เนตรดาราหันหน้ามองออกไปด้านนอกกระจกใสที่สูงตั้งแต่พื้นจดเพดาน เพราะต้องการให้ผู้เข้าพักได้เห็นท้องทะเลกว้างไกลโดยไม่มีอะไรมาบดบังโลกทัศน์ แต่ตอนนี้หัวใจของเธอล่ะ มันกำลังเต้นตึกตักๆ พร้อมสั่นสะท้านเพราะใบหน้าหล่อๆ กับรอยยิ้มวัวตายนั้นเข้ามาบดบังโลกใต้ท้องทะเลของเธอไปซะหมด
“ทนมองความหล่อของผมไม่ได้ถึงกับต้องมองหาปลามาเป็นเพื่อนเลยเหรอ”
และเสียงทุ้มกระชากจิตวิญญาณก็ทำให้เธออยากจะกรีดร้องด้วยความอายเมื่อความร้อนพวยพุ่งขึ้นสู่ใบหน้า เพราะเขาพูดถูกทุกอย่าง เธอทนมองความหล่อของเขาไม่ได้จริงๆ ยิ่งคิดถึงสัมผัสที่ได้รับจากเขาเมื่อวานเธอก็ยิ่งอยากจะแทรกร่างทะลุกระจกออกไปนอกทะเลนัก แต่เธอจะให้ความอายมาทำให้เสียหน้าไม่ได้
“สำคัญตัวเองผิดไปแล้วค่ะ ฉันแค่ไม่อยากมองหน้าคนที่กักขังหน่วงเหนี่ยวฉัน”
“หือ... ผมนี่นะ กักขังหน่วงเหนี่ยวคุณ”
“ใช่ ก็คุณเก็บฉันไว้ใต้บาดาลอย่างเนี้ย จะไม่เรียกว่ากักขังหน่วงเหน
