10
ขอบพระทัยเพคะ
จางเยว่ซินกลับมาที่เรือนหลังแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนของนาง นางอยากไปขอบคุณหลี่ลี่หยางที่เรือนของเขาแต่นางถูกกักบริเวณไม่ให้ออกไปไหนห้าวัน ทำให้นางได้แต่รอว่าเขาจะมาหานางที่เรือนหลังหรือเปล่า
จางเยว่ซินรู้สึกมีความสุข อุ่นใจที่อย่างน้อย ๆ ก็มีคนปกป้องและอยู่ข้างนาง ในตอนแรกที่นางรู้สึกเหมือนนางมีตัวคนเดียวอยู่ที่นี่ นางคิดว่านางต้องมีชีวิตที่โดดเดี่ยวเหมือนที่นางต้องโดดเดี่ยวมาทั้งชีวิตของนาง
จางเยว่ซินอาบน้ำพรมน้ำหอม แป้งหอม กำลังนั่งสางผมส่องคันฉ่อง ท่ามกลางแสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามา คืนนี้พระจันทร์เต็มดวงจนแสงสว่างจ้าสาดส่องมาที่ห้องของนาง
ก๊อก!!! ก๊อก!!! เสียงเคาะประตูดังขึ้นมาที่หน้าห้องของจางเยว่ซินที่กำลังนั่งสางผมไปอย่างอารมณ์ดี
“องค์รัชทายาท” จางเยว่ซินมองหน้าของเขาอย่างเขิน ๆ เพราะนางรับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่เขามีต่อตน
“เรียกข้าอย่างนี้ อยากให้ข้ากอดใช่หรือไม
