อาณาจักรที่มีมังกรเป็นพระราชาและมนุษย์ที่มาจากโลกอนาคตแต่มาโผล่ในหอนางโลม มันต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ เพราะในคืนที่ผมกำลังนั่งหาข้อมูลเกี่ยวกับสัตว์ในตำนานอย่างมังกร จู่ ๆ ผมก็ทะลุเข้ามาในยุคที่มังกรได้ขึ้นเป็นกษัตริย์และปกครองอาณาจักรซานซูยู

“ผมขอแอบอ้างชื่อคุณให้มาเป็นแฟนผมได้ไหมครับ ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำให้คุณเดือดร้อน”

ตอนนี้รู้สึกเหมือนตัวเองถูกนกฮูกจีบเลยว่ะ น้องเอาจดหมายรักมาส่งกูทุกวัน

ทุกครั้งที่เขาลงแทงค์ใหญ่ มันก็มักจะมีกระเบนตัวหนึ่งชอบว่ายแจ้นมาหาเขาเสมอ

ตั้งแต่ที่พิมรัมภาทำโทรศัพท์ที่ด้านในเต็มไปด้วยรูปวาบหวิวและความลับหายไป ชีวิตของเธอก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไปเช่นกัน

เป็นลูกคนเดียวมาโดยตลอด พอวันหนึ่งมีเด็กที่ไหนไม่รู้ว่าโผล่ในสถานะน้องชาย ก็ย่อมไม่พอใจเป็นธรรมดา... ผมจะรับเขาเป็นแค่เด็กในบ้าน แต่ไม่ใช่น้องชายของผม

"ไม่ใช่เขามีแฝดเหรอวะ" (พระเอกเป็นฝาแฝด)

ดวงตาของเขาเป็นสีแดงสดเหมือนเพิ่งกินเลือดมนุษย์มา

เดิมทีก็เข้าใจว่าเขาเป็นผู้มีพระคุณ แต่ที่ไหนได้...เขาเป็นเจ้ากรรมนายเวรต่างหาก

“สวัสดีครับ ผมชื่อจุ๊บจิ๊บ อายุยี่สิบสองปี ปัจจุบันเพิ่งเรียนจบและตกงานอยู่ อ้อ! แล้วตอนนี้ผมก็เป็นเมียคุณเจนด้วย ดังนั้นตอนนี้เรารู้จักกันแล้วนะครับ” จุ๊บจิ๊บเอ่ยเสียงนิ่งพร้อมกวาดสายตามองไปรอบ ๆ บ้านหลังใหญ่ที่มีสองชั้น เพื่อมองหาสิ่งผิดปกติที่เขาว่ากันว่าเฮี้ยนมาก “คุณเจนได้ยินผมไหมครับ ถ้าคุณยังอยู่ที่นี่ช่วยแสดงอะไรให้ผมรับรู้หน่อยสิ” จุ๊บจิ๊บพูดขึ้นอีกครั้งและทันใดนั้นเสียงปิดประตูบ้านอย่างแรงก็ดังขึ้น ทำเอาจุ๊บจิ๊บถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย ปังง! “ยังอยู่จริง ๆ นี่หว่า เอาว่ะ…ผัวเรามีอิทธิฤทธิ์”

“แกควรหยุดอ่านนิยายฝันหวานได้แล้ว แกกับคุณพร้อม…ไม่มีวันได้ลงเอยกันหรอก ทั้งฐานะ ทั้งหน้าที่การงาน ทั้งการศึกษา ยิ่งไปกว่านั้น….แกมีลูกให้เขาไม่ได้” นิยายแนว gap age สกรีมแท็ก #พร้อมดวงใจ

"ไม่อยากเชื่อเลยว่าคนที่หักอกมึงในวันนั้น จะเป็นคนที่แม่มึงจ้างมาให้อุ้มบุญในวันนี้" คำเตือน เนื้อหานิยายมีฉาก Non - Consent / มีการข่มเหงทางด้านการใช้คำพูด / ตัวละครมีความเจ็บป่วยทางด้านจิตใจ

“แต่ว่ามันน่าสนใจยังไงรู้ไหม?....คนรักของพวกเขากลับเล่นตุกติกตอนพิธีสาบานตน เพราะงั้นมันก็เลยมีแค่เทรย์เวอร์กับอีคอนเท่านั้นที่ได้ทำการสาบานตนด้วยความบริสุทธิ์ใจ แล้วในตอนนี้…พวกเขาก็เลยแค้นคนรักของตัวเองและก็ต้องการตามหาตัวคน ๆ นั้นยังไงล่ะ”

มีคนเคยบอกว่า...มนุษย์อย่างเราหลายคนมีสองตัวตน ตัวตนแรกคือตัวตนในจินตนาการ อยากให้คนอื่นเห็นแต่ด้านดี ๆ ของตัวเอง สร้างภาพลักษณ์ที่ดี เพื่อให้คนอื่นมองว่าเราเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ซึ่งตัวตนนี้จะปรากฏตอนเราอยู่ท่ามกลางสังคม เพื่อนร่วมงานหรือคนหมู่มาก ส่วนตัวตนที่สองคือตัวตนที่แท้จริงของเรา มีทั้งด้านดีและด้านเสียปะปนกันอยู่ แต่สิ่งไหนจะมากกว่ากันก็ขึ้นอยู่กับการเลี้ยงดูและสภาพสังคมที่อยู่ ซึ่งตัวตนนี้จะปรากฏขึ้นยามอยู่กับคนสนิทชิดเชื้อและยามอยู่เพียงลำพังเท่านั้น

เหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นความผิดพลาดของผมเอง... ความผิดพลาดที่ไม่น่าจะให้อภัยได้ “ถ้ามึงเก็บแต้มจาก‘ลิน’แล้วเอาไปเขียนรีวิวลงเว็บได้ ก็เอาจากพวกกูไปเลยคนละแสนวอน" นั่นเป็นคำยุยงจากเพื่อนของผม ซึ่งมันก็ทำให้เกมส์ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นทันที

คนเมามีหลายประเภท….. เมาแล้วฟูมฟาย…. เมาแล้วโทรหาคนรักเก่า….. เมาแล้วนิ่ง….. เมาแล้วหลับ….. เมาแล้วเฟรนด์ลี่….. และสุดท้ายเมาแล้วยั่ว….. ทุกคนต่างบอกว่าเชเป็นอย่างสุดท้าย แต่เจ้าตัวกลับไม่คิดเช่นนั้น เขาคิดว่าตัวเองไม่ได้ยั่ว แต่แอลกอฮอล์มันทำให้เขากล้ายิ่งกว่าเดิม กล้า….ที่จะเข้าหาคนที่ชอบ

เขาเป็นดาราดังแห่งยุค เป็นดาวค้างฟ้าที่ไม่มีวันดับ....ส่วนผม ผมเป็นอะไรก็ไม่รู้บนโลกใบนี้ "อย่าคิดว่านี่คือจุดต่ำที่สุดในชีวิตคุณแล้ว เพราะผมสามารถกดคุณให้ต่ำได้มากกว่านี้อีก" นั่นคือคำพูดที่คุณอัคนีเคยว่าเอาไว้

Love is the flower you’ ve got to let grow. ความรักเป็นเหมือนดอกไม้ คุณต้องให้เวลามันเติบโต “คุณเองเหรอ? ที่เที่ยวบอกใครต่อใครว่าผมเป็นแฟนคุณ” “เปล่าครับ หัวหน้า” “เหรอ งั้นตามมาพบผมที่ห้องด้วย” แท็ก #ฤดูความรักผลิบาน