หลังผ่านไปเจ็ดวัน ข่าวคราวจากเมืองหลวงก็ทยอยส่งมาเป็นละลอก ในช่วงเวลาเจ็ดวันทหารกบฎที่ยึดครองเมืองหลวงมหานครแห่งตะวัน ถูกกองกำลังไม่ทราบฝ่ายลอบปล้นเสบียงและเผาเมืองไปในหลายจุด กองทหารที่เคยส่งมาค้นหาขุนพลดำจึงขาดหายไปช่วงหนึ่ง ให้ได้พักหายใจบ้าง ร่างหนาได้รับยาจากเมืองหลวง โดยนกอินทรีย์สีขาวที่ตัวโตกว่าเทโย ร่างกายจึงฟื้นฟูไปได้มาก บาดแผลจึงปิดสนิทลงไป
"ท่านพี่"
เสียงเล็กๆเอ่ยเบาๆอย่างเอียงอาย เพราะทันทีที่ตื่นมาทุกอย่างก็เปลี่ยนไป แม้จะทำใจไปบ้างในช่วงที่รอนแรมเดินทางมาแสนไกล และพบกับความลำบากเหน็ดเหนื่อยจนเจียนจะขาดใจ แต่การตื่นมาพบกับความจริงว่าองค์รัชทายาทพระคู่หมายของนาง มีสภาพที่ตกระกำลำบากกายเช่นนักรบและบาดเจ็บไปจนทั่วกาย ร่างบางก็น้ำตาหลั่งรินขึ้นมา
"ดวงตาท่าน ท่านเจ็บมากหรือไม่"
เสียงหวานๆเอ่ยถามขึ้นมาและลูบไล้ฝ่ามือลงไปไปบนผ้าปิดแผล ที่ทาบทับลงไปบนดวงตาข้างหนึ่ง ที่รอยเลือดยั
