ด่านกวงเหมิน
"ต๋วนตงคารวะท่านอ๋องเราจะอารักขาท่านอ๋องอย่างดี ข้าสั่งให้คนของเราตอนนี้ฝึกปรือทั้งอาวุธและยุทธวิธีเพื่อเดินทางเข้าไปที่วังหลวงทวงความเป็นธรรมให้กับท่านอ๋อง"
"จำเป็นจะต้องวางแผนการให้รัดกุม"จื้อไช้พูดขี้น
"ข้าน้อยเจ็บแค้นแทนท่านอ๋องยิ่งนัก ในเมื่ท่านอ๋องเหมาะที่จะนั่งบัลลังก์ต่อไปแต่ทว่าไป๋ชิงกลับ แย่งชิงทุกอย่างไป"
"ข้า จะต้องจัดการเรื่องนี้อย่างแน่นอน"ไป๋กวานอ๋องพูดชึ้นบ้าง
"ท่านอ๋องเดินทางยากลำบาก เชิญพำนักที่นี่ให้สบาย เรื่องความปลอดภัยเป็นพวกเราที่คอยอารักขา"
เสียงฝีเท้าม้าควบตะบึงมานับสิบ ต๋วนตง จื้อไช้ต่างชักกระบี่ออกพร้อมกันในท่าเตรียมพร้อม ทหารหน้าด่านต่างวิ่งกรูเข้ามาอารักขาไป๋กวานอ๋อง
"หยุดดดดดด"ราชครูเป่ยสั่งให้ม้าและคนที่ตามหลังมาหยุดพร้อมกันกระโดดลงจากหลังม้า
"ท่านอ๋อง ข้าน้อยเป่ยหลุนเร่งตามมาอารักขา"แสร้งพูดไปเสียอีกทาง
"ราชครูเป่ย ข้าได้ยินว่าท่านก็ถูก
