เลิกเรียน
วันนี้ดีหน่อยไม่ต้องโหนรถเมล์กลับค่ะเพราะอีตุ๊ดอาสาไปส่ง
“พิชชี่ กูควรทำไงดีวะ” ฉันเอ่ยถามเมื่อยังตัดสินใจไม่ได้
“ทำอะไร มึงพูดถึงเรื่องอะไรอยู่ขนมช่วยขยายความด้วยค่ะ”
“เรื่องงานไง”
“กูเข้าใจว่ามันเลือกยาก แต่กูอยากให้มึงเอาอนาคตตัวเองเป็นหลักนะขนม กูเชื่อว่าป้าเล็กต้องเข้าใจมึงแน่ ใคร ๆ เขาก็ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองกันทั้งนั้น” ก็จริงอย่างที่มันพูดแหละค่ะ แต่ว่าฉันจะบอกกับป้าเล็กยังไงนี่สิ
ติ๊ง!
[ถึงบ้านหรือยังครับล
“ยังค่ะ พอดีแวะมาทำธุระนิดหน่อย”
[ไปกับใครครับ]
“ไปกับผู้ชายค่ะ” อ่านแล้ว...
ไหน ๆ ก็มาถึงขนาดนี้แล้วลองหยั่งเชิงดูหน่อยแล้วกัน ว่าแต่พี่แบดเงียบไปเลยค่ะ ฉันไม่ผิดนะก็ฉันไปกับผู้ชายจริง ๆ กายเป็นชายใจเป็นหญิงไง
“ยิ้มเล็ก ยิ้มน้อย ผู้ส่งข้อความมาเหรอคะชะนี”
“เปล่าซะหน่อย มึงอย่าจับผิดสิ” แถไปเรื่อยค่ะ
“เหรอ แต่จะว่าไปพี่แบดเขาดูสนใจแกนะ ไม่
