เราทำอะไรผิดหรือเปล่านะ แล้วเราต้องทำยังไงกับคนเป็นลมนั้นดีล่ะ
‘เขาเป็นอะไรละนั้นนะ’ หนึ่งในต้นอสูรถาม
‘เขาร้องโวยวายทำไมนะจิม’
“ไม่รู้สิ”
จิมทำสีหน้าไม่ใส่ใจแล้วทำหน้าที่ของตนต่อโดยที่ไม่สนใจหญิงสาวที่เป็นลมไม่ได้สติอยู่ที่ประตูคฤหาสน์เลยแม้แต่น้อยก่อนที่เจ้าตัวจะหันไปสนใจสิ่งที่อยู่ในมือแทนเพียงแค่ผ่านไปไม่นานต้นไม้ใหญ่ที่ว่ากันว่าหายากและปลูกยากมากที่สุดก็เจริญเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วในเวลาไม่นาน มันบดบังเหล่าบรรดาต้นอสูรน้อยใหญ่ที่อยู่กับเต็มพื้นที่จนหมด
‘เจ้ามาช้าจังเลยนะเจ้าหนู ข้าไม่ได้รับแสงแดดมานานเท่าไรแล้วละเนี่ย’ ต้นไม้ใหญ่ที่ใหญ่กว่าต้นปกติเท่าไปถึง 2-3 เท่าพูดพร้อมหันลำต้นไปทางแสงอาทิตย์
‘นี้คือบ้านของเจ้าสินะ ช่างใหญ่โตจริงเชียว’
‘ที่นี่ดูดีมากเลยนะ’ หนึ่งในบรรดาต้นไม้พูดคุยกัน
“ก็แน่ละ ที่นี่คือบ้านฉันเลยนะ” จิมด้วยน้ำเสียงภูมิใจ
‘แล้วนั้นอะไรนะ’ ต้นไม้ที่หันไปเห็นร
