หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
เขาหลอกเธอ… เขาไม่ได้รับคำขอของเธอไปพิจารณาด้วยซ้ำ ตั้งแต่วันนั้นนี่ก็ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์แล้วที่เขาหายเงียบไป และก็เป็นหนึ่งอาทิตย์ที่แสนจะบอบช้ำสำหรับเธอนัก
เพราะเธอต้องทนอยู่แต่ภายในคฤหาสน์แห่งนี้ ไม่ได้ออกไปไหน แม้กระทั่งไปเรียนก็ไม่ได้ไป โทรศัพท์ก็ถูกเขายึดไป จะติดต่อกับเพื่อนก็ไม่ได้ เพราะเธอถูกคนของเขาจับตามองอยู่ตลอดเวลา และต้องนั่งรอให้เขากลับมาบอกข่าวดีกับเธอ ไม่ใช่ทิ้งให้เธอต้องรอแบบไม่มีความหวังอะไรเลยอยู่แบบนี้
"คุณฟาโรห์คะ วันนี้พี่... เอ่อ..คุณอลันจะกลับบ้านไหมคะ" ทุกครั้งเธอจะเผลอลืมตัวเรียกเขาว่าพี่ตลอด จนต้องรีบเปลี่ยนสรรพนามเรียกใหม่ให้เร็วที่สุด เพราะเขาไม่ใช่พี่ชายของเธอ เธอไม่มีสิทธิ์เรียกเขาแบบนั้นแล้ว
"นายบินไปดูงานที่ต่างประเทศครับ คงอีกเป็นอาทิตย์กว่าจะกลับ" ฟาโรห์ตอบออกมาอย่างเห็นใจร่างบางตรงหน้า เขารู้ว่าเธอต้องการอะไร ก็คงหนีไม่พ้นคำตอบจากปา
