หลังจากที่จิมไม่รู้ว่าพ่ออนุญาตให้เขาเดินทางไปทางตอนเหนือแล้วและแน่นอนว่าพ่ออนุญาตให้จิมเดินป่าซาเดียแล้วด้วย จิมพึ่งจะรู้เมื่อกี้นี้เองจากปากของเบนน่าแม่เลี้ยงของเขาที่ตื่นเต้นเป็นพิเศษจะไม่ให้ตื่นเต้นได้ยังไงในเมื่อเบนน่าก็อยากเดินทางไปด้วยเหมือนกันแต่ติดที่ว่ามันเธอเป็นนายหญิงและไม่สามารถไปที่ไหนตามอำเภอใจได้ ซึ่งต่างจากจิมที่ทำอะไรตามใจได้ตลอด
หลังจากที่จิมรู้ก็กระโดดโลดเต้นอย่างร่าเริงตรงไปทางลุงจอร์นที่อยู่ที่ไหนไม่รู้ในคฤหาสน์หลังใหญ่นี้ทำให้เจ้าตัวต้องไปนั่งรอที่ด้านหลังของคฤหาสน์ก่อน
“นี้! ผมมีเรื่องจะบอกด้วยล่ะ” จิมวิ่งเข้าไปหาด้วยน้ำเสียงร่าเริง
‘จิมมาแล้ว เด็กคนเก่งของข้ามาสักที’ ต้นไม้ใหญ่พูดด้วยน้ำเสียงเอ็นดู
‘จิมของข้า เจ้ามีอะไรจะบอกพวกเรารึ’ ต้นอสูรพูดแทรก
‘ใช่ๆ มีอะไรจะบอกพวกเรา’
“คือตอนนี้พ่อของฉันอนุญาตให้ผมไปทางเหนือแล้วล่ะ ดีใจไหม” จิมพูดด้วยท่าทีกะดี๊กะด๊าเป็น
