Dans gecesinin olduğu gün geldi. Ulaş önceden programını ayarlayarak o günü boş bırakmıştı. Sonuçta o bir profesyoneldi ve programı olduğu gün dinlenmiş ve dinamik olmalıydı. Gününü evinde sakince geçirdi. Müzik dinledi, yan flütünü eline alıp uzun uzun çaldı. Bu ses onu rahatlatıp huzur dolmasını sağlıyordu.
Bu gece hayatında istediği değişimlerin olacağına inanıyordu. Tabii çaba harcayacaktı. Selin ile yavaş da olsa belli bir yol kat edebilmişti. Yavaş, karınca adımı kadar bir ilerlemeydi belki ama o böyle bir kadındı. Kolay ulaşılamayan kafasındaki hedefleri gerçekleştirmeden ilişki istemeyen biriydi. Sabırlı olması gerektiğini günlerce telkin etmişti sabırsız kalbine. Annesini aramak istedi. Ne zaman zor bir dönemece gelse onun öğütleri ferahlatıyordu.
"Annem..."
"Yaramazım, nasılsı
