บทที่7.เพลิงโทสะของผู้ชายใจร้าย......

1505 Words

เรือนกายอวบอัดของคนใต้ร่างที่เขาคะนึงหาทุกนาที ที่ลมหายใจเขาออก ธรรวาฟ้อนเฟ้น เขาเคล้นคลึงหล่อนอย่างเมามัน จนกระทั่งทีท่าต่อต้านจางหายไป เหลือไว้แค่เสียงร้องครางครวญของคนปากแข็ง ที่ก่อนหน้านี้ดิ้นรนอย่างเอาเป็นเอาตาย ปลายลิ้นสากหนา ลากไล้ตั้งแต่แอ่งชีพจร เรื่องลงต่ำ ต่ำลงไปๆ จนดลยาใจหายวูบ เธอหุบขาแน่น พยายามขืนตัวครั้งสุดท้าย แต่ก็ไม่สำเร็จอยู่ดี... ธรรวาดันหน้าขาของดลยาให้แบะอ้า เขาแทรกร่างกายกำยำเข้าไปแทนที่ จรดปลายลิ้นกับเนินนางฉ่ำแฉะ ตวัดลิ้นระรัว จนหญิงสาวได้แต่แหงนหน้าครางสะท้าน “อ่าว์!!” เสียงดูดดื่มดังลั่น เมื่อชายหนุ่มขยี้เรียวปากแรงๆ เขาลากปลายลิ้วรัวเร็ว จนน้ำค้างหวานทะลักทลายเนืองนอง ชายหนุ่มสูดปาก ครางเสียงต่ำในลำคอ อารมณ์ดุดันปะทุเกือบถึงเพดาน เพียงแค่ได้แตะต้องคนที่ตนเองปรารถนา ชายหนุ่มหยัดกายขึ้น เขากระชากกางเกงออกจากร่าง...จรดความแข็งตึง กับความอุ่นนุ่มชุ่มฉ่ำ กดเอวส

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD