บทที่ 6/4 อ่อยซึ่งหน้า

999 Words

มาลุลีจบมื้อค่ำด้วยนมอุ่นๆ ที่ลดาอาสาอุ่นมาให้ เธออิ่มจนพุงกางแต่สาวน้อยผู้มีใจอารียังคะยั้นคะยอให้เธอดื่ม เธอดื่มนมจนหมดแก้วแล้วขึ้นมาข้างบน เปิดประตูเข้าไปในห้องที่สามีนั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียง นวนิยายแนวฆาตกรรมอำพรางคืองานอดิเรกของเขา “ทำไมไม่บอกว่าเธอยังไม่ได้กินข้าว” เขาถามทันทีที่ได้ยินเสียงเปิดปิดประตู “ลุลีกินแล้วค่ะ” “ฉันหมายถึงก่อนหน้านี้ ทำไมต้องโกหกด้วยล่ะ” เขาถามอีก ก่อนหน้าที่หล่อนจะขึ้นมา เขาตามลงไปข้างล่าง และทันได้เห็นว่ามาลุลีร่วมวงมื้อค่ำกับคนงานในบ้าน “เฮ้อ...ช่างมันเถอะค่า ยังไงตอนนี้ลุลีอิ่มแล้ว” บอกเขาแล้วเข้าไปในห้องแต่งตัว เปลี่ยนมาสวมชุดนอนผ้านิ่มลายการ์ตูนน่ารักที่ห่างไกลคำว่าเซ็กซี่ เข้าห้องน้ำไปบ้วนปากแปรงฟัน แล้วกลับออกมาอีกครั้งพร้อมกับกลิ่นมิ้นต์สดชื่นที่ติดอยู่ในลมหายใจ “เธอชอบทำให้ฉันรู้สึกผิดอยู่เรื่อย” เขากล่าวหา น้ำเสียงคล้ายกำลังงอนอยู่ ม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD