The wolf's bride #เจ้าสาวของหมาป่า

บทนำ                 “หลังเก็บโต๊ะนี้เสร็จ นายจะกลับเลยก็ได้นะ”                “โอเคครับ” ทันทีที่เจ้าของร้านบอกกันเช่นนั้น เปอร์ที่กำลังง่วนอยู่กับการเช็ดโต๊ะและเก็บภาชนะที่ใช้แล้วใส่ถาดก็หันไปขานรับเจ้าของร้านทั้งรอยยิ้ม ก่อนที่เขาจะหันกลับมาเช็ดโต๊ะตรงหน้าของตัวเองอีกครั้งด้วยท่าทีขยันขันแข็งตามประสาคนที่รู้ตัวว่าหลังจากที่เขาทำหน้าที่นี้เสร็จ เขาจะได้กลับไปพักผ่อนเสียที                “เอ่อ... คุณนายสมิธครับ แล้วพรุ่งนี้ผมต้องเข้างานตอนไหนเหรอครับ” ก่อนที่จะออกมาจากร้านอาหารเล็ก ๆ แต่ดีที่สุดในเมืองนี้ เปอร์ก็หันไปถามเจ้าของร้านด้วยความสงสัย                “อ้อ! พรุ่งนี้นายเข้างานตอนบ่ายเลย เพราะฉันต้องไปทำธุระที่เมืองอื่น” เธอตอบกลับมา โดยหลังจากที่เปอร์ได้รับคำตอบแล้ว เขาถึงค่อยโบกมือลาเธอและเดินออกมาจากร้านทันที                โดยระหว่างที่เขากำลังเดินทางกลับบ้านที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากร้านนัก เปอร์ก็ได้สวมใส่เฮดโฟนพลางฮัมเพลงโปรดของเขาไปด้วยตามประสาคนที่ชอบฟังเพลง ซึ่งเขาก็ได้ย้ายมาอยู่ที่เมืองเล็ก ๆ นี้พร้อมกับแม่ หลังแม่ของเปอร์ที่เป็นคนไทยได้สามีใหม่เป็นชาวต่างชาติ เขาที่เป็นลูกติดของเธอและเป็นคนไทยร้อยเปอร์เซ็นต์จึงต้องย้ายมาอยู่ที่นี่ด้วย เนื่องจากทั้งชีวิตเปอร์ก็มีแค่แม่เท่านั้น            กร๊อบ!            “...” ทันทีที่ได้ยินเสียงกิ่งไม้แห้งหักจากทางด้านหลัง ฝีเท้าของเปอร์ที่กำลังมุ่งตรงไปด้านหน้าอย่างเดียวก็ถึงกับชะงักไปโดยพลัน เพราะถึงแม้ตอนนี้หูของเขาจะถูกครอบด้วยเฮดโฟนขนาดยักษ์ แต่เปอร์ก็ไม่ได้เปิดเพลงเสียงดังจนทำให้เขาไม่ได้ยินเสียงรอบตัว            เอาล่ะ... เปอร์คิดว่ามีคนกำลังเดินตามเขาอยู่ นั่นเป็นสิ่งที่เขาคิดในใจ ซึ่งเวลาเดียวกันนั้นเปอร์ก็นึกภาวนาในใจขอให้เสียงกิ่งไม้แห้งมันเกิดจากสัตว์ป่าที่อาศัยอยู่แถวนี้ ทว่าพอเขากลั้นใจหันกลับไปมอง เปอร์กลับได้รับความว่างเปล่ากลับมาเสียอย่างนั้น                ไม่มีอะไรอยู่ด้านหลังของเขาทั้งนั้น                “อะไรกันเนี่ย” เปอร์พึมพำกับตัวเองเสียงเบา ขณะเดียวกันหัวใจของเขาก็เต้นแรงขึ้นอย่างไร้สาเหตุ เมื่อเขารู้สึกว่าความว่างเปล่าที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ มันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่นี้เท่านั้น            บางทีพอเสียงกิ่งไม้แห้งดังขึ้น บางอย่างที่กำลังเดินตามเขามาก็น่าจะหาที่หลบ เมื่อคิดได้เช่นนั้น เปอร์ก็ค่อย ๆ ลากสายตาหันไปมองตามข้างทางที่เป็นป่ารกร้างทันที ก่อนที่ร่างของเขาจะแข็งเป็นหิน หลังดวงตากลมโตของเปอร์ได้สบประสานกับดวงตาสีแดงสดผ่านพุ่มไม้สูงราว ๆ เมตรครึ่งด้วยความบังเอิญ โดยดวงตาสีแดงสดที่ว่านั้น มันก็สดมากคล้ายกับเลือดมนุษย์