สิบนาทีต่อมา...คอนโดหรู
“คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม?” ดารินก้าวลงจากรถและถามอย่างมึนงง หลัง อีกฝ่ายขับรถเข้าไปยังที่จอดวีไอพี (ชั้นสาม) ของคอนโดหรู
“เดี๋ยวถึงแล้วก็รู้เองแหละน่า” โจเซฟบอกก่อนจะกุมมือแม่สาวขี้สงสัยเดินตรงไปยังลิฟต์
“ถ้าคุณทำอะไรฉันล่ะก็...” ดารินเอ่ยค้างไว้พร้อมกับจ้องมองใบหน้าของคนหล่อไร้มารยาทอย่างเอาเรื่อง
“หึ! คุณต่างหากที่เล่นของใส่ผมดาริน” โจเซฟตอกกลับก่อนจะกดลิฟต์ไปยังชั้นที่ตัวเองพักอยู่
“มนต์ดำอะไรไม่ทราบ” ดารินถลึงตาใส่อย่างขุ่นเคือง
ติ้ง!
โจเซฟกำลังจะตอบ แต่ประตูลิฟต์ก็เปิดออกเสียก่อน จึงเอ่ยชวนพร้อมกับผายมือเชิญด้วยท่าทีที่สุภาพ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะครับ ผมหิวแล้ว”
“ฉันไม่หิว แล้วก็ไม่ได้มาที่นี่เพื่อจะกินข้าวกับคุณ” ดารินตอกกลับด้วย สีหน้าตึงๆ นอกเหนือจากการไม่ไว้ใจอีกฝ่าย คือการไม่ไว้ใจตัวเอง เพราะการได้อยู่กับคนที่ชอบสองต่อสองในสถานที่ที่แสนจะ
