เรือนรักเรือนนิรมิต (เรือนคุณหลวง)

รักเฮียโชค

“เฮีย! เฮียโชค! กรี๊ดดดดด...”

         “เฮีย! กรี๊ดดดดด... เฮีย! รักเฮียนะ! รักเฮีย!”

         “เฮีย! นุชรักเฮียนะ! เฮีย! นุชรักเฮีย!”

         เสียงตะโกนเรียกชื่อและเสียงกรีดร้องของบรรดาเหล่าแฟนคลับดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ เพราะพวกเขากำลังมองไปยังจุดหมายเดียวกัน ทุกสายตาและทุกหัวใจจดจ่อในผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่กำลังเดินเข้าสู่ด้านในของสถานีโทรทัศน์ชื่อดัง ผู้ชายที่ทำให้เหล่าแฟนคลับมารอให้กำลังใจ เขามีรูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาว และเป็นคนเดียวที่หยุดเดินก่อนที่คนอื่นๆ จะหยุดตาม

         ใบหน้าหล่อจัดหันมองมายังทิศทางที่เหล่าแฟนคลับยืนอยู่ ยิ้มกว้างก่อนจะโบกมือทักทาย พร้อมกับทำสัญญาณมือว่า ‘ให้รอนะ ประเดี๋ยวจะออกมา’ แค่นั้นเหล่าบรรดาแฟนคลับก็พากันกรี๊ด จนทั่วทั้งบริเวณสนั่นไปด้วยเสียงแหลมเล็กของแฟนคลับนับร้อยคน ซึ่งในนั้นมีหล่อนรวมอยู่ด้วย

         ‘นิราวดี’ ชะเง้อมองศิลปินในดวงใจที่หล่อนรักเขาเหลือเกิน รักและปรารถนาดีต่อเขาด้วยความบริสุทธิ์ใจ แม้เขาจะหล่อสุดๆ แต่หล่อนกลับรู้ตัวว่าไม่ได้รักหรือคลั่งไคล้เขาจนมาเป็นแฟนคลับตัวยงเพราะความหล่อ แต่เป็นเพราะ... ‘เขาเป็นเขา’

         เขาเป็นแบบอย่างของคนที่ไม่ย่อท้อต่อโชคชะตา เป็นแบบอย่างของคนที่ไล่ล่าความฝันของตัวเอง แม้จะล้มบ้าง แต่เขาก็ยังลุกขึ้นสู้ ล้มแล้วล้มอีกจนนับครั้งไม่ถ้วน แต่เขาก็ยังไม่ล้มเลิกความหวังและความฝันที่จะเป็นศิลปินระดับแถวหน้าของเมืองไทย และเขาก็ทำจนได้ นี่แหละหล่อนถึงรักเขา

         “เฮีย... นุชรออยู่ตรงนี้นะ ออกมาเร็วๆ นะเฮีย”

         นิราวดีพูดกับตัวเองท่ามกลางเสียงกึกก้องของแฟนคลับและราวจะดังขึ้นอีกเมื่อผู้ที่กำลังเดินตามศิลปินเข้าไปในห้องแถลงข่าวหยุดเดิน ก่อนจะก้าวตรงมายังจุดที่พวกหล่อนยืนอยู่ เพราะเขาคือผู้บริหารยักษ์ใหญ่ของค่ายเพลงที่ศิลปินในดวงใจของหล่อนสังกัดอยู่

         เสียงกรี๊ดราวจะเงียบงัน เพราะทุกคนตั้งใจฟังสิ่งที่ผู้บริหารจะพูด ก็ใครเล่าจะคิดว่าผู้บริหารระดับนี้จะเข้ามาทักทายกับเหล่าบรรดาแฟนคลับอย่างเป็นกันเอง พร้อมทั้งบอกให้พวกหล่อนคอยหน่อยนะเพราะอีกสักครู่ศิลปินที่พวกหล่อนรักก็จะออกมาถ่ายรูปด้วย ตอนนี้ให้เขาแถลงข่าวเรื่องงานคอนเสิร์ตที่จะมีขึ้นในอีก 1 เดือนข้างหน้าก่อน

         หลายคนน้ำตาซึม หลายคนกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้ และหลายคนก็เปล่งเสียงร้องไห้โฮ พวกหล่อนหันมองหน้ากันก่อนจะโผเข้ากอดกันและกันอย่างไม่ต้องมีใครบอกเหตุผล มันคือความรู้สึกที่รับรู้ได้ด้วยใจ เวลาที่เราเห็นศิลปินที่เรารักได้รับความรักและได้รับการยอมรับจากคนรอบด้าน เราก็ยินดีและดีใจไปกับเขาด้วย

         แค่นี้เท่านั้นในฐานะแฟนคลับที่ต้องการเห็น แม้จะเป็นเพียงยอดหญ้าน้อยๆ ที่จะชูให้เขาไปถึงฝั่งฝัน แต่นั่นก็คือความสุขที่พวกเราอยากให้เขาไปถึง ส่วนพวกเรานั้นจะคอยมองและเป็นกำลังใจอยู่ตรงนี้ ในวันที่เขามองมา เขาจะเห็นพวกเรายืนอยู่ตรงนี้เสมอ

         หลังจาก ‘เฮียโชค’ ศิลปินในดวงใจของทุกคนเดินเข้าไปในสถานีโทรทัศน์เรียบร้อยแล้วนั้น เหล่าบรรดาแฟนคลับก็ต่างพากันนั่งลงในสถานที่ซึ่งเจ้าหน้าที่จัดเตรียมเอาไว้ให้ เริ่มพูดคุยกันเบาๆ เพราะทุกครั้งที่เฮียคุยกับแฟนคลับ ไม่ว่าจะในสื่อออนไลน์ หรือการมาพบเจอกันแบบวันนี้ เฮียจะบอกกับแฟนคลับเสมอว่า ‘ถ้ารักเฮียต้องไม่เบียดเบียนคนอื่น’ ซึ่งคำว่า ‘เบียดเบียน’ นั้น เฮียหมายถึงทุกๆ เรื่อง

         ไม่เบียดเบียนสถานที่ ไม่เบียดเบียนความเป็นส่วนตัว ไม่เบียดเบียนจิตใจ และไม่เบียดเบียนความชื่นชอบของคนอื่น

         ข้อสุดท้ายนี่สำคัญสุด เพราะหมายถึงว่า ถ้ารักเฮีย เป็นแฟนคลับของเฮีย ห้ามไปโจมตีศิลปินท่านอื่นๆ และห้ามทะเลาะกับแฟนคลับของศิลปินท่านนั้นๆ ด้วย เพราะเฮียอยากให้ทุกคนรักเฮียด้วยสิ่งที่เฮียเป็น ไม่ใช่รักแล้วต้องเปรียบเทียบ รักแล้วต้องคิดว่าศิลปินของเราดีกว่าคนอื่น และเฮียก็ไม่ห้ามหากแฟนคลับของเฮียจะรักศิลปินทุกคน

         แค่วันนี้เฮียมีพวกเราให้การสนับสนุน มีพวกเราที่รักในสิ่งที่เฮียเป็น นี่คือความสุขของเฮียแล้ว เฮียคงไม่สบายใจถ้าแฟนคลับของเฮียไม่มีความสุข เพราะพวกเราทุกคนคือ ‘คนที่เฮียรัก’

         ดังนั้นในสื่อสังคมออนไลน์ ก็แทบจะไม่เห็นว่าแฟนคลับเฮียจะไปก้าวล่วงศิลปินท่านใด เพราะหากมีเกิดขึ้น เหล่าแฟนคลับคนอื่นๆ ก็จะไปช่วยกันดึงสติให้กลับคืนมาเป็น ‘คนที่เฮียรัก’ เหมือนเดิม

         แน่นอนว่าสถานที่ใดที่เฮียโชคไปเยือน จะได้เห็นภาพแฟนคลับนั่งรอเฮียอย่างเป็นระเบียบ จะไปจะมาก็ช่วยกันเก็บขยะเรียบร้อย แถมยังช่วยกันรณรงค์ใช้ถุงผ้าลดโลกร้อน ใช้กล่องบรรจุอาหารแทนถุงพลาสติก ใช้ขวดน้ำดื่มที่นำกลับมาทำความสะอาดและบรรจุซ้ำได้อีกหลายครั้ง