Nabibingi ako sa katahimikan sa pagitan namin ni Zyair. Matapos niya akong halikan, para siyang natauhan at umupo sa kama niya, walang nagtangkang magsalita sa amin sa makalipas ang ilang minuto.
Napatingin ako sa kanya na nakatitig sa sahig. Ang lungkot ng mga mata niya. Ano ba'ng nangyayari sa kanya? Naguguluhan ako aa mga kinikilos niya.
Pero hindi ko siya magawang iwan.
“Leave.”
Natigilan ako sa sinabi niya at tila hindi makapaniwalang napatingin sa kanya. Nanatili naman siyang walang emosyon saka tumingin nang diretso sa mga mata ko.
“Hindi ako aalis, hinalikan mo ako, Zyair, gusto mo pa rin ako,” pagmamatigas ko saka lumapit sa kanya at umupo sa tabi niya.
Nanghina ako nang makita kong muli sa malapitan ang mga mata ni Zyair. Hinawakan ko ang kamay niya ngunit agad niya ring i
