สายลมซ่อนรัก

ตอนที่ 3 เห็นแก่ตัว

การสอบไฟนอลของเทอมที่สองสิ้นสุดลง นิสาบอกพายุว่าจะต้องกลับต่างจังหวัดในสัปดาห์หน้า และอยู่บ้านตลอดช่วงปิดเทอม พายุก็ไม่ได้ว่าอะไร เข้าใจว่าเธอต้องกลับไปหาครอบครัว

“เปิดเทอมเราค่อยเจอกันก็ได้” พายุบอก ในใจรู้สึกอาวรณ์เธอนิดหน่อย นิสาไม่เคยอยากแสดงตัวเลย ไม่เคยถามเหตุผล ไม่เคยทำให้พายุลำบากใจ เขาคิดว่าเธอคือคนที่ใช่ แต่ก็พยายามหักห้ามใจไม่ให้หวังไปมาก เพราะกลัวว่าสักวันต้องเลิกกันไป พายุไม่อยากเจ็บปวดมากเกินไป

“สาจะรีบกลับมาก่อนเปิดเทอมนะคะ”

“ตั้งสามเดือน คิดถึงแย่เลย” พายุบอก นิสายิ้มร่า ดีใจที่เขาพูดแบบนี้

“ถ้าคิดถึง พี่พายุก็โทรมาหาสาได้ตลอดเลยนะคะ” นิสาบอก เธอไม่เคยเป็นฝ่ายติดต่อไปก่อนสักที และพายุพอใจที่มันเป็นแบบนี้

“อยู่ทางนี้ห้ามนอกใจสานะคะ” นิสาย้ำ

“เห็นพี่เป็นคนแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน” พายุบอกแล้วโอบกอดเธอเอาไว้แน่น

“สารู้ค่ะ ว่าพี่พายุไม่ได้เป็นอย่างที่ใครๆ เขาลือกัน” นิสาบอกความคิดของเธอที่มีต่อพายุให้เขาฟัง

“ก็คงมีไม่กี่คนหรอกที่เข้าใจพี่เหมือนที่สาเข้าใจ” พายุบอก เขารู้สึกสบายใจทุกครั้งที่อยู่กับนิสา และคิดเสมอว่าเขาเลือกคนไม่ผิด

***************************

นิสากลับไปถึงบ้าน ก็โดนพ่อแม่ขอร้องให้ลาออกจากมหาวิทยาลัยเพื่อไปเป็นเมียน้อยของเสี่ยถัง เจ้าพ่อเงินกู้นอกระบบที่พ่อแม่เธอไปกู้ยืมไว้

นิสาไม่ยอม เพราะการเรียนมันคืออนาคตของเธอ และเธอมีพายุอยู่แล้ว เธอจึงปฏิเสธพ่อแม่ แล้วให้พ่อแม่ไปคุยกับเสี่ยถังว่าถ้าเธอเรียนจบจะทำงานส่งเงินมาใช้หนี้เอง

แต่เสี่ยถังไม่ยอม อยากได้ตัวเธอมาขัดดอก เพราะพอใจในรูปร่างและอยากมีเมียน้อยเป็นนักศึกษากับเขาบ้าง

“สา แม่ขอร้องนะ ถ้าสาไม่ยอม คราวนี้อย่าว่าแต่ค่าเทอมเลย บ้านเราก็จะไม่มีให้ซุกหัวนอน” แม่ของนิสาบอก น้ำตาไหลพราก ไม่อยากใช้วิธีนี้แต่ไม่มีทางออกอื่นแล้วจริงๆ

นิสาทรุดตัวลงนั่งร้องไห้ แล้วนึกถึงหน้าของพายุขึ้นมา บ้านเขามีฐานะ คงสามารถช่วยเธอได้ แต่พอนึกดูดีๆ แล้ว เธอกับเขาเพิ่งจะคบกันได้แค่สองเดือน การยืมเงินสามแสนมันคงเป็นไปไม่ได้

นิสาไม่อยากลาออก ไม่อยากทิ้งอนาคต ไม่อยากเสียพายุไป แต่สถานการณ์แบบนี้มันไม่มีทางอื่นแล้ว

“งั้นสาขอคุยกับเสี่ยถังก่อนนะคะแม่ สาไม่อยากลาออกจริงๆ” นิสาบอก เหลืออีกแค่สองปีเธอก็จะเรียนจบแล้ว ตอนนี้มันมาถึงกลางทางแล้ว จะให้ทิ้งการเรียนไปง่ายๆ มันยังทำใจได้ยาก

วันต่อมาพ่อแม่ของเธอพานิสามาเข้าพบเสี่ยถังที่บ้าน นิสาขอคุยกับเสี่ยถังตามลำพัง

เสี่ยถังยังไม่แก่มากนัก เขาอายุสี่สิบกว่า ท่าทางภูมิฐาน หน้าตาก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไร แต่สิ่งที่นิสาไม่ชอบในตัวเขาคือ สายตาโลมเลียของเขาที่มองสำรวจเธอจนน่าอึดอัด

“พ่อแม่หนูบอกแล้วใช่มั้ย ว่าเสี่ยอยากได้หนูมาอยู่ด้วยกัน และไม่รับข้อเสนอที่ว่าจะทำงานหาเงินมาใช้หนี้ เพราะเสี่ยอยากได้ตัวหนูมากกว่า” เสี่ยถังเริ่มต้นการสนทนา โดยการพูดดักทางออกเธอไว้

“หนูขอพูดตรงๆ เลยนะคะ ว่าหนูไม่อยากลาออก เพราะมันคืออนาคตของหนู” นิสาพูดขึ้นมาตรงๆ

“แต่หนูมีข้อเสนอที่อยากขอความเมตตาจากเสี่ย ถ้าเสี่ยอยากได้หนูจริงๆ หนูก็จะยอม แต่มีข้อแม้ว่าให้หนูได้เรียนต่อที่มหาวิทยาลัยเหมือนเดิม และหนูจะกลับมาหาเสี่ยเดือนละครั้ง ปิดเทอมก็จะมาอยู่กับเสี่ย แบบนี้ ได้รึเปล่าคะ” นิสายื่นข้อเสนอด้วยน้ำเสียงที่อ้อนวอน

เสี่ยถังตกลง และยิ้มอย่างพอใจ บอกให้เธอขนของย้ายมาอยู่ที่บ้านของเขาตั้งแต่วันนี้เลย โดยที่ภรรยาของเสี่ยถังเองก็ไม่พอใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าสักวันเสี่ยถังจะเบื่อและเขี่ยนิสาทิ้งเหมือนเมียน้อยคนก่อนๆ

***************************

นิสาเข้ามาอยู่บ้านของเสี่ยถังได้สามวันแล้ว เสี่ยถังยังไม่มีทีท่าว่าจะเข้ามาหาเธออย่างที่เธอกลัว แต่มารู้ทีหลังว่าเขามีข้อตกลงกับภรรยาของเขาว่า วันวันพฤหัสบดีถึงวันอาทิตย์เสี่ยถังต้องอยู่กับเธอ และให้อยู่กับนิสาได้แค่วันจันทร์ถึงวันพุธเท่านั้น

นิสาโล่งใจแต่ก็ยังหวั่นๆ เพราะวันนี้คือวันจันทร์ ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง วันนี้เขาจะต้องเข้ามาหาเธอที่ห้องอย่างแน่นอน

นิสาติดต่อกับพายุทางแชททุกวัน เธอรู้สึกผิดต่อพายุที่ทำเหมือนหักหลังเขาแบบนี้ แต่ทุกคนเลือกเกิดไม่ได้ ไม่มีใครอยากเกิดมามีฐานะยากจน เธอเองก็มีเหตุผลที่ต้องทำตัวไร้ค่าแบบนี้ ก็เพื่อครอบครัวและอนาคตของเธอเอง ทั้งที่ในใจนั้นมีพายุแค่คนเดียว

นิสาตั้งใจจะปิดเรื่องนี้เอาไว้ และได้แต่หวังลึกๆ ว่าสักวันเสี่ยถังจะเบื่อเธอ แล้วพอถึงตอนนั่นแหละ ที่เธอจะเป็นอิสระ มันคงใช้เวลานานพอๆ กับที่พายุบอกให้เธอรอเขา

พอตกดึกเสี่ยถังก็เข้ามาหานิสาตามคาด เข้าลงมือจัดการเธอทันทีที่ก้าวสู่ห้องนอนโดยไม่พูดพร่ำทำเพลงใดๆ ด้วยความอัดอั้นตลอดสามวันที่นอนอยู่ข้างพรเพ็ญภรรยาของเขาเอง

เสี่ยใหญ่จูบอย่างหื่นกระหาย ลีลาการจูบนั้นแพรวพราวและเหนือชั้นกว่าพายุเป็นอย่างมาก จังหวะการถอดทิ้งเสื้อผ้าเป็นไปอย่างชำนาญและเต็มไปด้วยความกำหนัด และการเล้าโลมนั้นถือว่าเด็ด เพราะตอนนี้นิสาแทบจะไม่ได้รู้สึกรังเกียจเขาเลย แต่กลับมีความต้องการมากขึ้นทุกๆ ทีจนทนไม่ไหว

เสี่ยหนุ่มจัดการสอดใส่เข้าไปโดยไม่ใช้เครื่องป้องกัน นิสาจะถอยก็ไม่ทันแล้ว ไหนๆ ก็ไหนๆ เธอเลยปล่อยเลยตามเลย เสี่ยถังเห็นว่าเธอเกร็งๆ ตอนที่เขาไม่ใช่เครื่องป้องกัน เลยปลอบใจไปว่าเธอเป็นคนแรกนอกจากภรรยาที่เขาไว้ใจ และไม่ต้องกังวลเรื่องท้อง เพราะเขาพยายามมีลูกกับภรรยามาหลายปีแล้วแต่ก็ไม่เคยสำเร็จ

นิสาได้ยินดังนั้นก็เริ่มผ่อนคลายลงและปล่อยให้อารมณ์พาไปจนทั้งคู่ถึงเส้นชัยในเวลาที่ไล่ๆ กัน เสี่ยถังนอนยิ้มกริ่มอย่างพอใจที่ได้นิสามาครอบครอง รวมถึงพอใจลีลาและเสียงครางของเธอด้วย

***************************

อีกสองสัปดาห์จะเปิดเทอมแล้ว นิสาขอตัวกลับมาที่หอพักเพื่อเตรียมตัวเรียน เสี่ยถังทำท่าอาลัยอาวรณ์หนัก เพราะตอนนี้เขาทั้งรักทั้งหลงหญิงสาวตรงหน้าจนแทบจะถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว

ตลอดเวลาเกือบสามเดือนที่นิสามาอยู่ที่บ้านของเขา เสี่ยถังตั้งใจรอให้ถึงแต่วันจันทร์ถึงวันพุธ เพราะเขาอยากอยู่กับเธอจนทนไม่ไหว

นิสาใช้โอกาสนี้อ้อนขอเงินและของมีค่าจากเขาอยู่บ่อยๆ ไม่ใช่เพราะเห็นแก่เงิน แต่เธอคิดว่าต้องเอาคืนจากเสี่ยถังให้สาสมกับที่ทำกับครอบครัวเธอ รวมถึงให้เขาทำลายสัญญากู้ยืมเงินของพ่อแม่เธอ และเสี่ยถังก็ยอมทำตามที่เธอขอ เพื่อเอาใจเธอ จนตอนนี้นิสามีเงินและของมีค่าไม่น้อย เรียกได้ว่าถ้าเสี่ยถังเบื่อเธอตอนนี้ เธอก็สามารถส่งตัวเองเรียนได้สบายๆ โดยไม่ต้องให้พ่อแม่ไปกู้เงินให้เธอได้เรียน

นิสากลับมาถึงห้องพักก็ส่งข้อความบอกพายุ พายุมาหาเธอแทบจะทันทีด้วยความคิดถึง แล้วทั้งสองก็ถ่ายทอดความรู้สึกให้กันผ่านภาษากายบนเตียงด้วยความคิดถึงและความปรารถนาต่อกันและกันอย่างสุดหัวใจ

พายุทิ้งตัวนอนหอบทันทีที่เสร็จกิจ นิสาถอดถุงยางอนามัยออกให้เขาแล้วห่อด้วยทิชชูทิ้งถังขยะ พายุยิ้มอย่างพอใจกับการเอาใจใส่เล็กๆ น้อยๆ จากเธอ

“พี่คิดถึงสามากเลยนะ” พายุบอกเธออย่างจริงใจ

“สาก็คิดถึงพี่พายุมากๆ” นิสาบอกยกหัวขึ้นหนุนแขน ซบหน้าที่แผงอกกว้าง เอามือโอบกอดเขาไว้

“ปีหน้าพี่เรียนอีกเทอมเดียว ก็ต้องไปฝึกงานเทอมสองแล้วนะ” พายุบอก เป็นนัยว่าอีกไม่นานเขาจะคบกับเธอแบบเปิดเผย

“ค่ะ สารู้” นิสาบอกเขา

“สาว่าพี่เห็นแก่ตัวมากมั้ยที่ทำแบบนี้” พายุถามตรงๆ

“สาเข้าใจค่ะ คนเราต้องมีเรื่องจำเป็นที่พูดให้ใครฟังไม่ได้ และคนเราทุกคนย่อมต้องมีความเห็นแก่ตัวเป็นปกติอยู่แล้ว และเหตุผลของแต่ละคนก็แตกต่างกัน สาเข้าใจ และไม่โกรธพี่พายุเลยนะคะ” นิสาบอก เธอเข้าใจ เพราะตอนนี้เธอก็ไม่ต่างจากเขา เธอรู้สึกผิดที่ต้องแอบไปเป็นเมียน้อยเสี่ย แต่นั่นก็เพื่อครอบครัวและเพื่อเธอเองที่ต้องเรียนให้จบตามที่เธอต้องการ เพื่อใช้เป็นใบเบิกทางไปสู่อนาคตที่ดีขึ้น

พายุบอกให้นิสาลุกไปอาบน้ำ บอกว่าวันนี้จะพาไปทานอาหารข้างนอก นิสาทำตามที่เขาบอกแล้วอาบน้ำแต่งตัวเตรียมพร้อมสำหรับการออกไปข้างนอก

พายุพาเธอไปร้านอาหารที่เคยพาไปนั่งทานเป็นประจำ นิสารู้สึกเวียนหัวเหมือนจะอาเจียนทันทีที่อาหารทยอยมาเสิร์ฟ ฝืนทานไปได้ไม่เท่าไหร่ก็หยุดทาน แล้วขอตัวไปห้องน้ำเพื่ออาเจียน

‘คงเป็นเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอ' นิสาคิดในใจ

เธอกลับมานั่งที่โต๊ะอาหาร พายุสังเกตว่าเธอดูไม่ค่อยสบายเลยรีบทานแล้วรีบกลับ

ทันทีที่เดินมาถึงลานจอดรถนิสาก็หน้ามืด พายุรับเธอเอาไว้พาไปนั่งบนรถ มองดูเห็นว่านิสาหน้าซีด เขาจึงตัดสินใจพาไปโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ๆ เพื่อให้หมอดูอาการ

พายุนั่งกุมมือนิสาอย่างกระวนกระวายหน้าห้องตรวจ พอมาถึงหลังจากบอกอาการ หมอก็ขอสอบถามถึงเรื่องรอบเดือน สั่งให้ตรวจปัสสาวะทันที ทำเอาพายุกังวลใจว่าเธอจะตั้งครรภ์ขึ้นมาจริงๆ เพราะบางครั้งเขาไม่ได้ป้องกันแต่ก็หลั่งภายนอกตลอด แต่โอกาสตั้งครรภ์ก็มีสูง

สักพักพอผลตรวจออกพยาบาลก็เรียกให้ทั้งคู่เข้าไปฟังผลตรวจ

“จากรอบเดือนครั้งล่าสุดและผลการตรวจปัสสาวะ พบว่าคนไข้ตั้งครรภ์ได้ประมาณห้าสัปดาห์แล้วครับ ยินดีด้วยนะครับ” แพทย์ที่ทำการรักษาได้แจ้งข่าวดีแก่ทั้งคู่

พายุกับนิสาต่างคนต่างนิ่งไป ไม่มีใครพูดอะไรออกมา เพราะดูจากอายุครรภ์ยังไงนิสาก็ไม่ได้ตั้งครรภ์กับพายุอย่างแน่นอน ทั้งคู่ต่างก็รู้ดี

พายุขับรถพานิสากลับไปที่ห้องพักด้วยหัวใจที่แตกสลาย นิสาเองก็ไม่รู้จะพูดหรืออธิบายยังไงให้พายุเข้าใจ พายุจอดรถที่ลานจอดรถ

“พี่ไม่ได้ขึ้นไปส่งนะ” พายุบอกเสียงเรียบ

“พี่พายุ สาขอโทษ” นิสาไม่รู้จะเอ่ยคำไหนได้ดีกว่าคำนี้อีกแล้ว

“พ่อแม่สาติดหนี้เงินกู้ เลยส่งสาไปขัดดอกกับเจ้าหนี้ สาไม่มีทางเลือกจริงๆ” นิสาอธิบายให้เขาฟัง

“พอเถอะสา เรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้ว เรื่องของเรามันคงต้องจบลงแค่นี้” พายุตัดสินใจบอกเลิกเธอ ถึงจะรู้สึกดีแค่ไหน แต่เขาก็ไม่สามารถรับเรื่องที่เกิดขึ้นได้

นิสาน้ำตาไหลพราก ยอมลงจากรถแต่โดนดี เข้าใจดีว่าเขารู้สึกเช่นไร ที่ผ่านมาพายุทำดีกับเธอมาตลอด นิสาเชื่อว่าเขาทำดีแบบนี้กับแฟนเขาทุกคน และมีเหตุให้เลิกกับแฟนทุกครั้งก็จะโดนแฟนเก่าสร้างเรื่องขึ้นมาแฉ พอกำลังไปได้ดีกับนิสาก็โดนเธอนอกใจเขาเสียอย่างนั้น

พายุขับรถออกไปด้วยความเจ็บช้ำ เขาคงไม่มีดวงเรื่องความรัก และคงเป็นเวรกรรมที่เขาเคยบอกเลิกแฟนเก่าที่ผ่านมา ด้วยเหตุผลที่เห็นแก่ตัวว่าไม่อยากเปิดเผยสถานะ ตอนนี้เขาเลยต้องมารับความเจ็บปวดจากนิสา คนที่เขาคิดว่าจะเป็นคนที่ใช่ของเขาจริงๆ

‘ต่อไปนี้ จะไม่เปิดโอกาสให้ตัวเองต้องมาเจ็บปวดอีก’ พายุคิดในใจ เขาพอแล้วกับการเลิกรากับแฟนสาวถึงห้าคนในเวลาสามปีที่ผ่านมา

***************************