EP.20 เปิดตัวแฟน

1851 Words

EP.20 เปิดตัวแฟน ทั้งสองแม่ลูกลุกขึ้นจากโซฟา และเดินไปที่ห้องนอนของซีแอลพร้อมกันในทันทีที่ได้ยินเสียงนั้น ในตอนที่เปิดประตูออกดูก็พบกองผ้าห่มหนารูปทรงประหลาด ๆ ที่ขดอยู่ที่พื้น "ว้าย ตาเถร...เป็นอะไรรึเปล่าลูก" คุณหญิงอิงอรอุทานขึ้นด้วยความตกใจ "เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะ แค่ตกเตียง" ปลายฝนพยายามม้วนตัวลุกขึ้น ทางหมอซีแอลเขายืนกลั้นขำอยู่นานมาก ตั้งแต่ตอนที่เขาเปิดประตูเข้ามาเจอปลายฝนที่นอนเป็นหนอนดักแด้อยู่กลางห้องแล้ว มันเป็นภาพที่ตลกมากจริง ๆ จนเขาไม่สามารถจะหยุดมองได้นานเลย "ตาแอล มัวยืนเฉยทำไมล่ะลูก รีบมาช่วยแฟนสิ" คุณหญิงอิงอรหันไปตำหนิใส่ลูกชายของเธอ "เอ่อ...ไม่ใช่ค่ะ ๆ " ปลายฝนพยายามจะอธิบาย ความจริงไม่ได้เจ็บอะไรมากเพราะผ้าห่มที่พันรอบตัวเธอมันหลายชั้นมาก ๆ "ฮึ ฮึ ฮ่า ๆ ๆ" หมอซีแอลพยายามกลั้นขำจนน้ำตาเล็ด แต่เขาก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องอุ้มเธอขึ้นมาวางลงบนเตียงตามเดิม และคลายปมผ้าห่มออกให้เธอ "หัวเราะอะไร ฮะ..." ปลายฝนเอ่ยถามหมอซีแอลออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา "เจ็บไหมลูก" คุณหญิงอิงอรรีบเดินเข้ามาไถ่ถามเธอ "ไม่เจ็บค่ะ ๆ" เธอส่ายหน้าตอบกลับไปอย่างงัวเงีย ๆ เพราะเพิ่งจะตื่นเต็มตัวก็ตอนที่กลิ้งตกเตียงไปนอนกับพื้นนี่แหละ ในตอนที่ซีแอลเดินไปเก็บโคมไฟที่ตก สายตามองไปรอบ ๆ ดูเหมือนว่าในตอนที่ปลายฝนนอนดิ้นจนตกเตียง ของที่วางบนหัวเตียงจะตกลงมาด้วย ซึ่งนอกจากโคมไฟแล้วก็ยังมี...รูปคู่ระหว่างเขากับเหมือนแพรที่ตกอยู่ไม่ไกลกัน ฟุ่บ! ซีแอลรีบเก็บกรอบรูปที่แตกร้าวนั้น ยัดเก็บเข้าไปในลิ้นชักด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย "ทำไมถึงยังเก็บรูปแฟนเก่าเอาไว้ในห้องแบบนี้ล่ะลูก" คุณหญิงอิงอรที่เห็นท่าทีของลูกชายก็อดไม่ได้ที่จะพูดไปตรง ๆ "ไม่กลัวแฟนใหม่น้อยใจบ้างเหรอไง" ท่านพูดแทนปลายฝนที่ยังคงนั่งงง ๆ อยู่บนเตียงของซีแอลแบบไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวอะไรเลย ร่างสูงปิดลิ้นชักตู้หัวนอนของเขา และยืนนิ่งไปอยู่พักใหญ่เมื่อแม่เอ่ยทักมาตรง ๆ แบบนั้น "จริง ๆ แล้วไม่เป็นไรเลยค่ะคุณน้า ไม่น้อยใจเลยค่ะ ฝนไม่ได้คิดอะไรมากแบบนั้น" ปลายฝนเอ่ยตอบขึ้นแทนแบบตามน้ำไปก่อน คำตอบของปลายฝนทำให้ซีแอลรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น "คุณน้าอะไรกัน!" ท่านชักสีหน้าใส่ปลายฝนทันที "คุณแม่จ้ะ เรียกแม่ได้เลย" ท่านบีบไหล่ของเธอก่อนจะหันมากำชับให้เรียกว่าแม่แทน "หิวรึยัง แม่เตรียมอาหารเช้ามาเผื่อด้วยนะ...กินเลยไหม" แม่ของหมอซีแอลยิ้มให้เธออย่างเอ็นดู เรียกว่าท่านรู้สึกชอบปลายฝนตั้งแต่แรกเจอเลยก็ว่าได้ เพราะดูเธอจะซื่อ ๆ ง่าย ๆ และไม่ได้มีเล่ห์เลี่ยมอะไรเยอะ ท่าทีโก๊ะ ๆ ของเธอน่าจะเข้ามาสร้างสีสันให้กับชีวิตที่น่าเบื่อของลูกชายเธอได้ไม่น้อยเลย "งั้นหนูขอไปล้างหน้าล้างตาก่อนนะคะ" ปลายฝนก้มหัวลงและย่อตัวเดินผ่านทั้งสองคนไปเข้าห้องน้ำหลังพูดจบ หลังจากที่ปลายฝนเดินหายเข้าห้องน้ำไปแล้ว คุณหญิงอิงอรก็เดินมาหยุดตรงหน้าลูกชายของเธอ "ส่วนเรา...ถ้าคิดจะตัดก็ตัดให้ขาดเสียทีเถอะลูก" คนเป็นแม่พูดเตือนสติลูกชายไปตรง ๆ ก่อนจะเดินออกไปนั่งจิบชาต่อที่ด้านหน้าห้อง หลังจากที่ปลายฝนล้างหน้าแปรงฟันเสร็จ เธอก็เดินออกมาจากห้องของหมอ ซีแอลแบบเกร็ง ๆ ซึ่งหมอซีแอลก็นั่งคุยอยู่กับแม่ของเขาอยู่พอดี "มานั่งก่อนสิปลายฝน" คุณหญิงอิงอรเรียกให้ปลายฝนเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ เธอ "เห็นตาแอลบอกว่าเมื่อคืนหนูไม่ค่อยสบายก็เลยแวะมาหาเขาที่นี่ ตอนนี้อาการป่วยเป็นยังไงบ้าง" คุณหญิงอิงอรเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงเป็นกันเองแบบสุด ๆ ท่านค่อนข้างใจดี และไม่ได้ถือตัวเหมือนกับคุณหญิงคุณนายคนอื่น ๆ "แผลที่มือไม่ค่อยเจ็บมากแล้วค่ะ แต่ก็มีตึงๆ ที่แขนซ้ายนิดหน่อยค่ะ" ปลายฝนตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงสุภาพและนั่งตัวเกร็งไปหมด "แล้วเราสองคนเนี่ย...คบกันนานรึยัง" ท่านเอ่ยถามพร้อมกับมองทางซีแอลกับปลายฝนสลับกันไปมา "ว่าไงจ๊ะ" เมื่อทั้งสองคนเงียบ ท่านจึงเอ่ยถามซ้ำไปอีกครั้ง "สองเดือนครับ (ซีแอล) / ..สองอาทิตย์ค่ะ (ปลายฝน) " ซึ่งรอบนี้ทั้งคู่ก็เอ่ยตอบขึ้นมาพร้อมเพรียงกันแต่ทว่า...คำตอบมันคนละทิศละทางไปหน่อย "หมายถึงเราคุย ๆ กันมาสองเดือนแล้วน่ะครับ แต่เพิ่งตกลงคบกันเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว" ซีแอลอธิบายขึ้นพร้อมกับจ้องตาเขม็งไปทางปลายฝน "ดีนะที่แม่รู้ก่อนว่าตาแอล มีหวานใจคนใหม่แล้ว...ไม่อย่างนั้นแม่ก็คงพาตาแอลไปยุโรปกับแม่เดือนหน้าแน่ ๆ เลย" "ตั้งใจจะแนะนำลูกสาวเพื่อนให้ตาแอลอยู่พอดี กลัวว่าลูกชายจะขึ้นคานเพราะมัวแต่หลงดาราน่ะ" ท่านพูดกับปลายฝนอย่างยิ้มแย้มแต่ก็ไม่ลืมที่จะประชดใส่ลูกชายไปเบา ๆ "แม่ชวนเราคุยเพลินเลย หิวกันรึยังลูก" "แม่เตรียมอาหารเช้ามาให้ ทั้งซีแอลและปลายฝนเลยนะ" เธอรีบหยิบกล่องข้าวขึ้นมายื่นให้ปลายฝน "คุณแม่ทำมาเผื่อหนูด้วยเหรอคะ" ปลายฝนชะงักไปเล็กน้อย เธอมองกล่องข้าวในมืออีกครั้ง "ใช่จ้ะ ทั้งสองกล่องนี้แบบเดียวกันเลยนะ แต่วันนี้แม่ทำมาเป็นเมนูโปรดของตาแอลนะ" คุณหญิงอิงอรอธิบายขึ้นพร้อมกับช่วยเธอเปิดกล่องข้าวออกดู "ไว้ครั้งหน้าหนูฝนก็บอกแม่มาได้เลยนะ ว่าหนูชอบกินอะไร" ท่านหยิบช้อนส้อมยื่นให้เธอด้วยรอยยิ้มที่จริงใจ ทั้ง ๆ ที่เพิ่งเคยเจอกันครั้งแรกด้วยซ้ำไป "เชื่อไหมคะ...ว่าแม่หนูยังไม่เคยถามคำถามนี้เลยด้วยซ้ำ" ปลายฝนมองดูข้าวในมือของเธอและค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นสบตากับหญิงสาวผู้มีนัยน์ตาโอบอ้อมอารีตรงหน้า "จริงเหรอลูก" คุณหญิงลูบหัวของเธออย่างเอ็นดู "…" ซีแอลกอดอกนั่งฟังในสิ่งที่เธอพูดโดยไม่ได้ขัดอะไร เพราะสิ่งที่ปลายฝนพูดกับการกระทำของพ่อแม่เธอในวันนั้น มันทำให้เขาไม่แปลกใจเลยสักนิด ปลายฝนรีบตักข้าวกินทันที มันไม่ใช่เพราะเธอหิวแต่มันเป็นเพราะเธอรู้สึกดีมาก ๆ และทำตัวไม่ถูกเลยที่ได้รับการใส่ใจแบบนี้ "แอลไปเอาน้ำมาให้แฟนหน่อย" ท่านหันไปสั่งหมอซีแอลที่นั่งว่าง ๆ อยู่พอดี ซึ่งหมอแอลก็รีบลุกไปเปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำขวดใหม่มาบิดเปิดให้เธอ แล้วตั้งบนโต๊ะตรงหน้าปลายฝนอย่างรวดเร็ว ตามคำสั่งของแม่เขา "ฝีมือคุณ ...แม่ อร่อยมาก ๆ เลยค่ะ" ปลายฝนกินข้าวไปก็ตื้นตันไป เธอกินข้าวในกล่องจนหมดไม่เหลือเลยสักนิด ทำเอาคนทำให้ใจฟูขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเลย แน่นอนว่าแฟนลูกชายคนก่อน ไม่เคยกินของเธอเกินสามคำเลยด้วยซ้ำไป เพราะต้องคอยรักษาหุ่นสวย ๆ อยู่ตลอดเวลา "แต่น่าเสียดายจัง ที่หนูคงได้ชิมฝีมือคุณเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย" เธอลุกเดินไปล้างกล่องให้จนสะอาดและวางผึ่งเอาไว้ "ทำไมล่ะลูก" คุณหญิงขมวดคิ้วถามไปอย่างไม่เข้าใจ ฟุ่บ! หมอซีแอลรู้ทันทีเลยว่าปลายฝนกำลังจะพูดอะไร เขารีบลุกขึ้นส่ายหน้าและจ้องมองเธออย่างกดดัน "ไม่นะ ไม่" เขาพึมพำออกมาเบา ๆ "จริง ๆ แล้วหนูไม่ใช่แฟนคนใหม่ของหมอซีแอลหรอกค่ะ" เธอเดินตรงไปคุกเข่าลงตรงหน้าคุณหญิงอิงอร "เขาจ้างให้หนูอยู่ที่นี่ต่อจนถึงเช้า เพื่อหลอกคุณค่ะ" ปลายฝนสารภาพไปตามตรงทุกอย่างไม่มีกั๊ก "ว่าไงนะลูก" คุณหญิงอิงอรเอ่ยถามซ้ำอีกครั้ง และตวัดสายตามองทางลูกชายตัวแสบ "เธอนี่มัน!" หมอซีแอลกุมขมับทันทีที่ปลายฝนสารภาพไปจนหมดเปลือก "ขอโทษจริง ๆ นะคะ คุณน้าดีกับหนูจนหนูไม่กล้าโกหกอะไรเลยจริง ๆ ค่ะ" เธอยกมือไหว้แม่ของซีแอลไปอีกครั้ง คุณหญิงอิงอรนั่งนิ่ง ๆ และรับไหว้ปลายฝน สายตาของเธอจ้องมองดูการกระทำของเด็กสาวอย่างตั้งใจฟังในทุก ๆ คำพูดของเธอ "ฝีมือคุณน้าอร่อยมาก ๆ เลยค่ะ ขอบคุณสำหรับมื้อเช้านะคะ" เธอไหว้ขอบคุณไปอีกครั้ง "หนูขอตัวก่อนนะคะ" เธอก้มหัวให้คุณหญิงอิงอรอีกครั้ง "เธอทำแบบนี้กับฉันได้ยังไงอะ" หมอซีแอลเดินเข้ามาถามปลายฝนด้วยท่าทางไม่พอใจ "ขอโทษนะ แต่ฉันหลอกแม่ของนายไม่ได้จริง ๆ อะ" ปลายฝนหันไปบอกกับซีแอลด้วยความรู้สึกผิดไม่ต่างกัน "ส่วนเรื่องหนี้ที่ฉันค้างเอาไว้ เดี๋ยวฉันหามาคืนให้เอง" เธอพูดพร้อมกับยื่นบัตรประชาชนของเธอคืนให้กับซีแอลไป "ไม่ต้อง! แต่อย่าให้ฉันเจอหน้าเธออีกนะ!" หมอซีแอลพูดข่มขู่ใส่ปลายฝนไปด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจมาก ๆ "ฉันเอาเธอตายแน่!" ปัง! ร่างสูงกระแทกประตูปิดตามแผ่นหลังของปลายฝนไปติด ๆ "มีอะไรจะพูดกับแม่ไหม" คุณหญิงอิงอรยืนกอดอกมองตรงไปที่ลูกชายทันที "ถ้าไม่มีก็จัดกระเป๋าเตรียมไปทัวร์ยุโรปกับแม่ได้เลย" ท่านเดินไปหยุดตรงหน้าลูกชาย และชี้หน้าเขาอย่างคาดโทษเอาไว้ก่อน "และในเมื่อไม่มีแฟน ก็คงว่างไปดูตัวลูกคุณหญิงพจมานเพื่อนแม่แล้วสินะ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงกึ่ง ๆ ประชด แต่ใบหน้ายังคงยิ้มแย้มเช่นเคย "โถ่...แม่ครับ คือผมยังไม่พร้อมจะจริงจังกับใครจริง ๆ " ร่างสูงโผเข้ากอดแม่ตัวเองอย่างอ้อน ๆ "ไม่พร้อม หรือไม่คิดจะเปิดใจใหม่กันแน่?" "เจ็บแล้วหัดจำบ้างสิลูก!"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more