ฉันจ้องหน้าเขาตาไม่กระพริบไม่รู้เอาความกล้ามาจากไหนถึงได้ตะคอกใส่เขาแบบนั้นหลังจากได้พูดไปแล้วก็รู้สึกว่าตัวเองอารมณ์เย็นขึ้น
“หึ..กล้าดี”
โซ่ยืนกอดอกมองคนตัวเล็กตะคอกใส่จนพอใจคิดไว้ไม่มีผิดว่าผู้หญิงคนนี้ต้องไม่ธรรมดาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอก็วิ่งหนีเจอครั้งที่สองก็ร้องไห้จะเป็นจะตายเมื่ออยู่ใต้ร่างเขาเจอครั้งที่สามก็ทำเมิน ส่วนวันนี้ก็ยังกล้าตะคอกใส่เขาอีกนับดูแล้วก็ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับเขาเลย
งั้นขอดูหน่อยว่าจะเก่งไปได้สักกี่น้ำ
“นี่..ถอยออกไปนะ”
มิกิรีบยกมือดันอกแกร่งไว้ทันทีเมื่ออีกฝ่ายเดินเข้ามาใกล้จนเกินไปยิ่งผลักไสเขายิ่งรุกคืบเข้ามามากยิ่งขึ้นมือหนารวบร่างเล็กเข้ามากอดแน่นไม่สนใจอาการต่อต้านเลยสักนิด
แรงเท่ามดจะทำอะไรเขาได้
“จะทำอะไรเอาหน้าออกไป”
เขากักขังเธอไว้ในอ้อมแขนแน่นก่อนจะโน้มหน้าลงมาใกล้จนต้องเอียงคอหนีจากหน้าเขาสถานการณ์อันตรายมาก แบบนี้ไม่ดีแน่!!
“ทำไมฉันต้องทำตา
