บทที่10.รอยร้าว

1562 Words

“เราก็เลยดึงหนูขวัญมาเป็นกันชน!! เพราะรู้ใช่ไหมว่าย่าชอบผู้หญิงแบบไหนงั้นสิ!!” “ครับ...” “อืม...ดี แล้วจะเอาไงต่อล่ะ...ย่ารู้แล้วนี่” “ก็คงต้องส่งขวัญกลับ และขอความเห็นใจจากคุณย่าด้วย ผมยังไม่พร้อมจริงๆ ผมอยากทำงานมากกว่ามีห่วง” “พูดถึงทำงาน ย่าคิดว่าวิลยังมีเรื่องปิดบังย่าอยู่นะ...คิดจะบอกย่าเมื่อไรล่ะ?” “ขนาดอยู่แต่ในบ้าน คุณย่ายังจมูกดีอยู่เลยนะครับ มีอะไรบ้างที่คุณย่าไม่รู้บ้างครับนี่” “อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง...จะเอาไง ลาออกกลับมาทำงานกับย่า หรือจะทู่ซี้อยู่ให้คนตราหน้าว่าเป็นชู้กับเมียน้อยผู้บังคับบัญชา เหอะวิล!!” ท่านกระแทกเสียงหนักๆ สะบัดค้อนให้หลานรักด้วย เมื่อเขาทำตัวเสเพลประพฤติตัวน่าเกลียดเกินกว่าที่ท่านจะรับได้ จอมขวัญก้มหน้านิ่งเธอฟังสองย่าหลานถกเถียงกัน และพึ่งรู้ว่าชายหนุ่มมีข้อหาฉกรรจ์ และข้อหานั้นเธอเองก็รับไม่ได้เช่นกัน... เงียบ สงบ ไร้เสียงพูด จอมขวัญนั่งก้มหน้า เธอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD