มิลลายกมือขึ้นมาเท้าคางแล้วมองออกไปด้านนอกหน้าต่าง ท้องฟ้าที่เมืองปีศาจนี้เป็นสีแดงฉานราวกับสีขาวเลือด นี่คือเวลาตอนกลางวันอย่างนั้นหรือ?
แสงอาทิตย์ที่นี่มิได้เจิดจ้าแต่ทว่ามันขุ่นมัวและให้ความรู้สึกแปลกๆในขณะที่จ้องมอง
"อาเซลที่นี่มีห้องหนังสือรึเปล่า คือข้าเป็นพวกชื่นชอบการอ่านมาตั้งแต่เด็กแล้ว"
"มีค่ะ หลังมื้อเช้าข้าจะพาท่านมิลลาไปนะคะ"
มื้อเช้าแตกต่างจากมื้อเย็นเมื่อวานลิบลับเลยเพราะว่ามันคือเนื้อแกะย่าง ซุปที่ดูหน้าตาพิลึกและน้ำทับทิม รอยยิ้มปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าที่งดงามของมิลลา เธอก้มหน้าลงเล็กน้อยเพื่อกล่าวขอบคุณพ่อครัวที่เขาทำอาหารของมนุษย์มาให้เธอทาน
"อาหารถูกปากรึเปล่า?"
"แน่นอนค่ะท่านจอมมาร ขอบคุณสำหรับความเอาใจใส่เล็กๆน้อยๆนะคะ"
เอาใจใส่อย่างนั้นหรือ? เพราะว่าเขาจำเป็นต่างหาก พลังจะเพิ่มมากขึ้นเมื่อหญิงสาวที่ถือครองพรหมจรรย์ตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก รูปลักษณ์และใบหน้าของจอมม
