“ไม่เอาผักแล้ว” กรกานต์ค้าน เมื่อเธอถูกเขาบังคับให้มานั่งกินข้าวบนตักยังไม่พอ แอนดริวยังป้อนผักที่เธอไม่ชอบเข้าปากมาคำแล้วคำเล่า
อาการหน้างอของคนดื้อ ทำให้ชายหนุ่มถอนหายใจ เขาวางช้อนที่มีผักลง แล้วหยิบแก้วนมสดมาจ่อไว้ที่ปากคนตัวเล็กแทน
“ฉันไม่ชอบกินนมจืดเหมือนกัน มันไม่อร่อย” คนบนตักหาข้ออ้าง แต่คราวนี้คนป้อนไม่ยอมอ่อนข้อให้
“ไม่อร่อยก็ต้องกิน ต่อไปนี้ผมจะคุมให้คุณกินนมทั้งเช้าทั้งเย็นเลยรู้ไหมเบบี๋ จะได้ไม่ต้องมาเป็นโรคแขนขาอ่อนแรง เห็นแล้วผมก็สงสาร”
ที่เธอเป็นโรคอย่างว่าก็เพราะเขานั่นล่ะ แล้วที่จริงเขาสงสารหรือขัดใจที่ไม่ได้ดั่งใจกันแน่… กรกานต์นึกค่อนขอดอยู่ในใจ เพื่อนเธอเคยเล่าให้ฟังว่าชาวต่างชาติมีรสนิยมทางเพศร้อนแรง เธอเชื่อตั้งแต่ตอนนั้น แต่ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาพบเจอกับตัวเอง
“คุณแข็งแรงเกินไปต่างหาก” หญิงสาวค่อนขอด คนถูกกล่าวหาไม่ได้ว่าอะไร แอนดริวกลั้วหัวเราะในลำคอ แต่ก็ยังบ
