Chapter 6
1320 Words
Naduduwal na ako, ngunit ayaw niya akong bitawan. Hawak-hawak niya kasi ang aking buhok at iginapos niya ang aking mahabang buhok sa kanyang kamay. Pilit ko siyang itinutulak dahil hindi niya ako binibitawan, ngunit mas lalo lang niya dinidiinan ang pagpapa labas masok ng kanyang p*********i sa aking bibig.
Ngunit hindi ko sinasadyang makagat bigla ang kanyang p*********i dahil hindi ko na kaya, masusuka na ako at nangangalay na rin ang aking panga, dahil sa mataba at mahaba ng niyang p*********i.
"f**k!" Mura niya at marahas akong binitawan. Sanhi ng muntikan kong pagkauntog sa gilid ng sofa. Mabuti na lang at nai diin ko ang aking kamay bago pa tumama ang aking ulo sa kanto ng may katigasang sofa.
"Bakit mo kinagat?!" Singhal niya sa akin. Lumapit siya sa akin at bigla akong sinabunutan at hinila niya ako patayo, nagpatianid nalang ako dahil sobrang sakit pag nagpumiglas pa ako.
"Aray! Bitawan mo ako," pagmamakaawa ko habang pinipigilan ang aking buhok na mahila niya ng lubusan.
Dinala niya ako sa dingding na salamin. Kita sa labas ang infinity pool at mayroong nag uumpukan na tela nag iinuman na mga tauhan niya sa gilid ng pool.
Bigla na lang niya pinunit ang aking suot na damit. "Tama na!" Sambit ko habang pinipigilan ang aking damit na mapunit ng tuluyan at matanggal. "Maawa ka sa akin…" saad ko pa ng nagmamakaawa at umiiyak. Pina-talikod niya ako, pina-yuko habang dinidiinan ang aking ulo.
"M-Mikael ...parang awa mo na! Tama na!" Umiiiyak akong nagmamakaawa. Hawak niya ang aking panga ng mahigpit.
Hindi ko alam kung kita kami mula sa labas. Maliwanag kasi dahil sa naka bukas na mga ilaw sa labas at dito sa kwarto. Kita ko rin ang mga tauhan niyang nagtatawanan. Hindi ko man rinig pero alam kong malakas ang tawanan nila.
Labis-labis na ang nararamdaman kong sakit, gusto ko nalang mamatay sa mga oras na ito.
"Ah! Uhm!" Impit kong daing. "Ayuko na....." pakiramdam ko mugto na ang aking mata sa kakaiyak.
Ngayon ay bumabayo na siya mula sa aking likuran. Pina panalangin ko na sana ay tinted glass itong dingding na salamin. Dahil pag nagkataon ay makikita ng mga tauhan ni Mikael ang ginagawa niya sa akin, ayukong pati sila makita ang aking hubad na katawan.
"Tama na …please!" Pagmamakaawa ko parin na sambit.
Ngunit parang wala siyang naririnig dahil mas lalo lang niya pinag igihan at diniinan ang kanyang pag bayo ng patalikod sa akin. Sagad na sagad iyon.
Ilang saglit pa ay rumagasa na ang kanyang katas sa aking loob. Kaya huminto na siya at maya-maya lang ay iniwan akong nanlalambot ang tuhod na bumagsak sa sahig.
Para akong kandilang unti-unting nauupos, gusto ko nalang maglaho na parang usok ng kandila. Naiisip ko na sana pinatay na lang ako o hindi na ako pinanganak, kung ganitong buhay man lang ang dadanasin ko ang masalimuot na buhay.
Maaga akong naulila sa magulang dahil sa aksindenting pagka sunog ng aming bahay ng labin limang taon pa lamang ako, habang kaming magkakapatid ay nasa school ay abo na lamang ang aming naabutan. Kasama ang aking magulang sa natupok naming bahay. Lumaki kaming nagpa lipat-lipat sa aming mga tiyahin na walang ginawa kundi ang pasakitan kami.
Bata pa lamang ako ay maraming trabaho na ang aking pinasok para lang hindi maging pabigat sa kanila at para patuloy pa rin na makapag aral ang iba kong kapatid. Naging katulong ako sa edad kong labin lima, at naging tindera sa palengke pero ni isang kusing ay wala akong naipon.
Mabuti na lamang ay meron akong mga kilala na tumutulong sa akin.
Binibigyan ako ng pagkain tuwing makikita akong umiiyak dahil sa gutom, ngunit hinahati hati ko pa ito para makakain kaming apat na magkakapatid. Kaya noong kaya ko na ang aking sarili, ay saka ako nag desisyon na umalis sa puder ng aking tiyahin para mabuhay kasama ang aking mga kapatid, kahit mahirap ay kinaya kong buhayin ang aking mga kapatid habang nag aaral.
Panganay ako sa apat na magkakapatid. Hanggang sa may nakakita sa akin na isang manager ng advertising company nang labing walong taon na ako, kaya napunta ako sa pagmomodelo, ngunit ang akala ko ay magiging maayos na ang aking buhay dahil kahit papano ay naiaangat ko na ang aking sarili sa hirap, sa nakaraan. Mabuti na lang ay naisipan ko na pauwiin ng probinsya ang aking tatlong kapatid para ng sa ganun ay makatipid kami sa gastos dito sa maynila. Meron naman kaming mabait na kamag anak sa probinsya at ang ginagawa ko ay nagpapadala na lamang ako tuwing sahod sa aking mga kapatid.
Ngunit mas lalo lang pala lumala ang sinapit ko ngayon sa kamay ni Mikael.
"Get up!" Bigla akong napabalikwas mula sa pagkakatiklop ng aking katawan habang yakap ko ang aking tuhod ng bigla siyang sumigaw.
Mabilis akong tumayo. Takip-takip ng aking dalawang palad ang aking masiselang bahagi ng katawan na naka balandra sa harap niya.
"Go!" Sabay hagis niya ng puting tuwalya sa akin. "Take a bath, and you may take a rest!" Dagdag pa niya.
Nanginginig ang aking kamay na pinulot ang tuwalya na bumagsak sa sahig. Pinulupot ko ito sa aking kahubaran at saka ako nagmamadaling pumasok sa banyo. Pagka pasok ko ay agad-agad kong sinara at ni lock ang pinto. Kailangan kong makasiguro na hindi niya ako mapa pasok dito sa loob.
Inikot ko ang aking paningin sa paligid ng banyo, malawak ito at nakita ko na may jacuzzi kaya lumapit ako dito at balak ko na magbabad sa maligamgam na tubig.
Ilang segundo palang ako nakababad sa jacuzzi at nakapikit pa ng marinig ko ang sunod-sunod na malakas na katok.
"Open the door!" Malakas niyang sambit at galit na boses ni Mikael.
Kaya nag madali akong bumaba sa jacuzzi at muling pinulupot ang tuwalya sa aking katawan bago ko binuksan ang pinto ng banyo ng kabado.
"Bakit mo ni lock?!" Galit niyang tanong. Saka niya hinagis sa akin ang damit.
Kanina lang ay lasing ito ngunit ngayon ay parang nawala ang kanyang kalasingan.
Masamang tao ang tingin ko kay Mikael, walang puso at kalolowa, demonyo. Masama siya dahil sa pang haharas niya sa akin… ngunit may ugali siya na malayo sa ugaling pinakita niya sa akin. Inaalala din niya ako katulad sa pagkain at damit na isusuot ko. Sabagay kasi kung hindi niya ako pakainin eh mawawalan siya ng parausan dahil baka sakaling mamatay ako sa gutom. Mas mabuti nga’t mamatay nalang ako kesa ganitong pinapahirapan lang naman ako.
"Bilisan mo!" Galit pa rin niyang turan. Pagka sambit ay umalis na rin siya sa harapan ko.
Muli akong bumalik sa banyo matapos kong pulutin ang damit na inihagis niya sa harapan ko. Isinara ko ang pinto ng banyo pero hindi ko na ito ni lock.
Nagmamadali na ako mag shower. Pagkatapos ay pinatuyo ko ang aking buhok gamit ang tuwalya.
Isang daster na bulaklakin na kulay pula ang binigay ni Mikael sa akin. Pakiwari ko ay hiniram niya ito mula sa mga kasambahay niya.
Hindi pa man lubusang tuyo ang aking buhok ngunit dinalaw na ako ng antok. Dahan-dahan akong umakyat sa kama, si Mikael ay mahimbing na natutulog dahil sa hilik niya na aking naririnig. Nakadapa siya.
Nang tuluyan na akong makahiga sa pinaka gilid ng kama ay sinubukan kong ipikit ang aking mata. Kabado parin ako na tumabi sa paghiga sa kama, hindi ko pinangarap ang ganitong sitwasyon. Dahil ang pangarap ko ay maikasal sa lalaking mahal ako at re-respetuhin ako, yung kahit anong problema ay mabilis naming masosolusyunan ng magkasama. Kasama ang mga malulusog naming supling. Ngunit nagkamali ako. Maling lalaki ang hinangaan ko at ayoko siyang mahalin.
Dinilat ko ang aking mata at tiningnan ang lalaking mahimbing na natutulog. Gwapo siya, matangkad at maganda ang hubog ng katawan. Sino ba ang babaeng hindi hahanga sa ganitong lalaki, ngunit kabaliktaran ang physical na anyo niya sa kanyang ugali. Napaka sama niya at walang respeto sa babae, sa babaeng tulad ko.
- Writer
