Bölüm | 18
Fakülteden ayrılarak Orhan’ın yanına gitmek için bir saatlik trafik çekerek yanan mekanın olduğu sokağa ulaşmıştı. Etraf sakin ve gürültüsüzdü, hava karanlıktı. Adımları sokaktaki ıslak asfaltta izler bırakıyordu. Gökyüzünde kopan şimşekler arada etrafı aydınlatıyor, gelen sağanak yağışın habercisiydi.
Bu sonbahar oldukça yağmurlu ve hüzünlü geçecekti. Durum oldukça aşikardı. Mekana yaklaştığı sırada Sweet tişörtünün kapüşonunu başına geçirdi. Mekanın girişinde bir adam başka bir adamla konuşuyordu. Yavaşça kulan misafiri oldu.
“Ne sarı mandanaymış arkadaş.” Dedi kendi boylarına yakın olan genç adam. “Resmen herkesi azarladı.”
Zayıf ve kısa boylu olan adam yanıt verdi. “O Yeşim’e ait.”
“Yeşim kim?”
“Geçen günlerde oğlu geldi, onun annesi.”
“Eski defterler diyorsu
