The Wrath Of Alejandro

He came home drunk at sa akin niya binubuntong lahat ng galit na nararamdaman niya. Kahit ganito ang ginagawa niya araw araw, hindi pa rin ako magsasawang pagsilbihan at mahalin siya. Wala akong ibang ginawa kundi ang magpakumbaba at sundin lahat ng utos niya, ganyan ko siya ka mahal. Alam ko na tanga ako sa sitwasyon ko ngayon pero handa akong magtiis para sa kanya. Alam ko na matutunan niya rin akong mahalin at maibabalik niya ang pagmamahal na pinaparamdam ko sa kanya araw araw. “Hindi ka pa rin ba susuko, putanginang babae ka?!” Galit na tanong niya and he grabbed a fistful of my hair at napapikit ako dahil sa sakit ng aking ulo. “T-Tama na,” I sobbed and he let me go harshly and I fell onto the floor while sobbing silently. He walked upstairs and he almost outbalanced kaya agad akong tumakbo at tinulungan siyang makalakad ng maayos. He didn’t push me away this time but when we finally arrived in our room, marahas niyang sinara ang pinto at nabangga ang pinto sa mukha ko which made me cry in pain and fall down on the floor. Pasa na naman ito bukas. Kasalanan ko naman kasi tanga ako. Alejandro Giordano is my first true love. Schoolmate ko siya sa college at doon kami nag aral sa Ateneo. When I first saw him, I already fell in love with him. Nasa kanya na kasi ang lahat. Alejandro was a c*m laude and he is very popular in our school. Maraming sabi sabi na isa talaga siyang babaero dahil iba iba ang mga babae na kasama niya but they said that he never had s*x with anyone pero it was just a rumor. Kahit binugbog ako ng asawa ko, he never touched me and had s*x with me. We were forced into a marriage by our parents. Bata pa lang kaming dalawa ni Alejandro, we were already arranged dahil gusto ng mga parents namin na ang Carvalho at ang Giordano family ay magkaisa. Alam ni Alejandro na gustong gusto ko siya noon dahil parati ko siyang pinapadalhan ng gifts sa locker niya noon but he never acknowledged me kaya sobra ang galit niya nang malaman na ikakasal kami because he thought na ako ang pumilit sa parents ko na ipakasal kami. After we graduated, we parted ways and I joined international beauty pageants at balak nga akong isabak ngayon sa MUPH pero hindi ko alam kung papayagan ako ni Alejandro. I sobbed silently and wiped the tears in my eyes. Dahan dahan akong tumayo at pumunta sa guestroom. I went to the bathroom at tiningnan ang mukha ko. I have bruises on the side of my face and I sigh sadly. Paano ako sasali sa beauty pageant kung ganito ang itsuraitsura ko? I went back into the bed at humiga habang napatingin sa kisame. Alam ko na matutunan rin akong mahalin ni Alejandro and I will wait for that day. Hinding hindi ako mawawalan ng pag asa. Matagal ko na siyang mahal and now he has become my husband, this is my opportunity to make him love me. Alam ko na mukha akong tanga pero wala akong pakialam. Ganito ang nagagawa sa pagmamahal. Nagiging tanga tayo minsan dahil sa pagmamahal. I sighed sadly and I closed my eyes and darkness fell over me. *** Agad akong napabalikwas sa kama nang makita na maliwanag na ang araw. I ran outside at tinignan ang kwarto namin ni Alejandro but it was still close kaya I sighed in relief. Kailangan ko pa kasi siyang ipagluto dahil malalagot talaga ako kapag tapos na siyang maligo at magbihis tapos wala pang pagkain. Nagluto na ako ng pagkain at niluto ko ang usual breakfast namin which is sausage ham and hotdog. Nang matapos na akong magluto, hinanda ko na ang mga pagkain sa mesa at hinintay si Jandro na makababa. I suddenly remembered na lasing siya kagabi kaya gumawa ako ng sabaw at nilagay sa tray. Kumuha rin ako ng painkilled at nilagay sa tabi ng sabaw. Umakyat na ako sa taas and I knocked on his door pero he didn’t answer kaya I tried to open it pero naka lock. I knocked again at nagulat ako nang bumukas ang pinto. “Ano ba?!” Galit na tanong niya and I cried in pain nang kinuha niya ang tray na dala ko at tinapon sa dibdib ko. Sobrang init pa ng sabaw na dala ako kaya natumba ako sa sahig habang hinahaplos ang dibdib ko. “Hindi ka kasi makapaghintay eh!” Galit na sabi niya “D-Dinalhan lang naman kita ng sabaw at gamot,” I sobbed and he ignored me and walked passed me at bumaba. I sobbed at dahan dahan na tumayo at pumasok sa kwarto namin. Hinubad ko ang damit ko at nilagyan ng petroleum jelly ang mga namumula kong balat. Nagbihis na ako ng bagong damit at dahan dahan akong bumaba at sinilip si Jandro sa kusina. He is eating breakfast and I bit my lip at lumapit sa kanya at umupo sa harap niya. Kumuha ako ng plato and I stared at him habang kumakain siya. “Jandro,” I called him softly at napatingin siya sa akin and he glanced at my chest kaya napayuko naman ako dahil namumula talaga ang dibdib ko pati ang leeg ko. “Ano?” Naiinis na tanong niya. “P-Pupunta raw sila Dad mamaya,” Sabi ko sa kanya and he cursed loudly. “Tangina naman oh! Paano mo ihaharap iyang mga pula sa balat mo ha?!’ Galit na sigaw niya at napapikit naman ako dahil sa lakas ng kanyang boses. “M-Matatakpan naman ito ng foundation.” Kinakabahan na sabi ko sa kanya and he glared at me at napayuko naman ako. Kailan kaya mapapalitan ang mga masasama niyang tingin sa akin? Sana balang araw, titignan niya ako ng pagmamahal at hindi parang papatayin na niya ako. I will wait for that day to come. “Bahala ka nga sa buhay mo, perwesyo ka eh.” Galit na sabi niya at kinuha ang suit jacket niya at sinuot ito. He stormed off into the house at narinig ko ang malakas na busina ng kotse niya. Tears streamed down in my face and I smiled sadly and wiped the tears in my face. Magiging okay rin ang lahat. Kailangan kong maging matatag para mahalin ako pabalik ni Jandro. Handa kong isuko ang lahat para sa kanya. I glanced at our big house. Malaki nga ang bahay namin pero malungkot naman ako at nag iisa. Sana naman balang araw, magiging masayaw rin ang bahay na ito at magiging puno ng pagmamahal. Gusto ko ng maraming anak para hindi tahimik ang bahay. Napangiti naman ako habang iniisip ang magiging anak namin ni Alejandro. I am Ahtisa Carvalho Giordano and this is my story.