“ไปดูนายหน่อยได้ไหมครับ”
“ทำไมต้องเป็นฉัน ตามหมอไม่ดีกว่าหรือคะ”
“ไม่มีใครที่จะช่วยนายได้นอกจากคุณ”
สายตาของจัสตินขอร้องให้หญิงสาวยอมทำตามที่เขาพูด กรกานต์ไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ ทว่าท่ามกลางเสียงคำรามต่ำอย่างเจ็บปวดของชายหนุ่มห้องข้างๆ
แล้วเธอจะปล่อยเขาไว้อย่างนี้ได้หรือ…
กรกานต์มีคำตอบให้กับตัวเองทันทีว่าไม่สามารถทำอย่างนั้นแน่ แต่นั่นก็ไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้เธอเข้าใจว่าตัวเองจะสามารถช่วยอะไรเขาได้มากมายอย่างที่บอดี้การ์ดที่เป็นมือขวาของเขาตั้งความหวัง
ประตูที่ใช้เชื่อมต่อระหว่างห้องถูกเปิดออก ภาพชายหนุ่มที่นอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงทำให้กรกานต์ตกใจ เธอไม่เคยคิดว่าคนเป็นไมเกรนจะมีอาการรุนแรงถึงขนาดนี้
ร่างบางเดินเข้าไปหยุดยืนใกล้ๆ ทำอะไรไม่ถูกเมื่อเห็นเขาในสภาพที่ปรากฏตรงหน้า สีหน้าของเขาเจ็บปวด เหงื่อซึมไปทั่ว มือของหญิงสาวที่เอื้อมไปสัมผัสรับรู้ได้ถึงความแข็งเกร็งของมัดกล้ามเนื้อแขนและ
