บทที่ 10
1107 Words
ปัจจุบัน
หลังจากที่เล่าเรื่องในอดีตจบลงกฤตภัทรก็ถอนหายใจอย่างปลงๆ เขาเข้าใจคุณอาดีว่าท่านจะรู้สึกอย่างไรเพราะเขานั้นก็ไม่ต่างจากคุณอาที่มีผู้หญิงมากหน้าหลายตาเข้ามาแนะนำตัวอยากทำความรู้จักด้วยเพียงเพราะฉากหน้าของเขาคือผู้ชายที่ดูมีฐานะขับรถสปอร์ตมาเรียนทุกวันยกเว้นวันแรกที่คุณอามาส่ง
“เลว! ผู้หญิงคนนั้นเลวมากอย่าให้เจอกับชิชานะชิชาจะจัดการแน่” ปรีณาภาบอกออกไปด้วยความโกรธ แค่ได้ฟังเธอยังรู้สึกไม่ดีไปด้วยเลย ถ้าเป็นเธอเธอไม่เดินออกมาง่ายๆแบบนั้นแน่ เธอจะถ่ายคลิปประจานส่งไปให้ทั่วเลย ให้คนหน้าไม่อายสองคนได้โดนสังคมประณาม กันย์ดนัยแสนดีขนาดนั้นหญิงสาวยังทำกับเขาได้ลง เธออยากปลอบใจคุณอาสุดหล่อจัง
“จะจัดการอะไรเธอได้ล่ะ ตอนนี้เธออยู่ที่ไหนก็ยังไม่รู้”
“ไม่รู้แหละถึงเวลาก็คงจะมีแผนเองนั่นแหละ ว่าแต่มีรูปไหม ชิชาอยากรู้ว่าหน้าตาเธอเป็นยังไง” ผู้หญิงแบบนั้นกันนะที่กันย์ดนัยตกหลุมรักจนต้องเอ่ยปากขอเป็นแฟน
“เคยเห็นนะแต่ไม่มีรูปน่ะ”
“เฮ้อ เสียดายถ้ามีนะชิชาจัดการได้แน่”
“เอาไว้ถ้าหาเจอแล้วจะเอามาให้ดูแล้วกันนะ”
“เพราะสาเหตุนี้คุณอาถึงยังไม่คบใครสินะ” ดาด้าเริ่มวิเคราะห์
“ใช่ ไม่มองสาวคนไหนเลยล่ะจนคุณปู่คุณย่าเริ่มกลัวว่าคุณอาจะไม่มีครอบครัว”
“มีสิต้องมีแน่นอน”
“ทำไมชิชามั่นใจล่ะ” ดาด้าถามกลับด้วยความสงสัย
“ก็เพราะว่าชิชาจะจีบคุณอากันย์ไง”
“ว่าไงนะ” กฤตภัทรและดาด้าประสานเสียงออกมาพร้อมเพรียงกัน ชายหนุ่มไม่คิดว่าเพื่อนจะบอกออกมาตรงๆ
“ฟังไม่ผิดหรอกคอยดูเถอะคุณอาจะมีชิชามาคอยดามใจเอง รับรองว่าคุณอาจะต้องมีแต่รอยยิ้ม”
“โอ้ย หัวจะปวดแล้วนะ” ดาด้ายกมือขึ้นมากุมขมับกับอาการเพ้อๆของเพื่อนสาว
“ฮ่าๆ” กฤตภัทรหัวเราะชอบใจออกมาเสียงดัง ถ้าเพื่อนลงเอยกับคุณอาหนุ่มได้เขาก็จะยินดีเป็นอย่างมาก
อีกด้านกันย์ดนัยขึ้นมาอยู่บนห้องของตนเองเงียบๆ งานเลี้ยงวันเกิดวันนี้มีแต่รอยยิ้ม ในใจเขาเริ่มเปลี่ยนความคิดว่าเขาไม่ควรไม่เห็นค่าวันสำคัญของตนเองและหลานชาย เขาตัดสินใจดึงกล่องพลาสติกที่ถูกเก็บเอาไว้ในตู้ออกมาเปิดดู ข้างในเป็นข้าวของที่นลินลิดาให้เขามา เขาเก็บมันมาตลอดและคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เขาจะทิ้งข้าวของพวกนี้ไปซะเพราะไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องเก็บเอาไว้ให้รกบ้านและแม้จะต้องทำใจนานหน่อยแต่ตัดใจแล้วก็คือตัดขาด หลังจากที่ทุกคนกลับไปแล้วเขาก็เดินเอากล่องลงไปทิ้งที่ถังขยะหน้าบ้าน กันย์ดนัยไม่ทันเห็นว่าหลานชายมองมาที่เขา
“อำนาจเงินมันร้ายแรงแบบนี้สินะ ต่อไปนี้คุณก็แค่ฝุ่นผง” กันย์ดนัยบอกกับตัวเองอย่างปลงๆ หลังจากที่เขาขึ้นห้องไปกฤตภัทรจึงตรงไปที่ถังขยะทันที
“อากันย์สุดยอดเลยยังเก็บทุกอย่างเอาไว้หมด ขอรูปสักใบแล้วกันนะครับอา” ชายหนุ่มเอ่ยขออนุญาตกับสายลมจากนั้นก็เก็บรูปคุณอาที่ถ่ายกับอดีตแฟนในกระเป๋าเสื้อ หญิงสาวเมื่อเปิดประตูห้องเข้ามาก็เห็นว่าคุณลุงกำลังนั่งรอเธออยู่
“ยังไม่เข้านอนอีกหรอคะเนี่ย”
“หลานรักของลุงกลับมาแล้วงานวันเกิดสนุกไหมลูก” ชวิศถามหลานสาวออกไปยิ้มๆ หลานได้ออกไปเปิดหูเปิดตาข้างนอกบ้างเขาก็มีความสุขไปด้วย
“ก็สนุกค่ะ”
“หืม ก็สนุกหมายความว่าไงลูก” ชวิศถามออกไปด้วยความสงสัย
“ฟังเรื่องคุณอาของกฤตแล้วเจ็บใจแทนค่ะ”
“เรื่องอะไรล่ะลูก”
“คุณอาถูกแฟนนอกใจค่ะ แต่ว่านานแล้วนะคะตั้งแต่สมัยเรียน”
“เป็นโชคร้ายของคนดีที่จะมีคนไม่ดีเข้ามาในชีวิตนะลูก คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจหรอกนะลูก”
“คุณลุงคะ หนูมีความลับจะบอก”
“ความลับอะไรจ๊ะ”
“หนูชอบคุณอาของกฤตค่ะ”
“ว๊ายตายแล้ว ว่าไงนะลูก”
“คุณลุงฟังไม่ผิดหรอกค่ะ หนูชอบคุณอาของเพื่อน อย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับใครได้ไหมคะ หนูอยากให้เป็นความลับระหว่างเรา”
“อะ เอ่อ...”
“สัญญากับหนูได้ไหมคะ นะคะน้าคุณลุง นะคะ” ปรีณาภาพยายามออดอ้อนให้คุณลุงช่วยเก็บเป็นความลับเอาไว้ก่อน
“เฮ้อ โอเคๆความลับก็ความลับ ไหนลุงขอดูหน่อยว่าคุณอาของกฤตหน้าตาเป็นอย่างไง”
“นี่เลยค่ะ” หญิงสาวเปิดภาพถ่ายในโทรศัพท์มือถือให้ชวิศได้ดู
“นี่มันคุณกันย์ดนัยเจ้าของบริษัทที่ลุงกำลังส่งนักแสดงเข้าไปเป็นพรีเซนเตอร์สินค้าตัวใหม่นี่หน่า” เขาเพิ่งจะทำการเซ็นสัญญาไปเมื่อวันศุกร์ที่แล้วนี่เอง สาวในสังกัดพยายามขอช่องทางการติดต่อของเขาแต่ก็โดนปฏิเสธตรงๆ กันย์ดนัยรูปหล่อไม่แปลกที่จะมีสาวๆมาหลงมาชอบและหนึ่งในนั้นคือหลานสาวของเขาด้วย
“จริงหรอคะ โลกกลมจังเลย”
“จริงจ้ะ คุณกันย์ตัวจริงหล่อกว่าในรูปซะอีก ลุงเคยเจออยู่ครั้งหนึ่ง สาวๆข้างกายเขาเพียบเลยนะลูก”สาวน้อยตอบกลับยิ้มๆ นี่คืออาการของคนที่อยากได้อะไรก็ต้องได้หรือเปล่านะ
“ใช่เลยค่ะหนูถึงได้ชอบคุณอาไงคะ ไม่ใช่แค่รูปร่างหน้าตานะคะแต่ชอบความเป็นตัวตนของเขาด้วย”
“แต่พ่อของหนูไม่อนุญาตให้มีแฟนนี่หน่า นี่ถ้าเจ้าชลรู้เข้าเรื่องใหญ่เลยนะ” แน่นอนว่าพี่ใหญ่ของบ้านอย่างชลนั้นทั้งรักทั้งหวงน้องสาวทั้งสองคนมากโดยเฉพาะปรีณาภาเพราะน้องสาวคนนี้ของเขาหน้าตาสะสวยถอดแบบผู้เป็นแม่มาส่วนน้องคนเล็กหน้าเหมือนนายหัวชรัณมากกว่า
“กะ ก็อย่าบอกใครสิคะ ที่สำคัญเขายังไม่ได้เป็นแฟนหนูสักหน่อยหนูแค่ปลื้มค่ะ”
“โอเคจ้ะ ปลื้มก็ปลื้ม”
- Writer
