นกพิราบสื่อสารได้ส่งข่าวมาถึงท่านพ่อกำมะลอขององค์หญิงฮิมาวาริ ตลอดมานางเรียกท่านพ่อของซาจิว่าท่านพ่อมานาน เลยมิทันไถ่ถามชื่อของท่านพ่อกำมะลอ ทรงยกยิ้มขึ้นมาและขบคิดขึ้นมาในใจตน
"ถ้ารอดไปได้ค่อยไต่ถามอีกหน ก็คงทันกระมัง "
ร่างน้อยคิดในใจ เรื่องการศึกทรงไม่ชำนาญเอาเสียเลย และครานี้ยังเป็นสงครามที่อันตรายยิ่งนัก แต่เพราะพระสวามีของพระองค์ในยามนี้คือองค์รัชทายาทเทโย หากว่าทรงสิ้นชีวิตในสงคราม ทุกสิ่งจะเปลี่ยนไปในทันที เพราะกบฎชิงบัลลังค์นั้นคือพระเจ้าอาแท้ๆของพระสวามี แต่ที่ผ่านมาพระสวามีก็ทรงออกรบนำทัพเองจนบาดเจ็บ ร่างน้อยถอนหายใจเบาๆและขอตัวไปหาพระสวามี เพราะเป็นห่วงพระวรกายที่มีบาดแผลอยู่มากมาย
"ข้าขอตัวไปดูแลท่านขุนพลดำก่อนนะเจ้าคะท่านพ่อ "
ร่างชายชรายกมือขึ้นมาเสมออกเล็กน้อย เป็นเชิงตอบรับในความเงียบงันนั้น
"ไปเถิดลูกพ่อ"
ร่างน้อยเดินผ่านสะพานและบันไดไม้เล็กๆ ที่ทำไว้เป็นทางเดินพาดผ
