KABANATA 11

2198 Words

"MAMA, ayos lang po ako rito. Kahit papaano naman po ay nakaka-move on na ako. You don't need to worry about me." "Mabuti naman, Emily! Miss na miss ka na namin!" "Me too. I'll be back, not now, not tomorrow, but soon. Mag-ingat po kayo riyan." Nang magpaalam na si mama sa akin, pinatay ko na ang tawag at marahas na nagpakawala ng hangin sa bibig saka iginala ang mga mata sa napakagandang tanawin na nasa aking harapan. Puro puno ang mga iyon kaya naman sariwang-sariwa ang nalalanghap kong hangin na ikinatuwa ko. Nasa balkonahe ako ng aking kuwarto. I want to be alone all the time. I don't want to interact with people right now dahil magpahanggang ngayon, sariwang-sariwa pa rin sa utak ko ang kalokohang ginawa nina Erich at Ryan sa akin. It's been a month since nangyari iyon. Isang buw

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD