กนกขวัญบอกให้คนขับจอดส่งเธอตรงหน้าร้านขายของชำ เมื่อจ่ายเงินเรียบร้อยแล้วก็ลงจากรถ ดวงตากลมโตคู่สวยมองเข้าไปในร้านเห็นร่างบางคุ้นตานั่งเฝ้าร้านอยู่ก็ยิ้มออกมา เรียวขาสวยก้าวเข้าไปหาลูกสาวเจ้าของร้านทันที
“รับอะไรจ๊ะ เลือกแล้วจ่ายตังค์ไว้เลยนะ” น้ำหวานที่ง่วนอยู่กับการทาสีเล็บมือตัวเอง จึงไม่ทันได้ดูว่าลูกค้าที่เข้ามาเป็นใคร
กนกขวัญยิ้มพลางส่ายหน้าช้าๆ “แกก็ขายของแบบนี้ไง
เลยโดยป้าด่าตลอด”
น้ำหวานทำตาโตทันทีที่ได้ยินเสียงหวาน ไม่ต้องเงยหน้าขึ้นดูก็รู้ว่าใคร “ไอ้ขิม แกกลับมาได้ยังไง” เธอลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปจะกอดเพื่อนด้วยความคิดถึง ทว่ากลับโดนเพื่อนห้ามไว้เสียก่อน
กนกขวัญชี้นิ้วขึ้นปรามเพื่อน แล้วก้าวถอยหลังหนีไปหนึ่งก้าว “อย่านะไอ้หวาน เล็บแกแห้งหรือยัง มากอดแล้วทำชุดฉันเลอะ แกโดนดีแน่ๆ”
สิ้นเสียงของเธอ น้ำหวานจึงได้มีโอกาสได้มองมาอย่างสำรวจ
“นี่แกไปทำงานอะไรมาวะ กลับบ้านมาถึงได้แต
