The Billionaire's Series 2: ALDRIN WILLIAMS

Chapter 25

"Miss ok ka lang ba?"

"Michael mamatay na ata ako!" walang tigil ang aking pag susuka dahil sa dami ng nakain ko, diko na nga naubos yung iba.Nakabantay si Aldrin sa akin kaya di ako makaalis.

Saktong hihimasin sana ni Michael ang likod ko dahil sa panay ang aking suka sinigawan siya ni Aldrin na nakaupo saka siya na nakadekwatro at nakatingin sa amin.

"Don't you ever help her Michael or else saiyo ko lahat ipapakain ang mga pagkain diyan na di niya maubos! leave her there kasalanan niya kung bakit siya nagkaganyan"

"Bos nakakaawa si Miss nanghihina na siya tulungan mo na lang kaya siya kung ayaw mong patulungan sa akin"

"Stay away from her and don't touch her"

"Yes boss, sorry miss"

"Michael tulungan mo ako wag mo ako iwanan please, can you give me water"

"Michael!!" walang magawa si Michael kundi iwanan ako.

"Grabe ka naman please maawa ka naman sa akin diko na kayang kumain ang sakit ng tiyan ko" pagmamakaawa ko sa kanya.

"Ang ayaw ko sa lahat yung pinaglalaruan ako!"

"I'm sorry dina mauulit"

"Pagkatapos mo diyan mag suka balikan mo yung pagkain na dimo naubos"

galit na sabi niya sa akin.

"Your so cruel, diko na kayang kumain papatayin mo ba ako?"

"So I told you already don't mess with me, because I'm not easy going husband you got it"

"Oo na diko na uulitin sorry na, I think my stomach is going to explode"

Pero di niya ako pinakikinggan para siyang demonyong nakatingin sa akin.

"What's happening here?Marisa anong nangyari saiyo bakit ka sumusuka, masama ba ulit pakiramdam mo" biglang dumating si doc para akong nabuhayan ng loob at may dumating na taga pagligtas ko mula sa kalaban.

"Doc please help me!" agad niya akong nilapitan at hinimas ang aking likod.

"Zaira don't help her, hayaan mo siya"

sabi niya.

"What? ano bang nangyayari Aldrin, saka imbes na nakaupo ka diyan bat dimo tulungan ang asawa mo, nag susuka siya your so bad, nagawa mo pa siyang panoorin are you crazy!" sigaw ni doc sa kanya.

"Wag kang makialam Zaira, you don't know what did she do to me, she need to finish all this food right know"

"Doc ang sakit ng tiyan ko feeling ko mamatay na ako ang sama niya grabe siya wala siyang patawad"kwinento ko sa kanya ang nangyari akala ko nga kakampihan niya ang ka babata niya, pero nagkamali ako dahil sinermonan pa niya ito na parang bata.

"Are you crazy Aldrin how can you do that to your wife, ano pang ginagawa mo diyan buhatin mo siya at dalhin mo siya sa higaan niya, para mabigyan ko siya ng gamot"

"No!" sagot nito, Biglang nag bukas ang pintuan sabay ang pag sigaw at pagmumura ni Aldrin.

"What the hell, who throw me this shoes to my face!" galit na sigaw nito.

Napalingon kaming dalawa ni doc Zaira sa may pintuan.

"Mommy Alvena" gulat na sabi ko pati si doc nagulat din.

"Tita!"

"What are you doing to your wife? tumayo ka diyan at buhatin mo siya at pahinga mo siya sa kama"

"No I don't want too, how can you that cruel to your own son throwing me your shoes in my face"

"So you want me to throw the chair to your face hah Aldrin, bilisan mo at buhatin mo yang asawa mo"

Wala siyang nagawa kundi tumayo at binuhat niya ako at pinahiga sa kama.

Lihim akong natawa ang bruskong kagaya niya takot pala,pati si doc natawa siya kay Aldrin na yun ang kinaiinisan niya.

Pagkababa niya sa akin, nagawa niya pang bumulong sa aking tainga.

"Get ready when we get home, you need to punished my wife" nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya sa akin at bigla akong kinilabutan.

"Ump! don't treat your wife like this Aldrin I'll kill you"

"Fvck, Mom! bat ka nambabatok wala naman na akong ginawa sa kanya ah"

"Don't treat her like this Aldrin ako makakalaban mo"

"I didn't do anything to her siya nga itong pinaglalaruan ako eh"

"At sumasagot ka pang bata ka, iha pag may ginawa siya saiyo sabihin mo sa akin ako ang bahala sa kanya.

" Mommy kasi"nilingon ko muna si Aldrin masamang nakatingin sa akin at nagbabanta ang mga tingin niya sa akin.

"Ano yun iha, wag kang matakot magsalita"

"Wala po mommy kasalanan ko po kasi" sabi ko sa kanya.

"Tita kasi ganito yun" kwinento niya ang mangyari kanina.

"Zaira!" sigaw niya kay doc kaso wala naman takot si doctora sa kanya.

"Aldrin how can you do that thing to your wife, now if you don't want to wasted the food, ikaw ang kakain"

"I don't want to eat"

"Ikaw na ang kumain para sa asawa mo tutal ikaw naman ang may kasalanan, and don't waste the food"

"No I don't eat that one"

"Yes you can, tutal para ka naman di kumakain, tignan mo nga ang katawan mo bagsak dika ata kumakain"

"Because my wife didn't cook for me, dahil sa sobrang busy ko sa trabho diko na maasikaso kumain marami akong trabaho sa company"

Sa akin ang tingin nilang mag ina.

"Ang dami mo pang rason, dati di naman ganyan ang katawan mo kahit noong wala ka pang asawa you still manage to eat kahit gaano ka kabusy"

"Iba na ngayon mom I have wife now, dapat alagaan niya ako at ipag luto pero busy siya sa ibang tao"

"Di po yan totoo, busy lang po ako sa hotel ko" pangangatuwiran ko.

Natatawa si doc habang sinasaksakan niya ako ng gamot.

"It's that funny Zaira?" inis na sabi niya.

"Aldrin! Marisa, from now on you need to take care each other mag asawa na kayo dapat nagtutulungan sa hirap at ginawa hindi yung pinapahirapan niyo ang isat isa, Marisa iha can you do me a favor?"

"Yes mommy ano po yun"

"Can you just cook for him kahit simple food lang kung okay lang saiyo iha"

Di ako kaagad nakasagot, na patingin ako sa kanya, nakangisi siyang nakatingin sa akin.

"Opo tita wag kayong mag alala"

"Thanks iha ang bait mo talaga, ikaw naman Aldrin simula ngayon wga na wag mo ng gagawin ito sa asawa mo, treat her good pag nalaman kong may ginawa kang masama sa kanya, pagsisihan mo"

"OK fine" inis sabi nito.

"He really stubborn" sabi ni doc sakanya.

Tumayo siya sa kinauupuan niya at humakbang palabas.

"Where are you going?" sabi ni mommy sa kanya.

"I'm going back"

"No you stay here, bantayan mo ang asawa mo saka kainin mo yang mga natirang pagkain diyan" utos ni mommy.

Wala siyang nagawa kundi sundin ang kanyang ina.

"Michael!"

"Yes boss, get all the food there at kainin mo lahat!"

"Boss ang dami niyan ah"

"That's my order, kainin mo lahat yan"

"Masusunod boss"

"Aldrin ikaw ang inutusan kong kumain hindi ang secretary mo!"

"OK fine we eat together, Michael ilabas mo yang pagkain dito sa labas tayo kakain"

"Yes boss"

"Aldrin!"

"What! what again mom"

"Wag kang aalis andito asawa mo"

"What ever, Michael let's go" lumabas sila ni Michael, at nakahiga ako ng maluwag dahil wala na siya.

"Iha your okay now?"

"Opo mommy okay na ako salamat doc kanina"

"No worries, are you feel better now?"

"Oo doc okay na ako salamat talaga"

"It's ok, wag kang mahiyang humingi ng tulong sa akin at magsabi ng problema mo I'm good for that, I will help you also to revenge with him pag ginanyan ka ulit"

"Zaira, dont teach her that things you always do to Aldrin she's a good girl you know"natawa si doc kay mommy.

Napangiti ako, okay pala si doctora akala ko isa siya sa mga babae NI Aldrin di pala isa lang siyang ka babata niya at malapit na kaibigan, napatunayan ko yun dahil sa pag aalala niya sa akin.

"Nextime Marisa don't mess with him, sigurado di ka niya tatantanan yan hanggat di siya nakakaganti, sa susunod humingi ka ng payo sa akin kung paano ka makaganti sa mokong na yan okay"

"Talaga doc asahan ko yan ah"

"Sure, saka can you just call me doc, call me Zaira"

"Okay Zaira" nahihiyang sabi ko.

"Much better, from now on were friends now, don't worry I'm not one of the girls of Aldrin I'm just his friend"

"Eh kasi" nahiya tuloy ako, so alam niyang pinagdududahan ko siyang isa sa babae ni Aldrin. Natawa siya saka niya pinisil ang mga pisngi ko.

"Your so cute, you like him?" tanong niya sa akin, di ako nakaimik.

"I know it you like him, di kasi ganoon ang tingin mo sa akin kung di mo siya gusto"

"Sorry" tanging nasabi ko.

"It's okay, ano ka ba, from now on kakampi mo ako okay"

"Thank you Zaira"

"Yor welcome sweetie"

"Thank you iha, wag mo siyang pababayaan help her lalo na kay Aldrin you know him, his cruel sometimes but his not that bad"

"I know tita don't worry ako na bahala sa kanilang dalawa"

"Thanks a lot, Marisa anak aalis na ako may pupuntahan lang ako si Zaira na ang bahala saiyo, diko alam kung saan pumunta yung taong yun, magpahinga kana muna iba sige alis na ako, ikaw na bahala sa kanya Zaira"

"Yes tita ako na bahala dito"

"Aalis na ako!"

"Sige po mommy mag ingat kayo, Zaira okay na ako pwede mo na ako iwan nakakaabala na ako saiyo".

"It's okay wala yun, bukas ka na lang umuwi, magpahinga kana muna dito sige na mauna ako magpahinga kana okay"

"Salamat Zaira"

"Your welcome sweetie, oh wait how old are you?"

"Twenty six na ako"

"Oh your still young just call me ate Zaira okay"

"Hah pero na kakahiya"

"It's okay just call me ate, wala kasi akong kapatid na tumatawag sa akin niyan, I'm the only child in my family"

"Parehas pala tayo nag iisa din ako, ulila na ako ng lubos"

"Sorry for that" lumapit siya sa akin saka niya ako niyakap.

"Wala ka ng matitirang ka mag anak oh kahit sino"

"I have one, my mother"

"Oh Akala ko ba ulila ka ng lubusan"

"Parang ganoon na nga, kasi she's not with me nasa ibang pamilya siya and she never care about me"

"I'm sorry for that, dont worry andito na ako na ate mo, your my baby sister now and I'm your big sister wherever you need me just call me, sige na magpahinga kana pupunta ako ulit mamaya dito para tignan ka"

"Salamat ate Zaira" muli ko siyang niyakap ng mahigit ganito pala ang pakiramdam ng may kakampi at may ate, dati kasi si April lang ang kakampi ko lagi at si daddy ngayon wala na si dad at si April focus na siya sa family niya kaya wala ng natira sa akin. Si Gina naman na nag iisang natira ng kaibigan ko andoon busy siya sa mga sugar daddy niya nakalimutan na niya na may kaibigan siya. Bago umalis si Zaira she make sure na okay ako sarap lang ng pakiramdam na may mga tao pang nagpapahalaga saiyo katulad ni mommy Avelina.

Sana si Aldrin din sana maging mabait naman na siya sa akin.

Gusto ko ng matulog at magpahinga feeling ko kasi sobrang pagod ako at masakit parin ang ulo at tiyan ko.

Kinaumagahan Nagising akong parang may mabigat na nakadagan sa katawan ko, unti unti kong minulat ang mga mata ko, nagulat ako ng mukha niya agad nakita ko dahil magkalapit lang kami halos magkiskisan na ang aming ilong at mag katapat na ang aming mga labi.

Tulog na tulog siya habang yakap niya ako, so ibig sabihin yung panaginip kong parang may nakayakap sa akin pero diko makita a ang mukha dahil sa sobrang dilim totoo pala yun at siya ang nasa tabi ko buong magdamag.

Parang mahihimatay ako dahil sa sobrang kaba dahil sa sobrang lapit namin sa isat isa at nakayakap pa ako sa kanya. Nang naramdaman ko siyang gumalaw pinikit ko ulit mga mata ko para di halata. Naramdaman kong pinisil niya ang aking ilong at hinalikan niya ako sa noo, saka siya tumayo. Di ko parin minulat ang mga mata ko nagpanggap akong tulog parin.Naramdaman kong dahan-dahan siyang tumayo,hanggang sa nag bukas ang pintuan at at sinara din ito, umalis na ata siya. Dinilat ko ang isa kong mata pero diko na siya makita, so ibig sa sabihin umalis na siya saan ka siya pupunta ang aga-aga pa.

Bumangon ako at umupo sa kama, napan unting hininga ako, so mag damag andito pala siya tinabihan niya akong natulog at binantayan. Saktong tatayo sana ako kaso may kumatok at agad din nag bukas ang pintuan, agad din akong nahiga ulit at nagkumot, akala ko kasi bumalik siya ulit.

"Ako ito ate Zaira, wala na umalis na siya bumangon kana diyan asikasuhin mo na ang gamit mo uuwi ka na ngayon, Michael is waiting outside"

"Doc este ate Zaira, wala naman ako pakialam sa kanya"

"Talaga eh bat panay ang tingin mo sa pintuan ineexpected mo ba na babalik siya?"

"Hindi ah! sige ayusin ko lang gamit ko" Bakit kaya di lang siya naghatid sa akin pauwi utos niya pa sa secretary niya.

Inayos ko na ang mga gamit ko saka kami umalis ni Michael patungo sa condo ni Aldrin.

"Miss may pinamimigay pala si madam saiyo na sulat"

sabay in abot niya sa akin. Nagtaka ako kung bakit niya ako binigyan ng sulat.

Agad ko itong binuksan at binasa.

"What! mga recepi? anong gagawin ko dito sa mga recipes na binigay niya"

"Ah yan ba miss mga paborito ni boss yan na mga pagkain, madam para pag lulutuan mo siya magkaka idea ka"

"Bkit? anong ibig mong sabihin"

"Magdala ka mamaya ng pagkain niya sa company"

"Hah ang dami naman mga ito,as in lahat ng mga ito".

"Opo di pa yun kumain dahil sa maaga siyang umalis marami pa kasi yun trabaho"

"Bakit ako, ang alam ko di niya gusto mga luto ko, saka wala akong sinabi ng lukutuan ko siya"

"Sabi ni madam nangako daw kayo na lulutuan niyo si boss simula sa araw na to yan din ang sabi ni boss, ako na bahala ang kukuha pagnakaluto na kayo"

"Hah! sinabi ko ba yun kay mommy at sa taong yun"

"Yes miss, saka wag kayong mag aalala nakapalengke na ako kumpleto na ang gagamitin niyo sa pagluluto"

"Ganoon kadali, oh sige, kagagaling ko lang sa sakit.Saka hanggang ngayon masakit parin" sabi ko.

"Masakit parin miss ang alin"

"Wala masakit ang ulo ko, ikaw Michael nagiging tsismoso kana"

"Sorry miss"

Pagkarating namin sa condo, umalis din agad si Michael pagkahatid niya sa akin.

Pagpasok ko palang sa loob ng bahay agad ko ng tinungo ang kusina, binuksan ko ang refrigerator grabe sobrang daming laman kumpleto parang grocery ang buong kuisna.

"Oh my god mag alas onse na pala" agad kong hinanda ang mga kailangan ko.

Unang recipe for today chicken salad.

"Chicken salad lang, puro gulay wala na, ang healthy naman ng food na to, hmp ano kaya kung dagdagan ko ang kakainin niya, alam ko na mag chicken adobo na lang ako at magluto ng kanin, saka konting chicken salad na lang"

Sinimulan ko ng magluto para di ako malate tutal mabilis lang naman ang mg lulutuin ko ngayon. After one hour nakaluto na ako at nailagay ko na sa lunch box, inaantay ko na lang ang dating ni Michael para kunin.

Habang inaantay ko si Michael naligo muna ako,napapaaray ako tuwing mababasa ang private area ko napakasakut parin. Naalala ko dito sa banyo ilang beses niya akong dinala dito.

"Aahh! ayaw ko na yun mangyari ulit baka sa susunod dina ako makalakad"

Pero bakit feeling ko nag iinit ang pakiramdam ko tuwing naalala ko yung gabing yun.

"No erase bangungot yun para sa akin"

kung ano-ano na lang puma pasok sa utak ko nakalimutan ko na pupunta pala si Michael mabilis akong nagbihis at lumabas sa kwarto.

"Wala pa naman siya, andito pa naman yung lunch box niya" eleven thirty na wala pa si Michael.Tumunog ang cellphone ko kaya tinignan ko kaagad, si Michael nagmessage.

"Sorry miss diko makuha ang baon ni boss nasa kalagitnaan pa kami ng meeting baka diko na makuha" text niya sa akin, kaya nirplaysn ko kaagad.

"Ok lang ako na magdadala diyan kung busy kayo tutal wala naman ako ginagawa"

"Naku wag ma miss pagagalitan ako ni boss"

"Ako na bahala di ako mapapakita" sabi ko sa text ko kay Michael.

Pagkatapos nun nagbihis na ako para dalhin ang baon ni Aldrin.

Nang makarating ako sa company, nag pasiya akong wag na lang pumasok I binigay ko na lang sa security guard ang lunch box. Nang maibgay at paalis na sana ako ng makita ko si Andrea ang anak ni Mr Chan na papunta sa loob.

Parang nag iba ang pakiramdam ko parang may di magandang di mangyayari masama ang kutob ko.

Kaya agad akong bumalik sa security guard at kinuha ang lunch box.

"Ako na pala magbibigay sa kanya salamat" Di nakaimik ang guard nakatingin,lang siya ss akin.

Agad ko siya Sinundan papunta sa office niya. Sakto naman na parting na sina Aldrin at Michael nakasalubong nila si Andrea, kaya ako naman nagtago sa malaking base para di nila ako makita.

Ang babaeng yan parang tuko kung makakapit at makayakap talo pa niya ang linta. Pero ang gagong 'to wala man lang reaction gustong gusto niya pa, babaero talaga. Saktong lumingon si Michael sa kinaroroonan ko nakita niya ako kaagad. Pumasok na rin sa loob ng office SI Aldrin ant nag lintang yun.

Sinenyasan ko siya na pumasok din siya sa loob, agad naman na sumunod si Michael. Dahil sa inis ko pumasok din ako sa loob ng opisina dina ako kumatok binuksan ko kaagad ang pintuan.

"Miss sa baba mo na lang sana ako inantay"

"Bakit di ba pwede akong pumasok sa loob ng opisina niya" inis na sabi ko.

Pero ang tingin ko parin ay kina Aldrin at si Andrea,kahit siya nagulat din ng makita ako.

"Why are you here in my company, Michael why she is here"

"Kasi boss sinabi ko kay miss na dalhin niya dito pagkain niyo dahil diko maasikaso umuwi dahil nasa kalagitnaan parin tayo sa meeting"

"Kahit na dapat wala siya dito" sabi niya sa akin.

"Aldrin pwede ba tayong mag usap na tayo lang dalawa pwede paalisin mo sila dito nakakaistorbo siya sa akin" maarteng sabi ni Andrea.

Nagtinginan kami NI Michael.

"Pwede ba nextime na Andrea I'm fvcking busy here"

"This is important Aldrin, pwede lumabas muna kayo dito sa office nakakaistorbo lang kayo" sabi niya.

"Anong sabi niya Michael nakakaistorbo ako, alam niya ba kung sino ako, ako lang naman ang as--!".

"That's enough Marisa, umuwi kana sa bahay na lang tayo mag usap, at bat ka andito diko sinabi ng pupunta ka rito"

naiinis ako ng husto sa sinabi niya, so ayaw niya pang malaman ng iba na mag asawa kami, he still ashamed to tell the truth masamang tinignan ko siya..

"Stop looking me like that, and why are you here why you didn't call me kung pupunta ka pala dito"

"Aldrin paalisin mo na kasi sila" sabi ni Andrea ulit.

"Shut up Andrea, Who told you to come here hah, dapat nasa bahay ka lang!"

Nagiba nanaman siya parang di niya ako kilala, nagagalit nanaman ang gagong to. Kaya diko na maiwasan magalit, ang hawak kong lunch box lumapit ako sa kinauupuan niya at ang babaeng 'to at binagaak ko sa harapan nila ang pagkain.

" Oh ayan ang pagkain mo, na sinabi mo masama bang ihatid ko ang pagkain mo dito sa office mo, bakit ayaw mong pupunta ako tito para makipagharutan ka sa mga babae mo"

"Aldrin anong pinagsasabi niya, wait lang diba ikaw ang secretary ni Aldrin why are you telling at him, kung umasta ka asawa ka niya"

"Enough Andrea, Michael bring Marisa out at ihatid mo sa labas pasakay in mo siya ng taxi"

"Sorry boss ako nakiusap kay miss na ihatid niya ang pagkain mo"

"s**t! you go back first" utos nito..

"Dina kailangan kaya kong lumabas mag isa at umuwi, wag na kayong mag a balang ihatid ako, nakakaistorbo lang ako sainyo" saka ako tumalikod para umalis.

"Wait! I didn't asked you to cook for me and I didnt ask you bring here"

"Sorry dina maulit" sabi ko, pa bagsak kong sinara ang pintuan, anong nangyari sa kanya parang nag iba nanaman siya.

"Aahh!! ka kainis ka" sabay sinipa ko ang pintuan ng off,narinig ko pang tinawag ang pangalan ko.

"Marisa!" sigaw niya sa akin.

Nainis ako ng sobra, ako ang pinaalis niya samantala andoon ang babaeng yun diko talaga siya naintindhan inis lang ang tanging nararamdaman ko sa kanila.