Nineteen
Kinabukasan, nakuha pa naming maligo sa dagat. After lunch at dalawang oras na pahinga, nagyaya na akong umuwi. Wala pa sanang plano si Abe, pero ipinaalala ko ritong may trabaho kami pareho. Bumabyahe na kami ng biglang bumuhos ang malakas na ulan.
"May bagyo ba?" nakasimangot na sinipat ko ang cellphone. Wala na ring signal, sa sobrang lakas ng ulan ay halos mag-zero visibility na.
Bigla na lang ding huminto ang sasakyan. Malas, tiyak kong wala akong balat sa pwet, wala rin naman ang binata.
"Lalabas ako, titignan ko kung anong problema!" sabi nito. Hindi na ako hinintay na makasagot. Lumipat naman ako sa driver seat. Malakas ang kulog at kidlat. Kasabay nang pagbuhos ng ulan. Muling pumasok sa passenger seat si Abe na basang-basa na. Mabilis kong ni-recline ang upuan at
