Chapter 24
3936 Words
"Humihinga pa ba yan Michael tignan mo nga?mukhang patay na"
"Humihinga pa doc ngumingiti pa nga eh,ang weird mukhang napasarap ng tulog ni minsan nga di pa yan nalate sa pagpasok sa company pero ngayon hapon na at tulog parin"
Kinurot kurot pa ni Zaira ang kanyang mga pisngi pero sarap parin ang tulog ni Aldrin wala parin pakialam sa paligid niya
"Michael gusto mong makaganti, ito na ang chance mo mukhang affective ung gamot na ginamit niya kagabi, sige na"
Natatawang sabi ni Zaira.
"Wag na doc baka biglang magising yari pa ako sa kanya"
"Bilis na ako bahala, pitikin mo na lang ang ilong niya"
"Ayaw ko doc patay ako pag ginawa ko yan"
"Bilis na halika dito, bilis!"
Saktong pipitikin sana ni Michael ang ilong ng kanyang boss ng biglang hinawakan agad ni Aldrin ang kanyang kamay.
"What are you doing Michael!"
"Wala akong kasalanan boss, wala akong ginagawa sainyo" sabay tinignan niya si Zaira na panay ang tawa.
"Don't teach him a bad things Zaira" inis na sabi ni Aldrin.
"I'm just kidding, he's so cute and innocent"
Bumangon at umupo si Aldrin.
"What are you guys doing in my condo, parang pagmamay ari niyo itong bahay ko labas masok ang trabaho niyo"
"Tinawagan ako ng secretary mo, akala niya kasi patay kana dahil dika pa nagigising, you sleep a long time"
"What!" gulat na sabi ni Aldrin agad na tumayo at tinignan ang glass window at tinignan ang oras alas kwarto na ng hapon.
"s**t!why you didn't wake me up, I have so many things to do in my company today Michael"
"Ayaw kong istorbohin ang masarap niyong tulog boss"
Napaupo pa siya at hinawakan ang kanyang ulo dahil sa sobrang sakit nito.
"Oh damn! my head so hurt what's happening"
"Are you okay Aldrin?" nag aalala ng sabi ni Zaira sa kanya.
"Teka lang boss kuhanan ko kayo ng tubig!" mabilis na nagsalin ng tubig sa baso si Michael at agad na pina inom sa kanya.
"Umupo ka muna para dika mahilo, epekto na yan ng nainom mong wine kagabi at naparami ang ininom mong seductive wine"
"What are saying I didnt drink that wine"
"What! Nakalimutan mo nanaman ng dahil sa wine na yan you gave me a big trouble and to your wife"
"I didn't, ang alam ko lang na nainom ko is yung wine na lagi kong iniinom at sa bar ko yun"
"Oh my god Aldrin malala na talaga ang sakit mo wala ka ng maalala sa nangyari kagabi ni Marisa?"
"Wala kaya tumigil na nga kayo mas lalong sumasaki ang ulo ko sa inyong dalawa"
"Really, kahit yung pag tulong saiyo ng asawa mo para gumaan ang pakiramdam mo wala kang maalala?"
"I didn't know everything, wala akong maalala"
"Oh god, you didn't know what happened between you and your wife"
"Zaira kung alam ko lang bakit pa ako magtatanong can you just stop questioning me that thing,dahil wala akong maalala"
"Michael sure ka ba sa nakita mo kanina?"
"Sigurado ako doc di ako nagkakamali, never pa akong nagkamali unang tingin ko palang alam ko na ang ginawa ni boss kay miss Marisa, dinalhan ko pa siya ng gamot dahil mukhang di siya makalakad ng maayos"
"He forgot again, tsk tsk tsk this is not good, bat parang palala ng palala ang sakit niya" nag aalala ng sabi ni Zaira.
"Anong pinagbubulungan niyo diyan, just help me to get rid this, it's really hurt"
"Michael help him to put his clothes we go to my clinic and he need a check up and medicine"
"Okay doc"agad na kinuhanan ni Michael ng damit si Aldrin.
" Can you just do it here"sabi ni Aldrin.
"Kailangan sa clinic ko wala akong gamit dito na dala"
"No need, I stay here, just call the medical team to come here in my condo, I suddenly feel so tired"
"Are you sure, you want me to call the medical team? If I will do that, don't blame me, saka pabor yun sa akin na tawagin ko ang buong medical team, alam mo naman kung sino ang nakahawak diyan kilala mo siya, kami lang ang mga taga alalay sa kanya, I'm sure pag nakita ka niyang ganyan sigurado patay ka"sabay ngumisi si Zaira.
"What are you talking about, I'm just asking the medical team dito sa bahay para magdala ng mga gamit ang dami mong sinabi"
"Nakalimutan mo na ata kung sino ang leader ng medical team na binuo mo, should I remind you, who is he?"
"Zaira just call them right know!"
"Sure ikaw bahala, alam mo naman na mas matindi yun kaysa sa akin, Michael call Doctor Clayton sabihin mo kailangan ng kaibigan niya ng buong medical team"
"Are you crazy why are you calling him" galit na sigaw nito.
"Ah sino tatatawagan ko eh siya lang naman ang may hawak sa medical team na sinasabi mo!"
"Oh s**t! I forgot, Ok no need I'll go to your clinic" walang nagawa si Aldrin kundi sumama siya kay Zaira.
Nang makarating na sila sa clinic ni Zaira, doon ginawa ang examinations at mga kung ano ano pa, na yan ang kinaiinipan ni Aldrin.
"Dipa ba tapos! I really fvcking tired of this treatment, can you please finish quickly I need to go to my company" inis na sabi nito.
"We almost there wait a few minutes matatapos na tayo"
Nang natapos na ang examine na sinagawa ni Zaira sa kanya, medyo kumalma na rin ang sakit ng kanyang ulo. Agad siyang tumayo at sinuot ang coat para makaalis na siya.
"Wait Aldrin we need to talk"
"Zaira can we talk nextime I need to go marami akong trabaho na dapat tapusin, let's go Michael" agad naman na simunod si Michael.
"Aldrin this is not a joke anymore, we need to bring you in a hospital, saka kailangan ng malaman ni tita ito, at kailangan natin si doc Clayton" nag aalalang sabi niya kay Aldrin.
"Zaira how many times I told you that don't you ever tell them, ayaw kong malaman nila ang sakit ko lalo na si mommy, can you please do this favor for me ayaw kong malaman nila"
"Pero Aldrin!"
"Ako ang nakakaalam sa sarili ko, I'm still okay, don't worry about me I can handle everything"
Humakbang palabas ng clinic si Aldrin.
Pero bigla rin itong tumigil at muling nilingon si Zaira.
"Bat parang may nakalimutan ako?" sabi nito habang nakatingin siya kay Zaira at Michael.
"Talagang meron" sabi ni Zaira.
"What is that, kasi feeling ko may kulang at may hinahanap ang mata ko kaya ang alam ko talaga may kulang".
"Boss nakalimutan niyo ang asawa niyo"
"What the heck! I forgot about her! Where is she bat diko pala siya nakita ng buong araw" sabi nito.
"Tsk tsk Tsk, malala na talaga ang sakit mo, konti na lang dimo na makikilala ang mga taong nakapalibot saiyo, especially your wife, kahit may mangyari sainyo kagabi dimo na maalala, kaya sumunod kana lang Aldrin you need this surgery, baka isang araw makakalimutan mo na ang taong mahalaga sa buhay mo"
"Stop it Zaira, your so annoying, Michael sa hotel tayo"
"Yess boss, mauna na kami doc"
Umalis sina Michael at Aldrin para puntahan si Marisa.
Samantala naiwan si Zaira sa kinatatayuan niya, speechless siya dahil wala siyang magawa sa kalagayan ng ka babata niya.
"He's so stubborn, kung dipa siya magamot ng madaling panahon, mas malala ang sakit niya at mas lalong di na niya makikilala ang mga taong malapit sa kanya, at ang mga taong gustong pabagsakin siya, baka yan din ang gagamitin nila laban sa kanya, I need doc Clayton, pero ang pinag aalala ko pag nalaman niyang humingi ako ng tulong sa kanya, katapusan ko na pag nalaman niyang diko siya sinunod".
Di alam ni Zaira ang gagawin niya.
" Ahh what ever! "inis na sigaw nito.
Sa hotel ni Marisa, wala siyang nagawa sa buong araw, dahil sa nararamdaman niya. Masakit ang buong katawan niya parang siyang mamatay, mukhang lalagnatin pa ito, kahit nakainom na siya ng gamot na hinatid kanina ni Michael masama parin pakiramdam niya.
Biglang may kumatok sa kanyang pintuan.
"Come in" mahina niyang tinig.
Agad naman na pumasok ang taong kumatok sa pintuan niya kanina.
"Hello Marisa, kamusta na pakiramdam mo are you feel better?"
"Calvin ikaw pala, umupo ka muna"
"Are you alright? Mukhang di maganda ang ang pakiramdam mo"
"Ano ka ba ok lang ako, siya nga pala kamusta ang unang meetings mo sa mga investor"
"OK naman, Diko akalain na ganoon malalaking tao ang nag invest sa hotel mo, di ako makapaniwala, kaya di ako nagkamali ng mag invest sa hotel mo from now on, we alway see each other again,"
"Salamat sa tiwala, from now on ikaw na ang bago kong kasama na mag manage sa hotel ko congratulations"
"Thanks, let's just celebrate our partnership" nakangiting sabi ni Calvin.
"Calvin pwede sa ibang araw na lang masama ang pakiramdam ko eh"
"OK ka lang ba? Umuwi ka na lang para makapag pahinga ka"
"Hindi dito na lang ako sa office ko magpahinga, saka dito muna ako di ako uuwi sa condo niya"
"Why? Nag-away nanaman kayo?"
"Hindi naman ayaw ko lang muna umuwi gusto ko muna dumito marami kasi akong gagawin na trabaho na diko natapos dito, at salamat ulit sa tiwala mo sa Hotel ko at napili mo akong i partner sa negosyo mo"
"Marisa I think your not okay" sinapo niya ang kanyang noo.
"Your burning, hey are you okay" nakita niyang pinikit niya ang kanyang mata at sobrang init nito.Agad niyang binuhat si Marisa, palabas ng kanyang office.
"I'll bring you to the hospital" nag aalalang sabi ni Calvin.
Sa kabilang banda pababa na ng kotse si Aldrin ng makita niya si Calvin na buhat si Marisa ,lumabas nanaman ang kanyang galit ng makita niyang kasama niya ito.
"Boss si miss mukhang may di magandang nangyari sa kanya" sabi ni Michael.Pero nakatitig parin si Aldrin sa kanila habang sinasakay ni Calvin si Marisa sa kanyang sasakyan.
"Boss si Miss!" muling sabi ni Michael. Doon lang bumalik sa katinuan si Aldrin ng tinapik ng kanyang secretary ang kanyang balikat at nakaalis na sina Calvin.
"Fvck! Follow them Michael now!"
"Yes boss!" agad na sinundan nila ang sinasakyan nina Calvin.
"Boss patungo sa hospital 'to ah"
"Just follow them" utos nito.
Nang makarating si Calvin sa loob ng hospital agad na dinala niya ito sa emergency room. Ito kasi ang hospital na malapit sa sa kanilang hotel.
Sakto naman dumating ang doctor.
"What happened to her?"agad na tanong into,at agad niyang tinignan ang kalagayan ni Marisa.
"She have a high fever"sabi ni Calvin,sakto naman na tinignan niya kung sino ang doctor na umaasikaso kay Marisa agad niyang namukhaan ito.
" Dont look me like that! parang na shock ka pang nakakita sa akin, I'm a doctor and this hospital is my family hospitals"
biglang sabi Zaira.
"I didn't say anything and didn't asking and I don't care, what a noisy woman" sabi ni Calvin.
"I'm only telling you bat ka nagagalit!" inis na sigaw ni Zaira sa kanya.
"So ano naman ngayon di naman ako nagtatanong saiyo, ang gawin mo asikasuhin mo si Marisa dahil inaapoy siya ng lagnat"
"Bakit sino ka ba sa kanya, are you her husband? para mag alala ka ng husto sa kanya, feeling mo ikaw ang asawa"
"What are you talking about hah wala kang pakialam kung sino ako sa buhay ni Marisa, are we that close?" inis na sabi ni Calvin, nag babangayan ang dalawa nakalimutan na nila ang pasyente ni Zaira.
"The two of you shut up, kung ayaw niyong itapon ko kayong dalawa palabas ng hospital!" galit na sigaw ni Aldrin sa kanila.Sabay silang napalingon sa taong sumigaw sa kanila.
"Lumabas ka na dito dahil andiyan na ang tunay nagmamay ari sa babaeng yan" utos ni Zaira.
"You! ano pang ginagawa mo get out of here" muling sigaw ni Aldrin.
Walang nagawa si Calvin kundi lumabas sa emergency room.
After fifteen minutes, lumabas na si Zaira at agad na sinalubong siya ni Aldrin pati din si Calvin.
"Kamusta na siya Zaira!" sabay pa silang magsalita, natawa ang doctors.
"Sabay pa talaga kayo ah? ang haba talaga ng buhok ni Marisa akalain mo dalawang lalake ang concern sa kanya"
Masamang nagkatinginan ang dalawa..
"I'm her husband Zaira!" inis na sabi ni Aldrin.
"And then how about you?" sabi ni Zaira kay Calvin.
"I'm her friend, and partnership, wala naman nag aalala sa kanya kahit mismo niyang asawa, kung alam niyang masama na ang pakiramdam ng asawa niya bakit niya pa hinayaang pumasok sa trabaho"
Lahat ng tingin na kay Aldrin.
"What! what are you guys looking for! I didnt do anything to her, saka diko alam na may sskit siya, bakit parang kasalanan ko pa"
"Oo kasalanan mo!" sabay sabi nilang tatlo, kay Aldrin.
"Halika dito Aldrin mag usap tayo sa office ko" sabi ni Zaira.
"Wait! Calvin you go now, ako na bahala sa asawa ko" sabi ni Aldrin.
Di nakaimik si Calvin, bagkos isang ngiti na lang ang kanyang ginanti sa kanila.
"Zaira I want to ask you before I will go, is she okay?" tanong nito.
"Don't worry she is okay bumaba na ang kanyang lagnat, are you happy now"
"Thanks" saka siya humakbang paalis.
"Calvin, from now on stay away from my wife kung ayaw mong magkagulo tayo" pagbabanta ni Aldrin.
Tumigil at ngumisi si Calvin kay Aldrin.
"I don't think so" saka siya tuluyang umalis.
"Anong ibig niyang sabihin!" galit na sigaw ni Aldrin.
"That's enough!he's already gone, follow me lets talk"
"I need to see my wife"
"She's okay, kailangan niya ng pahinga hayaan mo na muna siya, mamaya mo na lang siya puntahan wag mo muna siyang istorbohin"
"Follow me bilis!"
Sumunod na lamang si Aldrin sa kanya.
"Ano ang sasabihin mong mahalaga!"
"Did you know why your wife have a fever?"
"I don't know,if I know diko siya papayagan na umalis ng condo ko"
"You know that its your fault why she like that?you make her sick"
"Daretsahin mo ako Zaira, what are you trying to say"
Tumawa ito ng pagkalakas lakas.
"What a crazy woman"
"You really a beast Aldrin, you make love with her until she can't not walk, woah"
"What are you talking about, I didn't do anything to her, and I'll never touch her I don't fvck virgin you know that one Zaira"
"But you did, beside she's only helping you but you make her like that"
"I said I didn't do anything to her!" inis na sabi nito.
"God Aldrin, even that one you forget, you really need doctor Clayton"
"Stop Zaira, ayaw kong mag aalala sila sa akin especially them, I will take care my self dont worry" saka siya lumabas sa office ni Zaira.
"Wait saan ka pupunta!"
"None of your business!"sigaw nito kay Zaira.
" He really forget everything, palala ng palala ang sakit niya, kailang niya talaga ng magaling na doctor at si doc Clayton lang ang makakagawa nun"
Mabilis na tinungo ni Aldrin ang silid ni Marisa na kinaroroonan niya. Dahan-dahan niyang binuksan ang pintuan, at lumapit siya kay Marisa na mahimbing ang tulog, kinapa niya ang kanyang noo, humupa na ang init nito.
Umupo siya sa tabi nito saka niya hinawakan ang kamay nito. Napansin niya ang leeg ni Marisa, agad siyang tumayo at binaba ang suot nitong tshirt sa may dibdib nito. Doon niya nakita ang mga kiss mark at mga kagat,tinaas niya rin ang laylayan ng damit niya. Laking gulat niya ng makita niya ang mga namumula sa katawan ni Marisa.
"s**t what did I do, pero paano ko yun ginawa, bat wala akong maalala, how come na diko maalala ang lahat at ang nangari sa amin posible, I will never fvck her pero how come is this happen"
"Oh naniniwala kana sa akin, you did to her but to much Aldrin"
"I didn't know everything, if I know I don't want to do it also, pag ganito ang Sitwasyon naming dalawa"
"Damn! what did I done to her"
"It's okay, at besides she's your wife"
"s**t why did I do that? sige na Zaira iwan mo na muna kami ako na bahala sa kanya"utos nito skanya"
"Don't worry she's okay she need a rest"
sabi ni Zaira
"I'll stay here ako na ang bahala sa kanya"
"OK fine, Aldrin please next time don't over due her"
"So annoying get out here!" utos ni Aldrin
"Take care your wife Aldrin" saka siya umalis sa kinaroroonan nila.
"Michael na tawagan mo na ba ang mga tao sa Company?"
"Tapos na boss, ung dalawa mong auncle mukhang may binabalak na masama ngayon dahil wala ka"
"Let them be, dahil bilang na ang mga araw nila dito sa company ko, sige na Michael ako na bahala dito pwede ka ng magpahinga, tutal maggagabi naman na"
"OK lang ako boss, dito na lang ako bantayan ko kayong dalawa baka may pag uutos pa kayo"
"Okay ikaw bahala sige na sa labas ka muna, tatawagin na lang kita if kailangan ko ang tulong mo".
Inayos niya ang kumot ni Marisa,saka niya hinaplos ang mukha nito.
Abala si Aldrin ng pag asikaso kay Marisa ng biglang may dumating at nag bukas ng pintuan.
"Aldrin! Aldrin!what happen to Marisa bakit siya andito siya sa hospital"
Nagulat si Aldrin sa biglang pagdating ng mommy nito.
"What the hell, why are you here?" inis na sabi ni Aldrin.
"Of course my daughter in law is in danger how come I'm not worried"
"Mom she only have a fever, wag kang oa" nilapitan ni Avelina agad si Marisa at niyakap.
"Iha I miss you"
"Mom she's still sleeping, can you please
lower your voice nagpapahinga siya"
"Hmp" tanging ungol lang ang narinig nila galing kay Marisa.
"Iha are you alright?" unti-unting minulat ni Marisa ang mga mata nito.
"Mommy!" agad na niyakap siya ng ginang.Nagulat din si Marisa dahil andito ang ginang.
"Anak ano ba nangyari saiyo, I'm so worried about you, dahil ng malaman kong may sakit ka agad kaming pumunta dito"
"Salamat tita at nadalaw mo ako,mabuti pa kayo"
"Is there something happened to you iha?"
"Wala po mommy ok lang po ako"
Biglang nabaling ang tingin ng ginang sa anak.
"Aldrin bat parang nag iba itsura mo bakit malaki ang binagaak ng katawan mo iho?"
"Mom ang dami mong tanong can you please stop it, beside kagigising lang ni Marisa" Napansin yun ng ginang.
"Aldrin my problema ba, iho bat ganyan ang itsura mo anak"
"Tita!" tawag ni Marisa sa ginang.
"Oh iha pasensya kana hah sobrang nag aalala ako saiyo"
"Hello everyone tita andito kana pala"
sabi ni Zaira.
"Oh Zaira iha,I miss you iha kamusta ka na?"
"OK lang po tita miss you too"
"How about my daughter in law kamusta siya bat pala siya na ospital"
"Tita kasi si Aldr--n"
"Shut up Zaira!" lumapit agad si Aldrin kay Zaira para takpan ang bunganga nito.
"May hindi ba ako alam na di niyo sinasabi sa akin" sabi ng ginang.
"Bitawan mo nga ako Aldrin ano ba!" inis na sigaw ni Zaira. Sakto naman na may kumatok sa pintuan.
"Come in" sabi ni Zaira.
"Doctora andito mga magulang mo, gusto ka nila makausap"sabi ng nurse na kumausap sa kanila.
" Oh okay andiyan na sige sunod ako"
"Your parents is here, wow I want to see them iha?"
"Sure tita let's go" yaya niya sa ginang.
"Aldrin you stay with your wife, alagaan mo siya give everything she want babalik din ako agad"
"OK fine just go so annoying" inis na sabi ni Aldrin. Halos di nakatingin si Marisa kay Aldrin, pero nagawa niya pa rin harapin.
"Why are you looking me like that" sabi ni Aldrin sa kanya.
"I envy you, you still have your mom that always beside you, unlike me she didn't bother to look at me parang di niya ako anak" biglang naawa si Aldrin sa asawa. Kaya niyakap nito, ng walang alinlanlangan nabigla si Marisa sa ginawa ni Aldrin.
"Shshsh, it's ok you have me and my mom, you know what my mom likes you a lot, so don't worry we still here for you" dina napigilan ni Marisa na yakapin din si Aldrin,nagtaka si Marisa bakit biglang nag iba nanaman ang mood ng taong ito, naging sweet siya at naging mabait..
Muling naala ni Marisa ang nangyari sa kanila kagabi, nagtaka din ito dahil parang wala siyang maalala sa nangyari sa kanila kagabi dahil wala man lang itong nagbabanggit sa kanya.
"Ano yun nakalimutan niya ba yun, oh umaastang walang nangyari" sabi nito sa isip isip niya. Lihim na naiinis si Marisa sa kanya kaya kumalas siya sa pagkayakap niya kay Aldrin.
"Why?" agad na taong ni Aldrin.
"Wala ka bang naalala kagabi?"
"Wala bakit?"
"Are you serious as in wala kang naalala"
"Why you asking me that question, wala akong maalala sa nangyari"
Galit ang itsura ni Marisa at linakihan siya ng mata"
"What is that look, gusto mo bang dukutin ko yang mata mo at kainin ko" sabi ni Aldrin.
"I'm hungry!" biglang sabi nito, tumawa si Aldrin.
"Your hungry? pero look at your face para kang matanda sa itsura mo"
"I said I'm so hungry"
"Fine, I call Michael to buy you a food"
"No ikaw ang bibili para sa akin"
"What! I ask Michael to buy for you"
"Remember, sabi ni mommy dapat alagaan mo ako at bibigay ang gusto ko, so you buy me a food now"
"Fine, you wait me here and I buy for you" agad na lumabas si Aldrin para bumili ng pagkain, Lihim naman na natuwa si Marisa. After fifteen minutes dumating na rin sa wakas si Aldrin.
Napanganga si Marisa ng makita niya ang binili ni Aldrin na pagkain.
"Seriously pinakyaw mo ba ang laman ng buong restaurant bat ang dami"
"Of course kailangan di magutom ang asawa ko, kaya kumain kana ubusin mo lahat yan" sabi ni Aldrin.
"Pero ayaw kong mga pagkain na to eh, bili mo ako ng sinampalukan na manok at kaldereta"
"What! hey Mrs Williams don't play with me, I bought you a lot of food pero ayaw mo ni isa"
"I just want to eat a chicken at kaldereta"
naiinis na tumayo si Aldrin at lumabas ulit para makabili sa gustong kainin ni Marisa. Maya-maya pay dumating ulit si Aldrin dala ang mga pagkain na pinamili niya para kay Marisa. Makailang beses na siyang labas masok sa hospital dahil sa kauutos nito, nakakaramdam na siya ng pagod at nagsisimula ng sumasakit nanaman ang ulo nito at nanghihina.
"Oh your food, make sure you will eat all this Marisa"
"Ay hindi na pala parang gusto kumain ng ice cream" natatawang sabi nito.
"What the fvck! are you enjoying! kanina ka pa ah akala mo diko alam na pinaglalaruan mo ako, porke di ako nagrereklamo"
"Totoo naman ah gusto kong kumain ng ice-cream"
"Shut up! all the food here, eat all now! kung hindi ikaw ang kakainin ko! dito mismo sa loob ng kwarto mo!" biglang na tahimik si Marisa, ayaw niya ng maulit ang nangyari kagabi, dahil kung nagkataon na gagawin niya ulit yun tiyak mas lalong dina makalakad ito.
"What are you doing eat all this food, wala kang sasayangin".
"Ang dami nito paano ko uubusin"
"It's not my problem, kasalanan mo, now eat all that food, make sure you will finish all, or else ikaw ang kakainin ko naintindihan mo" Tumango agad si Marisa at agad na nagsimula ng kumain, takot siyang di sundin si Aldrin dahil tiyak siya ang magiging hapunan ng taong ito pag di niya sinunod.
- Writer
