เป็นครั้งแรกที่วิลเลี่ยมรู้สึกสับสน เขาไม่ได้ต้องการสักนิดที่จะออกมานอกบ้าน แต่ด้วยสถานการณ์แล้ว...ชายหนุ่มจำต้องฝืนความรู้สึกของตัวเอง เป็นการยากมากที่จะลุกจากเตียงนอนและต้องอยู่ห่างๆ จอมขวัญ!! ยิ่งนานวันกว่าเขายิ่งทำได้ยากขึ้นไป การตัดใจออกห่างจอมขวัญเป็นการฝืนใจที่เขาพึ่งเคยทำเป็นครั้งแรก เพราะไม่อยากให้คุณย่าหรือจอมขวัญได้ใจ มันเสียหน้า...บอกตรงๆ
บรรยากาศยามค่ำคืนกลางมหานครนิวยอร์ค ไม่ได้ช่วยจรรโลงจิตใจว้าวุ่นของวิลเลี่ยมให้สงบลงได้เลย... ขนาดย้อมใจด้วยแอลกอฮอล์แรงๆ มอมเมาตัวเองด้วยความเย้ายวนของผีเสื้อราตรี แมลงกลางค่ำคืนแต่ละนางสวยหมดจด ทรวดทรงองเอวดั่งกับนางงามจักวาล ใบหน้าสดสวยถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางชั้นเลิศ มองไปทางไหนก็มีแต่สิ่งสวยงามเต็มไปหมด คลอเคล้าด้วยเสียงดนตรีเบาๆ แต่...เขากลับกระวนกระวาย หัวใจร้อนรน กระหายอยากกลับไปอยู่ใต้หลังคาบ้านเนลสันมากกว่า…มาทนฝืนใจ นั่งอยู่ในสถ
