ตอนที่15
ความสุขที่พานพบ
ฟานเหม่ยหลันสะดุ้งตื่นกลางดึก เมื่อได้ยินเสียงลูกน้อยทั้งสองร้องไห้จ้า กว่าจะกล่อมให้หลับได้ก็ใช้เวลากว่าครึ่งชั่วยาม บัดนี้เด็กน้อยฝาแฝดมีอายุได้สามเดือนแล้ว ที่ผ่านมาลูก ๆ ของนางก็เป็นเด็กเลี้ยงง่าย ตื่นมาเล่นกินแล้วก็นอน แต่ช่วงสองอาทิตย์ที่ผ่านมาไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใด ช่วงเวลายามจื่อ (1) อาหนิงและอามู่มักจะมีอาการผวาและตื่นขึ้นมาร้องไห้อยู่เป็นประจำ
“ย่าคิดว่าการที่หลาน ๆ มีอาการผวาแล้วตื่นขึ้นมาร้องไห้กลางดึกเช่นนี้ หากไม่ได้ป่วยก็คงเป็นลางสังหรณ์บางอย่าง โบราณเคยกล่าวไว้ว่าอาจมีเรื่องที่ไม่ดีเกิดขึ้น” หญิงชรานิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง ค่อยกล่าวเสริมว่า “หลันเอ๋อร์ บางที่นี่อาจเป็นลางบอกเหตุอะไรสักอย่าง”
ฟานเหม่ยหลันนิ่งเงียบพลางใช้ความคิด ภายในใจรู้สึกเป็นกังวลอย่างบอกไม่ถูก หากเรื่องที่ท่านย่าพูดมาเมื่อครู่เป็นความจริง เช่นนั้นไม่ช้าไม่เร็วก็ต้องมีเรื่องท
