วันรุ่งขึ้นชายหนุ่มทำอย่างที่พูดไว้จริงๆ เช้ามาเขาก็พาเธอไปจดทะเบียนสมรส เจ้าหน้าที่อวยพรขอให้คนทั้งสองรักใคร่ปรองดองกันตลอดไป มีลูกหลานเป็นคนดีของสังคม หลังจากนั้นชายหนุ่มก็พาเธอไปแวะทานข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ร้านนี้ดูจากภายนอกจะดูไม่ออกเลยว่าคือร้านอาหารเพราะมันเหมือนร้านต้นไม้ซะมากกว่า
"เชิญด้านในเลยครับนาย" บรูโนจัดแจงทุกอย่างไว้ให้ชายหนุ่มเรียบร้อยแล้ว แอนเธียสั่งอาหารมาสามสี่อย่างเพราะเขาบอกว่าให้เธอเลือกเมนูที่อยากทานได้เลย รอไม่นานอาหารทุกเมนูที่สั่งก็มาเสริฟ์ถึงโต๊ะ
"ทานเลยครับรับรองว่าร้านนี้อร่อยถูกปากมากๆ"
"มาทานบ่อยหรอคะ" เธอเอียงคอถามด้วยความสงสัย
"ก็ประมาณเดือนล่ะครั้งสองครั้งครับ แต่พี่ว่าสู้ฝีมือคุณภรรยาของพี่ไม่ได้หรอกนะครับ" ประโยคหลังเอ่ยชมภรรยายิ้มๆ
"พี่โรแลนด์" เธอเรียกชื่อเขาเสียงอ่อน ไม่คิดว่าเขาจะมาไม้นี่ใจเธออ่อนยวบ เธอจดทะเบียนแล้วนั่นก็หมายความว่าเป็นภร
