8

811 Words
“ก็อาดิลกเขาอยากไปเปิดหูเปิดตา เพราะไม่เคยเข้าไนต์คลับมาก่อน รินก็เลยจัดให้ค่ะ” ดารินบอกพร้อมกับหัวเราะเบาๆ เมื่อนึกไปถึงสภาพของบิดากับคนสนิทที่เมาจนแทบจะหิ้วปีกกลับ “ไม่เคยเข้าหรือคะ ไม่น่าจะใช่ค่ะ สมัยคุณท่านยังหนุ่มๆ คุณดิลกนี่แหละตัวดีเลยค่ะ ชวนคุณท่านเที่ยวทุกคืน” นวลจันทร์เท้าความหลัง “อ้าว! จริงเหรอคะ” ดารินเลิกคิ้วถามอย่างแปลกใจ เพราะเมื่อคืนทั้งบิดาและคนสนิทออกอาการตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด “ก็จริงน่ะสิคะ โดนคุณหญิงย่าของคุณหนูดุทุกวันเลย แต่ก็ยังไปกันแทบทุกวัน” นวลจันทร์บอกพลางหยิบมะม่วงน้ำดอกไม้ที่กำลังสุกได้ที่มาปอกใส่จาน เพราะหลังจากที่ทานอาหารเสร็จ นายน้อยของเธอมักจะทานผลไม้ปิดท้ายเสมอ “สงสัยเมื่อวานคงอยากจะปล่อยแก่มั้งคะ” “ก็อาจจะใช่ค่ะ” นวลจันทร์พยักรับหน้าอย่างเห็นด้วย “วันนี้คุณหนูจะไปข้างนอกไหมคะ” ฤดีถามก่อนจะรินน้ำส้มคั้นเย็นๆ ให้ “ไปค่ะ พอดี เอ่อ...รินนัดเพื่อนเอาไว้” ดารินตอบไม่เต็มเสียง “จะให้นมเตรียมมื้อเย็นไหมคะ” “ไม่ต้องค่ะ วันนี้รินอาจจะกลับดึก” “คุณหนูมีแฟนหรือยังคะ” ฤดีถามยิ้มๆ เพราะหลายวันมานี้สังเกตผู้เป็นนายหยิบมือถือขึ้นมาดูบ่อยๆ และมีสีหน้าเป็นกังวล คล้ายกับกำลังรอให้ใครสักคนโทร. หรือทักแชตมาหา จึงอดที่จะเสือก เอ๊ย! อดที่จะถามไม่ได้ “รินกำลังมองหาคนที่คู่ควรอยู่ค่ะพี่ฤดี” ดารินตอบทีเล่นทีจริง “แหม...นมว่าการมองหาคนที่คู่ควรเป็นเรื่องที่ยากมากๆ ค่ะ” นวลจันทร์ออกความเห็น “งั้นให้รินทำยังไงดีคะ” ดารินหันไปถามที่ปรึกษาอาวุโส “ก็มองหาคนที่รักคุณหนูจริงๆ สิคะ น่าจะง่ายกว่าเยอะ คุณท่านเองก็คบหาดูใจกับคุณดาราอยู่เกือบปีก่อนจะขอแต่งงาน” นวลจันทร์อมยิ้มเมื่อนึกไปถึงวันวาน ที่ตอนนั้นเธอยังเป็นสาวใช้ อายุก็น่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับฤดีในตอนนี้ “พ่อเจ้าชู้ไหมคะตอนเป็นหนุ่ม” ดารินถามอย่างอยากรู้ “มากถึงมากที่สุดค่ะ แต่พอแต่งงานกับคุณดาราแล้ว ท่านไม่เคยแลหญิงคนไหนอีกเลย จนกระทั่งคุณดาราจากไป” นวลจันทร์บอก ขณะที่ฤดีหยุดฟังอย่างตั้งใจ เพราะเพิ่งจะมาอยู่ที่บ้านหลังนี้ได้เพียงสามปีกว่าๆ ยังไม่รู้เรื่องของนายหญิงคนก่อน “เฮ้อ...แต่ก็มีดอกฟ้า” ดารินแอบบ่น “โอ๊ย! อย่าไปนับเลยค่ะ” นวลจันทร์บอกพลางส่ายหน้าเบาๆ “ทำไมคะ?” ดารินถามกลับอย่างสงสัย “ผู้หญิงคนนี้เป็นได้แค่คนดูแลคุณท่านเท่านั้นค่ะคุณหนู ที่คุณท่านไม่ยอมจดทะเบียนด้วย เพราะเกรงว่าจะมีปัญหาในตอนที่ท่านไม่อยู่แล้ว” นวลจันทร์รีบคลายความสงสัย “แหม...ฟังนมพูดแบบนี้แล้วรินรู้สึกรักพ่อขึ้นอีกสองเท่าเลยนะเนี่ย” ดารินอดประชดไม่ได้ “คิกๆๆ” ฤดีที่นั่งฟังอยู่เงียบๆ หัวเราะขึ้นเบาๆ “เชื่อเถอะว่าคุณธาดารักคุณหนูมากกว่าที่คุณหนูคิดเอาไว้หลายเท่าเลยค่ะ” นวลจันทร์ปลอบก่อนจะส่งมะม่วงที่ปอกเสร็จไปให้นายน้อยที่ตอนนี้ทานเกี๊ยวกุ้งอิ่มแล้ว “ขอบคุณค่ะนม” ดารินยิ้มก่อนจะใช้ส้อมเล็กจิ้มมะม่วงสุกขึ้นมาทานต่ออย่างเอร็ดอร่อย เวลา 11:42 น. ดารินขับรถออกบ้านมา ตั้งใจว่าจะแวะไปหาเพื่อนรักที่คอนโด หลังทราบข่าวว่าอีกฝ่ายจะเดินทางไปเรียนต่อยังต่างประเทศในอาทิตย์หน้า แต่ทว่า...กลับเหลือบไปเห็นรถสปอร์ตหรูป้ายทะเบียนคุ้นตาเข้าอย่างจัง ทำให้คนที่ยังไม่หายเเค้น เอ๊ย! ไม่หายเคืองเรื่องเมื่อคืน รีบขับรถตามไปประหนึ่งว่า...กำลังตามส่องสามีที่แอบพากิ๊กหนีเที่ยวอยู่ก็ไม่ปาน ห้างสรรพสินค้า...เวลา 12:04 น. หลังจากขับรถตามเข้ามาจอดในห้างสรรพสินค้าหรูเสร็จ ดารินก็แอบเดินตามหลังพ่อเทพบุตรสุดหล่อไปเงียบๆ พร้อมกับชั่งใจว่าจะเข้าไปทักอีกฝ่ายแล้วต่อว่าเรื่องที่เขาเทนัดเธอเป็นครั้งที่สองดีหรือไม่? อยู่ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินตามหลังเขาไปติดๆ พอโจเซฟหยุดเดินและกำลังจะหันกลับไปมอง อีกฝ่ายก็กรีดร้องขึ้นก่อนจะหงายหลังล้มลงไปกองอยู่บนพื้นท่าเดียวกับเธอในวันนั้นไม่มีผิด
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD