“Hindi ba at kabilin-bilinan ko sayo na huwag na huwag kang aalis na hindi mo ako kasama, Miss Joy?” madiin na tanong na sa akin ni Agaton ng nasa loob na kaminng kanyang sasakya.
Inubos niya muna ang kape na idinulot sa kanya sa ampunan at nakipagkwentuhan bago kami tuluyan na nagpaalam.
Hindi ko nga alam kung ano ang pakiramdam ko ngayo na nagpakita siya sa mga madre na nag-alaga sa akin.
Pakiramdam ko ay hindi na ako matinong babae.
Hindi na ako dalisaya at kasing puti ng bulaklak ng kamupupot dahil may isang lalaki ang naghanap sa akin at sinundo pa ako sa bahay ampunan.
“Sir, huwag ka ng mag-alala at okay lang naman ako hindi ba. Ayos na ayos lang ako. Walang labis at walang kulang. At saka pakiramdam ko naman na sir na ligtas na ako sa anuman na peligro. Baka inisip ng mga taong
