“Oo, Alexis. Pasensya ka na ha. Ang totoo sobra akong nahihiya na magsabi pero kung hindi ko kakapalan ang mukha ko ay baka mahuli ang lahat na wala akong ginagawa kaya naglakas loob na akong magsabi sayo.”
Naglakas loob na talaga akong magsabi kay Alexis ng tungkol sa problema ng ampunan. Iniisip ko kasi na baka paalisin na lang sila sa ampunan at walang mapuntahan.
“Ano ka ba naman, Joy? Dapat nga noong nalaman mo ng tungkol sa problema na yan ay tinawagan mo na akong agad para agad nating nagawan ng paraan.”
Nangilid na ang mga luha ko sa narinig ko kay Alexis.
Napabulong na ako agad ng pasasalamat.
“Salamat, Ante. Naawa naman ako sa mga bata at sa mga madre na walang mapupuntahan kapag nagkataon.”
Umiling naman si Alexis na kasalukuyan na binabantayan ang anak na si Gray na nag
