"Sen hâlâ utanmadan nasıl benimle konuşmaya çalışırsın!" Serra onu gördüğünde aklına bir anlığına kendisine yapılan işkenceyi getirdi, o gün yaşadığı dehşeti sanki tekrar yaşayacakmış gibi hissediyordu.
"E mahallemize kadar gelmişsin, bir hoş geldin diyelim dedik, neden bu kadar abartıyorsun sanki? Gören de sana bir şey yaptık sanar," dedi dalga geçerek. Bu Serra'nın öfkesini tetikledi, onu öldürmek istiyordu, Yiğit gelmeden önce onu hemen buradan postalaması gerekiyordu.
"Eğer kendine zarar gelmesini istemiyorsan hemen benim yanımdan uzaklaşıp defol git, eğer bu tavsiyemi dinlemezsen senin için kötü olur!" O bir artık mafya karısıydı ve bunu açık bir şekilde ortaya koyuyordu.
"Ne yaparsın yoksa Serra, beni kötü bir köşede sıkıştırıp büyük darbelerle bayıltır mısın, ya da kolumu mu kıra
