หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป
“เป็นไงจัสติก้า ฉันสวยพอหรือยัง ” กรกานต์เอ่ยถามขณะยืนหมุนตัวอยู่หน้ากระจก รู้สึกขอบคุณที่ตัวเองมีเพื่อนเป็นนางแบบ จึงเนรมิตเธอออกมาได้สวยซะขนาดนี้
“สวยมากจ้ะเกรซ เธอสวยอยู่แล้ว แค่สวมชุดสุดเซ็กซี่เข้าไปอีกหน่อย เท่านี้ก็เรียบร้อย เชื่อเถอะ คงไม่มีผู้ชายคนไหนที่เห็นแล้วไม่เหลียวหลังมองเพื่อนฉัน” จัสติก้ามองเพื่อนรักในชุดเดรสสีแดงที่เธอเป็นคนเลือกให้เองกับมืออย่างชื่นชม แม้ส่วนสูงหนึ่งร้อยหกสิบห้าเซนติเมตรของกรกานต์จะไม่มากเมื่อเทียบกับหญิงสาวชาวตะวันตกทั่วไป แต่น้ำหนักไม่ถึงห้าสิบกิโลกรัมก็ช่วยเสริมให้ร่างบางดูสูงโปร่งในแบบของตัวเองรับกับส่วนโค้งเว้าชัดเจนที่ประกอบกันได้อย่างเหมาะสม ผมยาวตรงสีดำจากปกติที่เธอเคยรวบเป็นหางม้าวันนี้ถูกปล่อยสยายลงมาถึงกลางหลังตัดกับชุดสีแดงและผิวขาวเนียนละเอียด
ทุกความลงตัวเสริมให้สาวน้อยบุคลิกเรียบร้อยกลายเป็นหญิงสาวสุดเซ็กซี่ได้ไม่ยาก
