไม่ใช่คนเหลาะแหละ เขาไม่มีทางพลาดซ้ำสอง ผินเอาใจช่วย อย่างน้อยเด็กตาดำๆ จะได้ไม่รู้สึกขาดตั้งแต่แรกเกิด การมีครอบครัวอบอุ่น เป็นเกราะคุ้มภัยอย่างดีให้กับเด็ก เขาจะได้โตมาแบบมีภูมิคุ้มกันไม่ใช่ต้องน้อยเนื้อต่ำใจจนกว่าจะโต
เชี่ยวเป็นคนเดียวที่ตั้งป้อมขัดขวาง เขาขวางตาตะวัน แต่กลับทำอะไรไม่ได้เลย เขายังเด็ก ส่วนตะวันเป็นผู้ใหญ่ที่ตนเองเทียบไม่ติด เชี่ยวเลยฮึดฮัด แอบสะใจเล็กๆ ตอนที่ตะวันเดินคอตกออกมา
ตอนที่ 16.
อัศนัยมาเยี่ยมก่อนที่มาหยาจะออกจากโรงพยาบาล เขาซื้อผลไม้ของบำรุงร่างกายแม่มือใหม่มาเต็มตะกร้า เชี่ยวเหลือบมองก่อนจะสะบัดหน้าหนี เขาไม่ถูกกับชายในเครื่องแบบ ที่มีสิทธิ์ยิงคนตายได้ หากเขาเผลอตัวปากเปราะใส่
“ไง ดีขึ้นแล้วใช่ไหม?” เพื่อนร่วมสถานสงเคราะห์ที่มาหยานับถือเหมือนพี่น้อง
“พรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้แล้วค่ะ” มาหยาตอ
